شقایق رحمانی؛ صدیقه آیتی؛ غلام علی معموری؛ رضا سعیدی؛ محبوبه غلامی رباط سنگی
دوره 16، شماره 2 ، خرداد و تیر 1388، ، صفحه 108-113
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به شیوع بی رویه سزارین در کشور و این که عمل سزارین، مادر و نوزاد را در معرض عوارض مختلفی قرار داده و دارای تبعات اقتصادی و اجتماعی فراوانی است، مطالعه حاضر با هدف مقایسه عوارض نوزادی در زایمان های طبیعی و سزارین انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی - تحلیلی مقطعی بوده و بر روی نوزادان متولد شده در بیمارستان ...
بیشتر
زمینه و هدف: با توجه به شیوع بی رویه سزارین در کشور و این که عمل سزارین، مادر و نوزاد را در معرض عوارض مختلفی قرار داده و دارای تبعات اقتصادی و اجتماعی فراوانی است، مطالعه حاضر با هدف مقایسه عوارض نوزادی در زایمان های طبیعی و سزارین انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی - تحلیلی مقطعی بوده و بر روی نوزادان متولد شده در بیمارستان های امام رضا (ع) و قائم (عج) در شهر مشهد انجام شده است. حجم نمونه با اطمینان 95 درصد و توان آزمون 80 درصد 770 نوزاد به روش غیراحتمالی آسان انتخاب شدند. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS 11.5 و آزمون های تی دانشجویی من ویتنی و مجذور کای تجزیه و تحلیل گردید.
یافته ها: از تعداد 770 نوزاد مورد مطالعه، 426 نوزاد با زایمان سزارین و 344 نوزاد با زایمان طبیعی متولد گردیده اند. بین دو روش زایمان از لحاظ بروز سندرم زجر تنفسی نوزاد که در سزارین 31 نفر (7.3 درصد) و در زایمان طبیعی 12 نفر (3.7 درصد) بود تفاوت معناداری وجود داشت (P=0.002). همچنین خفگی زایمانی در سزارین 14 نفر (3.4 درصد) و در زایمان طبیعی 24 نفر (7 درصد) بود (P=0.001). بروز تاکی پنه گذرا در سزارین 14 نفر (3.3 درصد) و در زایمان طبیعی 2 نفر (0.6 درصد) بود که تفاوت حاصله معنادار بود (P=0.001). نیاز به بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در سزارین 28 نفر (6.6 درصد) و در زایمان طبیعی 33 نفر (10.2 درصد) بود که تفاوت معناداری نیز بین دو گروه مشاهده شد (P=0.001). بروز صدمات زایمانی در سزارین 6 نفر (1.4 درصد) و در زایمان طبیعی 48 نفر (14 درصد) بود و تفاوت معناداری بین دو گروه دیده شد (P
الهه صدیقی لویی؛ شقایق رحمانی؛ رضا سعیدی؛ حمیده جعفری
دوره 15، شماره 3 ، مهر و آبان 1387، ، صفحه 164-168
چکیده
زمینه و هدف: با تعیین به موقع رسیدگی نوزاد، می توان مشکلات و عوارض احتمالی را پیشگویی و نسبت به اقدامات لازم برای او تصمیم گیری نمود. با توجه به این که روش های موجود پیچیده، وقت گیر بوده و برای نوزاد استرس زا می باشند، پژوهشگران بر آن شدند تا روش ساده شده کلیمک را با روش متداول بالارد جدید مقایسه نمایند.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه ...
بیشتر
زمینه و هدف: با تعیین به موقع رسیدگی نوزاد، می توان مشکلات و عوارض احتمالی را پیشگویی و نسبت به اقدامات لازم برای او تصمیم گیری نمود. با توجه به این که روش های موجود پیچیده، وقت گیر بوده و برای نوزاد استرس زا می باشند، پژوهشگران بر آن شدند تا روش ساده شده کلیمک را با روش متداول بالارد جدید مقایسه نمایند.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی می باشد که در آن 229 نوزاد به روش غیراحتمالی مبتنی بر هدف از جامعه مراجعین به بخش بعد از زایمان بیمارستان های قائم (عج) و امام رضا (ع) شهر مشهد از ابتدای اردیبهشت 1385 تا پایان مهر ماه 1385 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نوزادان واجد شرایط در یک گروه با دو روش بالارد جدید و کلیمک از نظر رسیدگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بدین صورت که نوزاد اول با روش بالارد جدید توسط کمک پژوهشگر اول و بلافاصله توسط کمک پژوهشگر دوم با روش کلیمک معاینه شده و سپس نوزاد دوم ابتدا توسط پژوهشگر اول با روش کلیمک و بلافاصله توسط کمک پژوهشگر دوم با روش بالارد جدید معاینه شد. معاینه در فاصله 12-6 ساعت بدو تولد انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های من ویتنی یو و ضریب توافق کاپا انجام شد.
یافته ها: در مطالعه انجام شده، تعیین سن جنینی به دو روش بالارد جدید و اولین روز آخرین قاعدگی (LMP) تفاوت معنا داری وجود نداشت و در 74.6 درصد (171 مورد) سن جنینی و روش بالارد جدید یکسان بودند (P=0.664). همچنین در تعیین سن جنینی به دو روش کلیمک و اولین روز آخرین قاعدگی تفاوت معناداری وجود نداشت و در 75.9 درصد (174 مورد) سن جنینی و روش کلیمک یکسان بودند (P=0.943). در 51.5 درصد (118 مورد) هر دو روش نوزادان را همزمان رسیده تشخیص دادند (K=0.806).
نتیجه گیری: روش ساده شده کلیمک در تعیین رسیدگی نوزادان، با روش پیچیده بالارد جدید و نیز با روش تعیین سن جنینی بر اساس اولین روز آخرین قاعدگی کاملا همخوانی دارد.