یوسف پور عشق؛ ایوب رستگار؛ احمد اله آبادی؛ زهرا رضائی گزل آباد؛ عبدالمجید قلی زاده
دوره 20، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1392، ، صفحه 72-83
چکیده
زمینه و هدف: آلودگی پساب بسیاری از صنایع نظیر صنعت نساجی بهدلیل دارا بودن رنگ زیاد یکی از معضلات مهندسین بهداشت محیط است. در این مطالعه بیوجذب دو رنگ آزو، مشکی مستقیم 19 و قرمز مستقیم 23 روی جلبک قهوهای سیتوسیرا ایندیکا مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روشها: بهمنظور پایداری و افزایش ظرفیت جذب، بیومس تحت پردازش با کلراید کلسیم قرار ...
بیشتر
زمینه و هدف: آلودگی پساب بسیاری از صنایع نظیر صنعت نساجی بهدلیل دارا بودن رنگ زیاد یکی از معضلات مهندسین بهداشت محیط است. در این مطالعه بیوجذب دو رنگ آزو، مشکی مستقیم 19 و قرمز مستقیم 23 روی جلبک قهوهای سیتوسیرا ایندیکا مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روشها: بهمنظور پایداری و افزایش ظرفیت جذب، بیومس تحت پردازش با کلراید کلسیم قرار گرفت. تأثیر پارامترهای بهرهبرداری نظیر زمان تماس،pH ، غلظت اولیه ی رنگزا و اثر مقدار بیوجاذب در حذف رنگزا بررسی گردید. اندازهگیریها توسط اسپکتروفتومتر انجام شد. تعادل و سینتیک جذب با مدل های ایزوترم و سینتیک تطبیق داده شد و حداکثر ظرفیت جذب محاسبه گردید. یافتهها: مطالعات سینتیکی نشان داد که فرآیند بیوجذب این رنگها در مدت زمان 120 دقیقه به تعادل رسیده (3/89 درصد رنگ قرمز مستقیم 23 و 02/69 درصد رنگ مشکی مستقیم 19 حذف شد) و از مدل شبه درجه دوم پیروی میکنند. بیشترین ظرفیت جذب در pH 5 (mg/g 4/2) حاصل گردید. با افزایش غلظت اولیه هر کدام از محلولهای رنگی و کاهش دوز بیومس جلبکی میزان ظرفیت جذب کاهش مییابد. مطالعات ایزوترم نیز نشان داد که بیوجذب این رنگها با مدل فروندلیچ تطابق دارد.
نتیجهگیری: بیوجذب رنگهای آزو انتخابی روی بیومس جلبک سیستوسیرا ایندیکا سریع بوده و میتوان با تعیین شرایط بهینه زمان تماس، pH، غلظت اولیه رنگ و دوز جاذب، از جلبک سیتوسیرا ایندیکا بهعنوان یک جاذب ارزان برای حذف رنگهای آزو از محلولهای آبی استفاده کرد.
روشنک رضایی کلانتری؛ احمد اله آبادی؛ مهدی فرزادکیا؛ ایوب رستگار؛ احمد جنیدی جعفری؛ عبدالمجید قلی زاده
دوره 19، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1391، ، صفحه 277-286
چکیده
زمینه و هدف: نشت فلزات سنگین از کمپوست منجر به انباشته شدن عناصر در لایههای خاک و در نتیجه آلوده شدن آبهای زیرزمینی میگردد. لذا هدف این مطالعه، بررسی تأثیر کمپوست بر میزان نشت فلزات سنگین، سدیم، پتاسیم و سولفات از خاک میباشد. مواد و روشها: در این تحقیق تجربی – کاربردی، سه ستون پلیاتیلن (ارتفاع 50 سانتیمتر و قطر داخلی 10 سانتیمتر) ...
بیشتر
زمینه و هدف: نشت فلزات سنگین از کمپوست منجر به انباشته شدن عناصر در لایههای خاک و در نتیجه آلوده شدن آبهای زیرزمینی میگردد. لذا هدف این مطالعه، بررسی تأثیر کمپوست بر میزان نشت فلزات سنگین، سدیم، پتاسیم و سولفات از خاک میباشد. مواد و روشها: در این تحقیق تجربی – کاربردی، سه ستون پلیاتیلن (ارتفاع 50 سانتیمتر و قطر داخلی 10 سانتیمتر) پر از خاک شنی رسی لومی که بهصورت تصادفی انتخاب شده بود، پر گردید. سپس میزان 10 کیلوگرم بر مترمربع کمپوست بر روی ستونها پاشیده شد و روزانه 250 میلیلیتر آب مقطر روی هر ستون پاشیده میشد، شیرابه حاصل از ستون روزانه از نظر pH ، هدایت الکتریکی، سولفات، سدیم، پتاسیم، سرب، کروم و کادمیوم مورد آنالیز قرار گرفت، تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرمافزارهای Excel ، SPSS و آزمون کروس کال والیس انجام شد. یافتهها: یافتهها نشان داد که کاربرد کمپوست غنینشده و غنیشده سبب کاهش pH شیرابه (از 17/0±43/7 به 25/0±7/6 و 11/0±07/7) و افزایش هدایت الکتریکی (از 3/0±8/1 میلی زیمنس بر متر شاهد 12/0±7/3 و به 41/0±87/12) گردید. میزان نشت فلزات در تیمار غنی نشده نسبت به شاهد معنادار نبود (78/0 < p )، ولی میزان نشت هر سه فلز با کاربرد کمپوست غنیشده نسبت به شاهد معنادار بود (001/0 ≥ p). نتیجهگیری : کاربرد کمپوست حاوی فلزات بیشتر بر روی خاک شنی رسی لومی سبب افزایش نشت فلزات از خاک میشود. لذا افزودن کمپوست بهطور مکرر باعث میگردد که کیفیت آبهای زیرزمینی به خطر بیافتد.