بنیامین علی محمدی؛ علیرضا مسلم؛ حسن اژدری زرمهری؛ هومن کامرانیان
دوره 23، شماره 2 ، خرداد و تیر 1395، ، صفحه 204-213
چکیده
زمینه و هدف: استفاده از گیاهان دارویی در حال حاضر به دلیل عوارض کمتر ذهن بسیاری از محققان را به خود معطوف کرده است.هدفاز اینمطالعهبررسیتاثیرداروینالوکسانبهعنوانیکآنتاگونیستاوپیوئیدی برطول مدتتشنجناشی از تزریق پنتیلن تترازول و تعیین مکانیسم اثر ضد تشنجی عصاره هیدروالکلی گیاه مخلصه میباشد. موادّ و روش ها: در مطالعه حاضر،40 موش سوری ...
بیشتر
زمینه و هدف: استفاده از گیاهان دارویی در حال حاضر به دلیل عوارض کمتر ذهن بسیاری از محققان را به خود معطوف کرده است.هدفاز اینمطالعهبررسیتاثیرداروینالوکسانبهعنوانیکآنتاگونیستاوپیوئیدی برطول مدتتشنجناشی از تزریق پنتیلن تترازول و تعیین مکانیسم اثر ضد تشنجی عصاره هیدروالکلی گیاه مخلصه میباشد. موادّ و روش ها: در مطالعه حاضر،40 موش سوری نر به صورت تصادفی ساده به 5 گروه هشت تایی تقسیم شدند؛ گروه کنترل (دریافت کننده PTZ 80 mg/kg)، دو گروه درمان (دریافت کننده عصاره با دوزهای 600 mg/kg و 900 mg/kg) و دو گروه آزمایشی (دریافت کننده عصاره با دوزهای 600 mg/kg و 900 mg/kg) به همراه نالوکسان 5 mg/kg (تزریق نالوکسان 5 دقیقه قبل از تزریق عصاره به صورت داخل صفاقی صورت گرفت). با تزریق PTZ (30 دقیقه بعد از تزریق عصاره)، رفتارهای تشنجی حیوانات در طی 20 دقیقه توسط دوربین فیلمبرداری شد و مراحل مختلف تشنج مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های آماری با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه وTukey با استفاده از نرم افزار SPSS16 تجزیه و تحلیل شد. معیار معنی دار بودن اختلاف میانگین ها 05/0P< در نظر گرفته شد. یافته ها:آنالیز آماری داده ها نشان داد تزریق نالوکسان به همراه عصاره زمان تاخیری تا شروع تشنج تونیک و کلونیک را کاهش داد که در مقایسه با کنترل معنی دار نبود. زمان تاخیری تشنج تونیک-کلونیک با تزریق عصاره و عصاره به همراه نالوکسان نیز افزایش یافت. با تزریق عصاره به تنهایی مدت زمان کل تشنج کاهش یافت اما با تزریق عصاره همراه با نالوکسان مدت زمان کل تشنج افزایش یافت که این افزایش در دوز 600 mg/kgدر مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود (01/0P<). داده ها نشان داد تزریق عصاره به تنهایی و همراه با نالوکسان باعث افزایش مدت زمان باقی ماندن در تشنج تونیک شد و مدت زمان باقی ماندن حیوان در تشنج تونیک- کلونیک با تزریق عصاره افزایش یافت اما با تزریق نالوکسان قبل از عصاره به حیوان، مدت زمان باقی ماندن حیوان در این مرحله نسبت به گروه دریافت کننده عصاره کاهش یافت. نتیجه گیری:نتیجه حاصل از این پژوهش نشان داد نالوکسان می تواند به عنوان یک آنتاگونیست اثر ضد تشنجی عصاره هیدروالکلی مخلصه را مهار کند.
هاشم حقدوست یزدی؛ حسن اژدری زرمهری؛ طاهره درگاهی؛ محمد صوفی آبادی
دوره 21، شماره 2 ، خرداد و تیر 1393، ، صفحه 271-282
چکیده
زمینه و هدف: 4-آمینوپیریدین (4-AP) و تترااتیل آمونیوم (TEA) دو مهار کننده کانال های پتاسیمی می باشند؛ که اثرات سودمندی در درمان برخی بیماری های نورولوژیک همچون مولتیپل اسکلروزیس، اتاکسیا و الزایمر نشان داده اند. در این مطالعه اثر تجویز حادّ 4-AP و TEA در درمان علایم رفتاری پارکینسونیسم القا شده با سم 6- هیدروکسی دپامین (6-OHDA) درموش های صحرایی ...
بیشتر
زمینه و هدف: 4-آمینوپیریدین (4-AP) و تترااتیل آمونیوم (TEA) دو مهار کننده کانال های پتاسیمی می باشند؛ که اثرات سودمندی در درمان برخی بیماری های نورولوژیک همچون مولتیپل اسکلروزیس، اتاکسیا و الزایمر نشان داده اند. در این مطالعه اثر تجویز حادّ 4-AP و TEA در درمان علایم رفتاری پارکینسونیسم القا شده با سم 6- هیدروکسی دپامین (6-OHDA) درموش های صحرایی نر مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: سم 6-هیدروکسی دپامین به وسیله جراحی استرئوتاکسیک و از طریق سرنگ هامیلتون به درون ناحیه دسته مغز جلویی میانی نیمکره چپ موش ها تزریق شد. سپس در هفته سوم پس از جراحی موش ها در دو مرحله قبل و پس از کاربرد داروها تحت آزمون رفتاری چرخش القا شده با اپومرفین قرار گرفتند. در هفته چهارم آزمون روتارد درحضور مهار کننده ها در شش روز متوالی انجام گرفت.
یافته ها: 4-AP دردوزهای g/kgμ 200 و 500 اثر قابل ملاحظه ای نداشت؛ امّا، در دوز g/kgμ 1000 سبب بهبود معنی دار علایم رفتاری پارکینسونیسم در آزمون چرخشی گردید. از طرف دیگر این دارو سبب تضعیف اجرای حرکتی موش ها در آزمون روتارد شد. TEA در دوز mg/kg 1 بی اثر بود. در دوز mg/kg2 سبب کاهش معنی دار و در دوز mg/kg5 سبب افزایش معنی دار تعداد چرخش ها شد. TEA اثری بر یادگیری حرکتی در آزمون روتارد نداشت.
نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که 4-AP و TEA به صورت وابسته به دوز برخی علایم رفتاری پارکینسونیسم را تضعیف می کنند. امّا، ممکن است برخی علایم دیگر را تشدید نمایند.
حسن اژدری مهری؛ حسین خادمی؛ الهه ارمی؛ محمد محمدزاده
دوره 21، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1393، ، صفحه 106-115
چکیده
زمینه و هدف: چندین سیستم تعدیل درد در سیستم اعصاب مرکزی، پاسخ به تحریک دردزا را در شرایط مختلف از جمله استرس و هیجان تحت تأثیر قرار می دهند. تحریک هیپوتالاموس از راه رله اطلاعات به هسته های ساقه ی مغز از جمله بخش سری-شکمی میانی پیاز مغز سبب بی دردی می شود. بخش سری-شکمی میانی پیاز مغز به عنوان خروجی ساقه مغز از طریق نورون های شاخ پشتی نخاع ...
بیشتر
زمینه و هدف: چندین سیستم تعدیل درد در سیستم اعصاب مرکزی، پاسخ به تحریک دردزا را در شرایط مختلف از جمله استرس و هیجان تحت تأثیر قرار می دهند. تحریک هیپوتالاموس از راه رله اطلاعات به هسته های ساقه ی مغز از جمله بخش سری-شکمی میانی پیاز مغز سبب بی دردی می شود. بخش سری-شکمی میانی پیاز مغز به عنوان خروجی ساقه مغز از طریق نورون های شاخ پشتی نخاع درد را تعدیل می کند. این نقش بخش سری-شکمیمیانی پیاز مغز در شرایط مختلف روحی و روانی به واسطه نوع متفاوت نورون ها و ارتباطات ویژه نورونی می باشد. این نورون ها می توانند سبب تسهیل و مهار درد شوند. ارتباط عملکردی بین فعال شدن دسته ویژه ای از نرون ها و افزایش درد، و بین فعال شدن گروه دیگر از نرون ها و کاهش درد مشاهده شده است. در این مقاله، نقش گروه های مختلف نرونی بخش سری-شکمیمیانی پیاز مغز در تعدیل درد مرکزی بررسی می شود
نتیجه‌گیری: بخش سری-شکمیمیانی پیاز مغز نقش مهم و اساسی در تعدیل درد دارد و مراکز بالاتر مغز از طریق تغییر فعالیت گروه های خاص نورونی این بخش سبب مهار و یا تسهیل درد در شرایط روحی و هیجانی مختلف می شود.
بقیه اله صالحی؛ حسن اژدری زرمهری؛ محمد صوفی آبادی؛ الهه ارمی؛ نعمت اله غیبی
دوره 20، شماره 3 ، مهر و آبان 1392، ، صفحه 338-346
چکیده
زمینه و هدف: به خوبی شناخته شده است که تفاوت‌های جنسی و نژادی در حساسیت به درد، درک درد، پاسخ به داروهای ضد دردی و در شیوع دردهای مزمن دارای نقش می‌‌باشند. در این تحقیق تفاوت‌های جنسی و نژادی در تاثیر محرومیت غذایی بر رفتارهای دردی ناشی از آزمون فرمالین در موش صحرایی مطالعه شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی در دانشگاه علوم پزشکی ...
بیشتر
زمینه و هدف: به خوبی شناخته شده است که تفاوت‌های جنسی و نژادی در حساسیت به درد، درک درد، پاسخ به داروهای ضد دردی و در شیوع دردهای مزمن دارای نقش می‌‌باشند. در این تحقیق تفاوت‌های جنسی و نژادی در تاثیر محرومیت غذایی بر رفتارهای دردی ناشی از آزمون فرمالین در موش صحرایی مطالعه شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه تجربی در دانشگاه علوم پزشکی قزوین بر روی 56 موش صحرایی در 8 گروه با محدوده وزنی 220 تا 300 گرم انجام شد. گروه 1و2: اثر تزریق فرمالین بر رفتارهای دردی در موش‌های نر و ماده نژاد اسپراگ. گروه 3 و4: اثر تزریق فرمالین بر رفتارهای دردی در موش‌های نر و ماده‌ی نژاد ویستار. گروه 5 و6: اثرات محرومیت غذایی در رفتارهای دردی تحریک شده به وسیله‌ی آزمون فرمالین در موش‌های نر و ماده نژاد اسپراگ. گروه 7 و 8: اثرات محرومیت غذایی بر رفتارهای دردی برانگیخته شده توسط آزمون فرمالین در موش‌های نر و ماده ی نژاد ویستار. آب و غذا در دسترس موش‌ها بود و در محرومیت غذایی، 48 ساعت قبل از انجام آزمون فرمالین حیوانات از غذا محروم می‌شدند. برای انجام آزمون فرمالین 50 میکرولیتر فرمالین 2% به کف پای راست موش‌های آزمایشگاهی تزریق گردید و رفتارهای دردی تا 90 دقیقه ثبت شد.
یافته‌ها: تفاوت‌های معنی داری بین موش‌های صحرایی نر و ماده گروه کنترل در نژاد اسپراگ در مرحله‌ی فاز B2 مشاهده شد. اگرچه مرحله اینترفاز در موش‌های نر نژاد اسپراگ طولانی تر از ماده‌ها بوده اما مرحله‌ی B2 ماده‌های اسپراگ طولانی تر از نرها بوده و مرحله‌ی آخر فاز 2 تاخیر دارد. تفاوت‌های معنی‌داری بین موش‌های صحرایی نر و ماده نژاد ویستار در آزمون فرمالین وجود نداشت. محرومیت غذایی 48 ساعته در موش‌های صحرایی نر و ماده نژاد اسپراگ سبب پردردی و یا افزایش رفتارهای دردی به دنبال آزمون فرمالین در فاز 1، اینتر فاز و فاز 2 شد، در حالیکه محرومیت غذایی48 ساعته سبب تفاوت‌های معنی داری در رفتارهای دردی برانگیخته شده با آزمون فرمالین تنها در فاز 2B برای نرها و فاز اینترفاز و فاز 2B برای ماده های نژاد ویستار شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه وجود اختلاف وابسته به جنس و نژاد در موش‌های صحرایی نژاد اسپراگ نسبت به ویستار در توسعه و ماندگاری رفتارهای دردی به دنبال تزریق فرمالین در کف پای حیوان را نشان می‌دهد و همچنین این اختلاف به دنبال محرومیت غذایی دیده شد.
محمدحسین اسماعیلی؛ هاشم حق دوست یزدی؛ محمد صوفی آبادی؛ حسن اژدری زرمهری
دوره 17، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1389، ، صفحه 6-12
چکیده
زمینه و هدف: سیستم گلوتامینرژیک در بروز علایم سندرم ترک اعتیاد به مرفین نقش داشته و منیزیم دارای اثر مهاری بر گیرنده های NMDA گلوتامانی می باشد. در این تحقیق، اثر تزریق منیزیم بر علایم سندرم ترک مرفین در موش صحرایی نر و ماده مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 48 موش صحرایی نر و ماده بالغ با وزن حدود 200 الی 250 گرم استفاده ...
بیشتر
زمینه و هدف: سیستم گلوتامینرژیک در بروز علایم سندرم ترک اعتیاد به مرفین نقش داشته و منیزیم دارای اثر مهاری بر گیرنده های NMDA گلوتامانی می باشد. در این تحقیق، اثر تزریق منیزیم بر علایم سندرم ترک مرفین در موش صحرایی نر و ماده مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 48 موش صحرایی نر و ماده بالغ با وزن حدود 200 الی 250 گرم استفاده شد. ابتدا موش ها به 6 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه های مورد مطالعه عبارت بودند از دو گروه کنترل نر و ماده و چهار گروه متشکل از رت های نر و ماده که منیزیم سولفات با دوز 150 یاMg/kg/ip 300 دریافت کردند. همه گروه ها به روش خوراکی (مرفین Mg/ml 0.4 به همراه ساکارز 3 درصد به مدت 21 روز) معتاد شدند. در هنگام آزمون به حیوانات منیزیم یا سرم نمکی تزریق شد و پس از نیم ساعت هم نالوکسان تزریق گردید. سپس علایم سندرم ترک مورد مشاهده و ثبت قرار گرفت. نتایج حاصله از گروه ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آنالیز واریانس و آزمون های تعقیبی مقایسه گردید وP
سعید فقیه؛ بهزاد فیض زاده؛ حبیب اله اسماعیلی؛ الهه ارمی؛ حسن اژدری زرمهری
دوره 17، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1389، ، صفحه 21-26
چکیده
زمینه و هدف: سنگ شکنی برون اندامی درمان اولیه انتخابی در اکثر سنگ های کلیه است، که دارای عوارض متعددی می باشد و یکی از این عوارض، آریتمی قلبی است که بیشتر در حالت غیرهماهنگ اتفاق می افتد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر سنگ شکنی برون اندامی بر تغییرات نوار قلبی در بیماران با سنگ کلیه انجام گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت نیمه تجربی ...
بیشتر
زمینه و هدف: سنگ شکنی برون اندامی درمان اولیه انتخابی در اکثر سنگ های کلیه است، که دارای عوارض متعددی می باشد و یکی از این عوارض، آریتمی قلبی است که بیشتر در حالت غیرهماهنگ اتفاق می افتد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر سنگ شکنی برون اندامی بر تغییرات نوار قلبی در بیماران با سنگ کلیه انجام گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت نیمه تجربی بر روی 75 بیمار که با استفاده از روش نمونه گیری غیراحتمالی و مبتنی بر هدف از بین بیماران مبتلا به سنگ کلیه انتخاب شدند انجام گرفت. سپس در سه مرحله قبل، حین و بعد از سنگ شکنی، نوار قلب از بیماران گرفته شد. رابطه بین آریتمی ایجاد شده در اثر سنگ شکنی و فعالیت عصبی اتونومیک توسط آنالیز ضربان قلب مورد ارزیابی قرار گرفت. بعد از تفسیر نوار قلب ها و ثبت تغییرات، داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS و SAS در آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل، تی زوجی، مک نمار، کوکران، آنالیز واریانس یکطرفه، مدل خطی عمومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: سنگ شکنی باعث بروز یا بدتر شدن تغییرات نوار قلب در 66.7 درصد بیماران بدون سابقه قلبی شد. همبستگی معنادار آماری بین انقباض زودرس بطنی و ضد درد دریافتی(p