اکرم ملک خواهی؛ مریم جدید میلانی؛ پرستو امیری
دوره 23، شماره 2 ، خرداد و تیر 1395، ، صفحه 304-312
چکیده
زمینه و هدف: بیماران تحت درمان با همودیالیز دچار مشکلات جنسی فراوان میباشند. قرار گرفتن این بیماران در گروههای حمایتی همتایان و استفاده از تجارب مشابه افراد گروه میتواند منجر به بهبود آنان گردد. هدف پژوهش حاضرتعیین تاثیر شرکت در گروه حمایتی همتایان بر عملکرد جنسی بیماران تحت درمان با همودیالیز میباشد. مواد و روشها: ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماران تحت درمان با همودیالیز دچار مشکلات جنسی فراوان میباشند. قرار گرفتن این بیماران در گروههای حمایتی همتایان و استفاده از تجارب مشابه افراد گروه میتواند منجر به بهبود آنان گردد. هدف پژوهش حاضرتعیین تاثیر شرکت در گروه حمایتی همتایان بر عملکرد جنسی بیماران تحت درمان با همودیالیز میباشد. مواد و روشها: پژوهش حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده با دو گروه مداخله و کنترل بر روی 64 بیمار تحت همودیالیز در بیمارستان شهر سبزوار در سال 1392 انجام گرفت. روش نمونهگیری به صورت تصادفی ساده بود. و با استفاده از بلوک های جایگشتی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند.به مدّت 8 هفته جلسات حمایتی همتایان به مدت 2 ساعت در هفته جهت گروه مداخله برگزار شد و موضوع جلسات بر اساس مشکلات بهدست آمده از نیاز و علاقه بیماران بود. ابزار پژوهش پرسشنامه، اطّلاعات دموگرافیک ، بخش عملکرد جنسی پرسشنامه کیفیّت زندگی بیماران دیالیزی (KDQOL-SFTM) بود. جهت آنالیز دادهها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی زوجی و تی مستقل) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد. سطح معنی داری با ضریب اطمینان 95 درصد، (05/0>p) بود. یافتهها: اختلاف معناداری بین دو گروه مداخله(77/33) و کنترل (67/32) بین امتیازهای وضعیت عملکرد جنسی بعد از اتمام مطالعه وجود نداشت (05/0<p). اختلاف معناداری در گروه مداخله بین امتیازهای وضعیّت عملکرد جنسی قبل(96/ 32) و بعد(77/33) از شرکت در گروه همتایان وجود نداشت (05/0<p). نتیجهگیری: براساس نتایج پژوهش شرکت در گروه همتایان در بیماران تحت همودیالیز باعث بهبود وضعیت عملکرد جنسی آنها گردید اما این تغییر معنادار نبود.
مریم جدید میلانی؛ اکرم ملک خواهی؛ مهدی جعفرزاده؛ محمدحسن رخشانی
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 993-1000
چکیده
مقدمه: بیماران تحت درمان با همودیالیز دچار عوارض جسمانی فراوان و در نتیجه کاهش کیفیّت زندگی میباشند. گروههای حمایتی همتایان ازجمله حمایتهای اجتماعی است تا افرادی که تجربههای مشابهی دارند راهبردهایی را به یکدیگر ارایه دهند که منجر به بهبود کیفیّت زندگی آنان گردد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی ...
بیشتر
مقدمه: بیماران تحت درمان با همودیالیز دچار عوارض جسمانی فراوان و در نتیجه کاهش کیفیّت زندگی میباشند. گروههای حمایتی همتایان ازجمله حمایتهای اجتماعی است تا افرادی که تجربههای مشابهی دارند راهبردهایی را به یکدیگر ارایه دهند که منجر به بهبود کیفیّت زندگی آنان گردد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده با دو گروه مداخله و کنترل بر روی 55 بیمار تحت همودیالیز در بیمارستان واسعی سبزوار سال 1392 انجام گرفت. روش نمونهگیری به صورت تصادفی ساده بود. به مدّت 8 هفته جلسات 2 ساعته جهت گروه مداخله برگزار شد. موضوع جلسات بر اساس مشکلات جسمی بهدست آمده از نیاز و علاقه بیماران بود. ابزار پژوهش پرسشنامه، اطّلاعات دموگرافیک و بخش عملکرد جسمی پرسشنامه کیفیّت زندگی بیماران دیالیزی (KDQOL-SFTM) بود. جهت آنالیز دادهها از آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 18 استفاده شد. سطح معنی داری با ضریب اطمینان 95درصد (05/0>p) بود.
یافتهها: شرکت در گروه همتایان باعث ارتقای سطح عملکرد جسمی بین دو گروه مداخله و کنترل در بیماران تحت همودیالیز شده است (0001/0>p) و اختلاف معناداری در گروه مداخله بین امتیازهای وضعیّت سلامت جسمی قبل و بعد از شرکت در گروه همتایان وجود داشت (0001/0>p).
بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش می توان با تشکیل گروه همتایان در بیماران تحت همودیالیز، وضعیت سلامت جسمی آنها را نیز ارتقا دهیم که در نهایت ارتقا کیفیت زندگی بیماران را بهدنبال دارد.