زنان و زایمان
فاطمه محلی؛ محمد علی نژاد مقدم؛ مریم سادات کاتبی؛ علی دشتگرد؛ مینا قلعه نوئی
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 09 اسفند 1402
چکیده
مقدمه: اضطراب یک مشکل شایع در بیماران سزارین است که میتواند عواقب نامطلوبی داشته باشد. آرامبخشی بنسون میتواند به عنوان یک روش طب مکمل برای کاهش اضطراب مفید باشد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر آرامبخشی بنسون بر میزان اضطراب زنان باردار نخستزا متقاضی سزارین بود.
روشکار: این مطالعه نیمه تجربی از نوع مداخله ای در بین132 زن باردار ...
بیشتر
مقدمه: اضطراب یک مشکل شایع در بیماران سزارین است که میتواند عواقب نامطلوبی داشته باشد. آرامبخشی بنسون میتواند به عنوان یک روش طب مکمل برای کاهش اضطراب مفید باشد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر آرامبخشی بنسون بر میزان اضطراب زنان باردار نخستزا متقاضی سزارین بود.
روشکار: این مطالعه نیمه تجربی از نوع مداخله ای در بین132 زن باردار نخستزا که به مرکز آموزشی درمانی شهدای قاین برای سزارین انتخابی مراجعه کردهبودند، در سال1400-1399 انجام شد. شرکتکنندگان در مطالعه به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله، به نمونهها آموزش آرامسازی بنسون از طریق هدفون داده شد. برای تعیین اضطراب از پرسشنامه اشپیلبرگر استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزارSPSS نسخه16 و آزمونهای تی-زوجی، تیمستقل و مربع کای تحلیل شدند.سطح معناداری P<0.05در نظر گرفته شد.
یافتهها: قبل از مداخله، بین متغیرهای جمعیتشناختی و زمینهای، میانگین متغییرهای، اضطراب آشکار، پنهان و کل در دو گروه، تفاوت معنیدار وجود نداشت(P>0.05). پس از مداخله، مقایسه دو گروه نشان داد که میانگین نمرات، اضطراب آشکار، پنهان و کل در گروه مداخله بطور معناداری نسبت به گروه کنترل، کاهش داشته است(P<0.05).
نتیجهگیری: علیرغم کاهش اضطراب در گروه مداخله، نتایج حاصله حاکی از آن بود که اضطراب کل و آشکار در گروه کنترل نیز پس از مداخله کاهش معنیداری یافت. بنظر میرسد که عواملی به غیر از تکنیک آرام سازی بنسون در این پژوهش مثل مطالعه مادران، شرکت در کلاسهای بارداری توانسته منجر به کاهش اضطراب در بین نمونههای مورد پژوهش باشند.
محمد علی نژاد مقدم؛ محمدحسن رخشانی؛ زهرا استاجی؛ مجتبی راد
دوره 20، شماره 5 ، بهمن و اسفند 1392، ، صفحه 747-756
چکیده
زمینه و هدف: یکی از مهمترین اقدامات پرستاری در بخش مراقبت ویژه، حفظ و تأمین بهداشت دهان بیماران دارای لولهی تراشه است. پاکسازی دهان، میتواند با کاهش میزان پلاکهای دندانی، بیماریهای لثه و بروز پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی همراه باشد. هدف از این مطالعه، مقایسهی تأثیر محلول کلرهگزیدین و مسواک در پیشگیری از ضایعات دهان بیماران ...
بیشتر
زمینه و هدف: یکی از مهمترین اقدامات پرستاری در بخش مراقبت ویژه، حفظ و تأمین بهداشت دهان بیماران دارای لولهی تراشه است. پاکسازی دهان، میتواند با کاهش میزان پلاکهای دندانی، بیماریهای لثه و بروز پنومونی ناشی از تهویه مکانیکی همراه باشد. هدف از این مطالعه، مقایسهی تأثیر محلول کلرهگزیدین و مسواک در پیشگیری از ضایعات دهان بیماران بستری در بخش مراقبت ویژهی بیمارستان امداد شهید دکتر بهشتی سبزوار میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده است. جامعهی پژوهش در این مطالعه، بیماران بستری شده با لولهی تراشه از زمان بدو ورود به بخش مراقبت ویژه بیمارستان امداد شهید دکتر بهشتی سبزوار، در سال 1392 میباشند. در پژوهش حاضر، 30 بیمار به روش مبتنی بر هدف انتخاب و با استفاده از روش بلوکهای جایگشتی جهت مراقبت دهان به دو گروه مسواک و کلرهگزیدین تقسیم شدهاند. در هر گروه 15 نفر قرار گرفته و برای جمع آوری اطلاعات از چک لیست اطلاعات دموگرافیک و چک لیست سلامت دهان، ابزار بررسی دهان بواس اصلاح شده وMPS استفادهگردیدهاست. اطلاعات با استفاده از نرمافزار R نسخه 3.0.2و آزمونهای آماری مجذور کای، فیشر، آزمون تی و رگرسیون لجستیک چندسطحی دادههای همبسته در سطح اطمینان 95% تجزیه و تحلیل شدهاست.
یافتهها: بیماران گروه مسواک و کلرهگزیدین از نظر ویژگیهای سنّ، جنس و داروهای مصرفی همگن میباشند (05/0p>). نتایج نشان میدهدکه مسواک و کلرهگزیدین در پیشگیری از ضایعات دهان مؤثرند، اما در مواردی که از مسواک استفاده شده، روند بهبود وضعیت بهداشت دهان بیمار بهتر بوده است( 52/1=OR ، 046/0=p).
نتیجهگیری: نتایج مشخص کرده استفاده از مسواک وخمیر دندان، اثر قابل توجهی در کاهش ضایعات دهان در مقایسه با کلرهگزیدین دارد.