احسان احمدی؛ ایوب رستگار؛ مهدی فرزادکیا؛ علی آذری
دوره 20، شماره 4 ، آذر و دی 1392، ، صفحه 530-538
چکیده
زمینه و هدف: طبق آمارها بخش عمده‌ای از پسماندهای شهری در ایران دفن شده و بخش ناچیزی از این مواد بازیافت می‌شوند در حالی که مدیریت پسماندهای شهری در کشورهای در حال توسعه به سوی تفکیک از مبدأ و بازیافت حرکت کرده است. این تحقیق با هدف برآورد پتانسیل بازیافت پسماندهای شهری قم و سود اقتصادی آن در یک چشم انداز 20 ساله از سال 1385 انجام شده است.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: طبق آمارها بخش عمده‌ای از پسماندهای شهری در ایران دفن شده و بخش ناچیزی از این مواد بازیافت می‌شوند در حالی که مدیریت پسماندهای شهری در کشورهای در حال توسعه به سوی تفکیک از مبدأ و بازیافت حرکت کرده است. این تحقیق با هدف برآورد پتانسیل بازیافت پسماندهای شهری قم و سود اقتصادی آن در یک چشم انداز 20 ساله از سال 1385 انجام شده است.
مواد و روشها: این تحقیق یک مطالعه توصیفی مقطعی است. ابتدا میزان بازیافت پسماندهای خشک شهر قم در سالهای 1385 و 1390 بر اساس گزارشات سازمان مدیریت پسماند این شهر برآورد شد. سپس برای ارتقا سطح بازیافت پسماندهای خشک، دو سناریو بازیافت 20 و 60 درصدی در سالهای 1390 و 1407 محاسبه شده و سود اقتصادی آنها تعیین گردید.
یافتهها: میانگین پسماند تولیدی در شهر قم در سال 1390، 718 تن در روز بود. بر اساس این روند تولید، در سال 1407 شاهد تولید 1145 تن در روز پسماند در این شهر خواهیم بود. سود اقتصادی روزانه بازیافت پسماندهای خشک در شهر قم در سال 1390 معادل 15801520 ریال بود. این میزان سود در صورت ارتقا برنامه‌های بازیافت می‌تواند تا میزان 63211640 و 189664400 ریال برای سطوح بازیافت 20 و 60 درصدی افزایش یابد.
نتیجه‌گیری: علی‌رغم پتانسیل بازیافت 21 درصدی پسماندهای خشک در شهر قم، در حال حاضر میزان بازیافت انجام شده در این شهر درحدود 5 درصد می‌باشد. با یک برنامه 10 تا 20 ساله می‌توان میزان سوددهی اقتصادی ناشی از بازیافت را 4 تا 12 برابر افزایش داد.
روشنک رضایی کلانتری؛ احمد اله آبادی؛ مهدی فرزادکیا؛ ایوب رستگار؛ احمد جنیدی جعفری؛ عبدالمجید قلی زاده
دوره 19، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1391، ، صفحه 277-286
چکیده
زمینه و هدف: نشت فلزات سنگین از کمپوست منجر به انباشته شدن عناصر در لایه‌های خاک و در نتیجه آلوده شدن آبهای زیرزمینی می‌گردد. لذا هدف این مطالعه، بررسی تأثیر کمپوست بر میزان نشت فلزات سنگین، سدیم، پتاسیم و سولفات از خاک می‌باشد. مواد و روشها: در این تحقیق تجربی – کاربردی، سه ستون پلی‌اتیلن (ارتفاع 50 سانتی‌متر و قطر داخلی 10 سانتی‌متر) ...
بیشتر
زمینه و هدف: نشت فلزات سنگین از کمپوست منجر به انباشته شدن عناصر در لایه‌های خاک و در نتیجه آلوده شدن آبهای زیرزمینی می‌گردد. لذا هدف این مطالعه، بررسی تأثیر کمپوست بر میزان نشت فلزات سنگین، سدیم، پتاسیم و سولفات از خاک می‌باشد. مواد و روشها: در این تحقیق تجربی – کاربردی، سه ستون پلی‌اتیلن (ارتفاع 50 سانتی‌متر و قطر داخلی 10 سانتی‌متر) پر از خاک شنی رسی لومی که بهصورت تصادفی انتخاب شده بود، پر گردید. سپس میزان 10 کیلوگرم بر مترمربع کمپوست بر روی ستون‌ها پاشیده شد و روزانه 250 میلیلیتر آب مقطر روی هر ستون پاشیده می‌شد، شیرابه حاصل از ستون روزانه از نظر pH ، هدایت الکتریکی، سولفات، سدیم، پتاسیم، سرب، کروم و کادمیوم مورد آنالیز قرار گرفت، تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرمافزارهای Excel ، SPSS و آزمون کروس کال والیس انجام شد. یافتهها: یافتهها نشان داد که کاربرد کمپوست غنینشده و غنیشده سبب کاهش pH شیرابه (از 17/0±43/7 به 25/0±7/6 و 11/0±07/7) و افزایش هدایت الکتریکی (از 3/0±8/1 میلی زیمنس بر متر شاهد 12/0±7/3 و به 41/0±87/12) گردید. میزان نشت فلزات در تیمار غنی نشده نسبت به شاهد معنادار نبود (78/0 < p )، ولی میزان نشت هر سه فلز با کاربرد کمپوست غنیشده نسبت به شاهد معنادار بود (001/0 ≥ p). نتیجه‌گیری : کاربرد کمپوست حاوی فلزات بیشتر بر روی خاک شنی رسی لومی سبب افزایش نشت فلزات از خاک می‌شود. لذا افزودن کمپوست بهطور مکرر باعث می‌گردد که کیفیت آبهای زیرزمینی به خطر بیافتد.