ناهید بیژه؛ علیرضا دلپسند؛ کیوان حجازی
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 1163-1172
چکیده
زمینه و هدف: تمرین هوازی می‌تواند در درمان سندرم تخمدان پلی‌کیستیک که یکی ازاختلالات شایع آندوکرینی درزنان است، اثرگذار باشد. گفتنی‌است شدت‌های متفاوت تمرین هوازی دردرمان این بیماری در هاله‌ای از ابهام قراردارد. هدف ازاین تحقیق، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت‌های متفاوت بر سطوح انسولین گلوکز ناشتا و مقاومت انسولینی موش‌های ...
بیشتر
زمینه و هدف: تمرین هوازی می‌تواند در درمان سندرم تخمدان پلی‌کیستیک که یکی ازاختلالات شایع آندوکرینی درزنان است، اثرگذار باشد. گفتنی‌است شدت‌های متفاوت تمرین هوازی دردرمان این بیماری در هاله‌ای از ابهام قراردارد. هدف ازاین تحقیق، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی با شدت‌های متفاوت بر سطوح انسولین گلوکز ناشتا و مقاومت انسولینی موش‌های ماده‌ی مبتلا به سندرم پلی کیستیک تخمدان می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، تعدادچهل موش بالغ هشت هفته‌ای نژاد ویستار (گرم 22±185)پس ازالقای سندرم پلی‌کیستیک به چهار گروه کنترل سالم، کنترل پلی‌کیستیک، شدت کم و شدت متوسط تقسیم‌شدندو هشت هفته برنامه‌ی تمرین هوازی را با شدت 45% حداکثر اکسیژن مصرفی (معادل سرعت15 متر/دقیقه) و 65% حداکثراکسیژن مصرفی (معادل سرعت25 متر/دقیقه)، درمدت سه روز در هفته ودر دو وهله 35 دقیقه ای با 10 دقیقه استراحت مابین وهله ها انجام‌دادند. با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش16نتایج از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA) برای مقایسه‌ی بین گروه‌ها انجام وبرای آزمون فرضیه‌ها سطح معناداری 05/0>p درنظرگرفته‌شد.
یافته‌ها: نتایج نشان‌دادکه در هیچ گروهی تفاوت معناداری در مقادیر انسولین و گلوکز وجود ندارد. مقاومت انسولینی گروه شدت متوسط در مقایسه با گروه کنترل پلی‌کیستیک کاهش معنادار داشت(035/0P=).
نتیجه‌گیری: براساس نتایج به دست‌آمده، به‌نظرمی‌رسد که تمرین هوازی با شدت متوسط همراه با کاهش مقاومت به انسولین می‌تواند به-عنوان یک شیوه‌ی درمانی غیردارویی جهت بهبودی بیماران سندرم پلی‌کیستیک باشد.