طیبه معصومی؛ نرگس شفارودی؛ افسون حسنی مهربان؛ محمد کمالی؛ رامش عمرانی پور
دوره 20، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1392، ، صفحه 84-92
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای سرطان پستان در زنان ایرانی و بقای طولانی مدت تر این بیماران که خود موجب درگیری بیشتر آنان با عوارض و پیامد های سرطان می شود، مطالعه کیفی حاضر با هدف شناسایی پاسخ های روانی متعاقب ابتلا به سرطان پستان انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه با طراحی کیفی و با روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شده است. شرکت ...
بیشتر
زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای سرطان پستان در زنان ایرانی و بقای طولانی مدت تر این بیماران که خود موجب درگیری بیشتر آنان با عوارض و پیامد های سرطان می شود، مطالعه کیفی حاضر با هدف شناسایی پاسخ های روانی متعاقب ابتلا به سرطان پستان انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه با طراحی کیفی و با روش پدیدارشناسی توصیفی انجام شده است. شرکت کنندگان 11 زن مبتلا به سرطان پستان بودند که با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و مورد مصاحبه نیمه سازمان یافته قرار گرفتند. انجام مصاحبه ها در این پژوهش تا اشباع دادهها ادامه یافته است. سپس اطلاعات مصاحبهها تحلیل و بررسی و طی 5 مرحله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافتهها: پاسخ های روانی شرکتکنندگان در این پژوهش در قالب دو مضمون کلی واکنشهای اولیه و واکنش های باقی مانده و شش زیرمضمون ناامیدی از ادامه زندگی، تلاش برای پیدا کردن مقصر، کنارهگیری از جمع، تحریک پذیری- زودرنجی، احساس ناکفایتی، نگرانی از عود مجدد بیماری مشخص شده است. نتیجه گیری: با وجود اینکه سرطان پستان یک بیماری جسمی است، ولی تأثیرات گستردهای بر وضعیت سلامت روانی فرد دارد. هم چنین بسیاری از مشکلات روانی ناشی از این بیماری و درمانهایش حتی تا سالها پس از پایان یافتن درمانها در فرد مبتلا وجود دارد و عملکردهای مختلف وی را تحت تأثیر قرار میدهد.