حسن ایزانلو؛ سیدمصطفی خضری؛ غریب مجیدی؛ علی اصغر آل شیخ؛ حمیدرضا تشیعی؛ محمد خزائی؛ بهنام وکیلی؛ وحید وزیری راد؛ حسین آقابابایی؛ شهرام ارسنگ جنگ
دوره 21، شماره 6 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 1194-1204
چکیده
زمینه و هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی روند تغییرات غلظت نیترات منابع آب شرب روستاهای استان قم و پهنهبندی آن با استفاده از نرمافزار GIS میباشد.
موادّ و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی میباشد. اطلاعات مربوط به مقادیر نیترات در سالهای 1385 تا 1390 از شرکت آب و فاضلاب روستایی استان قم اخذشد. در سال 91، از 73 حلقه چاه در دو ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی روند تغییرات غلظت نیترات منابع آب شرب روستاهای استان قم و پهنهبندی آن با استفاده از نرمافزار GIS میباشد.
موادّ و روشها: این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی میباشد. اطلاعات مربوط به مقادیر نیترات در سالهای 1385 تا 1390 از شرکت آب و فاضلاب روستایی استان قم اخذشد. در سال 91، از 73 حلقه چاه در دو دورهی کمآبی و پرآبی نمونهبرداری انجامشد. غلظت نیترات به-روش اسپکتروفتومتری تعیینگردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون کای دو و مدل رگرسیون قطعهای استفادهشد. تجزیه و تحلیل دادهها در نرمافزارهای آماری 16 SPSS، 2007 Excel و 1/4 Joinpoint و پهنهبندی دادهها در نرمافزار ARCGIS انجام شد.
یافتهها: میانگین غلظت نیترات در چاههای مورد بررسی درطی سالهای 85 تا 91 برابر 12/23 میلیگرم در لیتر با انحراف معیار 68/18 بود. 7/5 % و 4/9 % از آب چاهها بهترتیب در مرز خطر و آلوده بودند. نتایج رگرسیونی بیانگر عدم وجود شواهد آماری کافی برای پذیرش وجود تغییرات نیترات درطی سالهای مورد بررسی بود (85/0=P-value). نسبت آلودگی در دو نیمهی سال اختلاف معناداری نداشت (3/0=P-value). طی سالهای 85 تا ابتدای سال 92 روند صعودی در نسبت چاههای آلوده به نیترات مشاهدهشد.
نتیجهگیری: در اکثر چاهها غلظت نیترات درحدّ مطلوب قرارداشت. دربرخی چاهها در مرز خطر و دربرخی دیگر فراتر از مقدار استاندارد بود. بهمنظور کاهش غلظت نیترات و همچنین جلوگیری از افزایش نیترات در آبهای زیرزمینی، بایستی راهکارهای مدیریتی اتخاذگردد.
بهنام وکیلی؛ وحید وزیری راد؛ حسین آقابابایی؛ غریب مجیدی؛ شهرام نظری؛ محمد خزائی؛ حمیدرضا تشیعی؛ محمد احمدی جبلی؛ حسن ایزانلو
دوره 21، شماره 5 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 925-933
چکیده
زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضدّباکتریایی دندریمر پلیپروپیلنایمین نسل دوم (PPI-G2) و پلیآمیدوآمین نسل چهارم (PAMAM-G4) بر کلبسیلا اوکسیتوکا، سودوموناس آئروژینوزا و پروتئوس میرابیلیس در محیط آزمایشگاهی بود.
مواد و روشها: غلظتهای مختلفی از دندریمر PPI-G2 و PAMAM-G4 بر روی دیسکهای بلانک تلقیح شد و در محیط کشت مولر هینتون ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضدّباکتریایی دندریمر پلیپروپیلنایمین نسل دوم (PPI-G2) و پلیآمیدوآمین نسل چهارم (PAMAM-G4) بر کلبسیلا اوکسیتوکا، سودوموناس آئروژینوزا و پروتئوس میرابیلیس در محیط آزمایشگاهی بود.
مواد و روشها: غلظتهای مختلفی از دندریمر PPI-G2 و PAMAM-G4 بر روی دیسکهای بلانک تلقیح شد و در محیط کشت مولر هینتون آگار قرار داده شدند. با تلقیح باکتریها مطابق با غلظت استاندارد 5/0 مک فارلند، هالههای عدم رشد بررسی گردید. حدّاقل غلظت بازدارندگی و حدّاقل غلظت کشندگی دندریمر PPI-G2 و PAMAM-G4 به روش رقت لولهای در محیط کشت نوترینت براث تعیین شد.
یافتهها: هاله عدم رشد در غلظت µg/ml500 از دندریمر PPI-G2 برای کلبسیلا اوکسیتوکا، پروتئوس میرابیلیس و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب برابر mm25، mm15 و mm20 بود. هاله عدم رشد در غلظت µg/ml500 از دندریمر PAMAM-G4 برای کلبسیلا اوکسیتوکا، پروتئوس میرابیلیس و سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب برابر mm20، mm18 و mm0 بود. MIC دندریمر PPI-G2 برای کلبسیلا اوکسیتوکا و سودوموناس آئروژینوزا برابر µg/ml5 و برای پروتئوس میرابیلیس برابر µg/ml50 بود. MBC دندریمر PPI-G2 برای کلبسیلا اوکسیتوکا برابر µg/ml50 و برای پروتئوس میرابیلیس و سودوموناس آئروژینوزا برابر µg/ml500 بود. MIC دندریمر PAMAM-G4 برای کلبسیلا اوکسیتوکا و پروتئوس میرابیلیس به ترتیب برابر µg/ml500 و µg/ml1250 بود. MBC دندریمر PAMAM-G4 برای کلبسیلا اوکسیتوکا و پروتئوس میرابیلیس به ترتیب برابر µg/ml1250 و µg/ml2500 بود.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج این مطالعه، دندریمر PPI-G2 برای حذف سودوموناس آئروژینوزا، کلبسیلا اوکسیتوکا و پروتئوس میرابیلیس مؤثّر است اما PAMAM-G4 تنها بر کلبسیلا اوکسیتوکا و پروتئوس میرابیلیس اثر ضدباکتریایی دارد. همچنین خاصیّت ضدّباکتریایی دندریمر PPI-G2 بسیار بهتر از PAMAM-G4 است. با این حال، استفاده از دندریمر برای گندزدایی آب آشامیدنی نیازمند مطالعات بیشتر و وسیعتر است.