فیزیولوژی و فارماکولوژی
فرشته ایرانمنش؛ امیر موسایی‌امین؛ امیر رهنما؛ علی اکبر ملکی راد؛ علی شمسی زاده
دوره 24، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1396، ، صفحه 149-156
چکیده
اهداف: علل برخی بیماری‌های کبدی ناشناخته است، ولی بی‌شک عوامل اکسیدکننده نقش مهمی در ایجاد تغییرات پاتولوژیکی کبد دارد. پسته با نام علمی Pistacia Vera دارای ترکیباتی با خواص آنتی‌اکسیدانی مثل کوآنزیم 10، ویتامین E و بتاکاروتن است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثر عصارة هیدروالکلی پسته بر میزان آنزیم‌های کبدی متعاقب القای مسمومیت کبدی طراحی ...
بیشتر
اهداف: علل برخی بیماری‌های کبدی ناشناخته است، ولی بی‌شک عوامل اکسیدکننده نقش مهمی در ایجاد تغییرات پاتولوژیکی کبد دارد. پسته با نام علمی Pistacia Vera دارای ترکیباتی با خواص آنتی‌اکسیدانی مثل کوآنزیم 10، ویتامین E و بتاکاروتن است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثر عصارة هیدروالکلی پسته بر میزان آنزیم‌های کبدی متعاقب القای مسمومیت کبدی طراحی شده است.
مواد و روش‌ها: این مطالعة تجربی، با تعداد 40 سرموش صحرایی نر (وزن 200-250 گرم) در پنج گروه انجام شد. برای القای مسمومیت کبدی از تتراکلریدکربن (Ccl4) استفاده شد. در گروه سالم هیچ مداخله‌ای انجام نشد. در گروه حلال، تتراکلرید کربن 50 درصد به‌صورت داخل صفاقی تزریق شد. گروه‌های درمان عصارة هیدروالکلی پسته با دوزهای 10، 50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم را به مدت 28 روز دریافت کردند. میزان فعالیت پلاسمایی آنزیم‌های آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز و غلظت پلاسمایی پروتئین توتال و لیپوپروتئین با چگالی کم و چگالی زیاد اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: گاواژ دوزهای مختلف عصارة پسته در موش‌های مسموم‌شده با تتراکلرید کربن، باعث کاهش میزان فعالیت پلاسمایی آنزیم‌های آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز، همچنین کاهش غلظت پلاسمایی لیپوپروتئین با چگالی کم شد، اما بر غلظت پروتئین توتال و لیپوپروتئین با چگالی زیاد و فعالیت پلاسمایی آلکالین فسفاتاز تأثیری نداشت.
نتیجه‌گیری: مطالعة حاضر نشان داد که تجویز عصارة هیدروالکلی پسته مسمومیت کبدی ناشی از تتراکلرید کربن را بهبود می‌بخشد. البته، کاربرد درمانی آن برای نارسایی‌های کبدی نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
مجتبی اکرمیان فرد؛ امیر مقدم احمدی؛ فاطمه ایوبی؛ حسن نکیسا؛ زهرا حدادیان؛ محمد شعبانی؛ محمد الله توکلی؛ علی شمسی زاده
دوره 22، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1394، ، صفحه 36-44
چکیده
زمینه و هدف: استرس‌های اکسیداتیو در تخریب نورون‌های واقع در جسم سیاه و ایجاد پارکینسون دخالت دارند. گزارش‌شده گیاه بومادران دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی و محافظت نورونی است. در این مطالعه، اثر محافظتی عصاره‌ی آبی گیاه بومادران بر ضایعه‌ی القاء‌شده توسط تزریق داخل بطنی 6-هیدروکسی دوپامین (6-OHDA) در موش‌های صحرایی نر بررسی‌شد.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: استرس‌های اکسیداتیو در تخریب نورون‌های واقع در جسم سیاه و ایجاد پارکینسون دخالت دارند. گزارش‌شده گیاه بومادران دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی و محافظت نورونی است. در این مطالعه، اثر محافظتی عصاره‌ی آبی گیاه بومادران بر ضایعه‌ی القاء‌شده توسط تزریق داخل بطنی 6-هیدروکسی دوپامین (6-OHDA) در موش‌های صحرایی نر بررسی‌شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعهی تجربی، 60 سر موش‌های صحرایی نر به‌صورت تصادفی به 6 گروه کنترل، پارکینسونی، و گروه‌های پارکینسونی تحت تیمار با عصاره تقسیمشدند. القاء پارکینسون با تزیق داخل بطنی تک دوز 6-OHDA انجامشد. عصاره‌ی آبی بومادران با دوزهای 4/1 و 8/2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم به دو روش مکرر (روزانه و بهمدت 14 روز قبل و 14 روز پس از تزریق 6-OHDA) و یا حادّ (روز 13 پس از تزریق 6-OHDA) گاواژشد. ارزیابی پارکینسون با استفاده از تست روتارود و Wire grasping چهارده روز پس از تزریق 6-OHDA انجامشد.
یافته‌ها: یافتههای این مطالعه نشانداد که گاواژ مکرر دوزهای 4/1 و 8/2 میلی‌گرم عصاره‌ی بومادران فعالیتهای حرکتی و قدرت عضلانی را متعاقب تزریق 6-OHDA در موش صحرایی بهبود بخشیدهاست (p
احمد تقوی رفسنجانی؛ سیدعلی حائری روحانی؛ علی اصغر پورشانظری؛ علی شمسی زاده؛ محمد الله توکلی
دوره 20، شماره 3 ، مهر و آبان 1392، ، صفحه 347-358
چکیده
زمینه و هدف: اعتیاد به مورفین و سندرم ترک ناشی از آن، از معضلات اصلی جوامع بشری است. در این مطالعه اثر نیکوتین بر شدت وابستگی فیزیکی و روانی ایجاد شده با تک دوز و دوزهای مکرر مورفین مطالعه شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه رتهای نر نژاد ویستار به دو روش تک دوز و دوزهای مکرر به مورفین وابسته شدند. در روش تک دوز، رتها تنها یک دوز مورفین دریافت ...
بیشتر
زمینه و هدف: اعتیاد به مورفین و سندرم ترک ناشی از آن، از معضلات اصلی جوامع بشری است. در این مطالعه اثر نیکوتین بر شدت وابستگی فیزیکی و روانی ایجاد شده با تک دوز و دوزهای مکرر مورفین مطالعه شد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه رتهای نر نژاد ویستار به دو روش تک دوز و دوزهای مکرر به مورفین وابسته شدند. در روش تک دوز، رتها تنها یک دوز مورفین دریافت کرده و 24 ساعت بعد از آن نالوکسان دریافت کردند و در روش دوزهای مکرر، رتها دوزهای افزایشی مورفین را به مدت 7 روز دریافت کردند و 24 ساعت بعد از آخرین دوز ( روز هشتم)، نالوکسان دریافت کردند. در روش تک دوز رتها 30 دقیقه قبل از دریافت نالوکسان یک دوز نیکوتین دریافت کردند اما در دوزهای مکرر از روز چهارم تا هفتم به مدت چهار روز، 15 دقیقه قبل از دریافت مورفین نیکوتین دریافت کردند. 5 دقیقه بعد از دریافت نالوکسان، رفتارهای مربوط به سندرم ترک، از رتها به مدت سی دقیقه فیلم برداری شد. سپس علائم فیزیکی و روانی سندرم ترک مورفین ثبت گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد تزریق دوزهای مکرر مورفین و حتی تنها یک دوز مورفین می تواند وابستگی ایجاد نماید. مصرف نیکوتین شدت علائم سندرم ترک خصوصاً وزن مدفوع و امتیاز کل ترک را در روش تک دوز و افزایش وزن مدفوع، کاهش وزن، تنفر مکانی و امتیاز کل ترک را در دوزهای مکرر کم کرد.
نتیجه‌گیری: بر پایه داده‌های ما، حتی یک دوز مورفین می‌تواند در رتها وابستگی ایجاد نماید. از طرفی، مصرف نیکوتین می‌تواند شدت علائم سندرم ترک را تضعیف نماید.
علی شمسی زاده؛ غلامحسین حسن شاهی؛ علی روحبخش؛ فاطمه ایوبی؛ مهشید تهمتن
دوره 19، شماره 4 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 310-324
چکیده
زمینه و هدف: ایسکمی گذرا در مغز موش باعث آسیب گسترده نورونی در مغز می شود؛ که به دنبال آن نقص در یادگیری و حافظه ایجاد می شود. در این مطالعه بر آن شدیم تا اثر ورزش را بر یادگیری و حافظه فضایی به دنبال ایسکمی گذرای مغز در موش صحرایی بررسی کنیم. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 250 تا 300 گرم بطور ...
بیشتر
زمینه و هدف: ایسکمی گذرا در مغز موش باعث آسیب گسترده نورونی در مغز می شود؛ که به دنبال آن نقص در یادگیری و حافظه ایجاد می شود. در این مطالعه بر آن شدیم تا اثر ورزش را بر یادگیری و حافظه فضایی به دنبال ایسکمی گذرای مغز در موش صحرایی بررسی کنیم. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 250 تا 300 گرم بطور تصادفی در گروه های مختلف قرار داده شدند. برای القای ورزش از دستگاه تردمیل استفاده شد. جهت ایجاد ایسکمی جریان خون شریان های مشترک کاروتید به مدت 10 دقیقه قطع شد. برای ارزیابی حافظه با استفاده از آزمون یادگیری احترازی غیر فعال انجام گرفت. برای بررسی نقایص حسی حرکتی از روش تشخیص و برداشتن چسب از کف دست حیوان و جهت بررسی هماهنگی حرکتی از آزمون روی لبه راه رفتن استفاده شد. یافته‌ها: یک هفته پس از ایسکمی گذرای مغز، مدت زمان پاسخ تاخیری در آزمون احترازی غیر فعال کاهش یافت همچنین زمان لمس و برداشتن چسب از کف دست و نسبت تعداد لغزش ها نیز افزایش یافت. پیش شرطی سازی با ورزش این شاخص ها را در موش های ایسکمیک بهبود بخشید. نتیجه‌گیری: پیش شرطی سازی با ورزش باعث بهبود نقص ایجاد شده در حافظه و اعمال حسی حرکتی به دنبال ایسکمی گذرای مغز می شود.
محمد کاظمی عرب آبادی؛ غلام حسین حسن شاهی راویز؛ نرگس یقینی؛ رضا نصرت آبادی؛ وحید پولادوند؛ علی شمسی زاده
دوره 17، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1389، ، صفحه 33-38
چکیده
زمینه و هدف: سایتوکین ها از جمله عوامل مربوط به سیستم ایمنی می باشند که اثر آن ها بر ایجاد دیابت به اثبات رسیده است. میزان بیان سایتوکین ها مانند IFN-y در افراد و جوامع مختلف، متفاوت می باشد. با توجه به این که نفروپاتی ایجاد شده در طی دیابت نوعی بیماری التهابی بوده و از طرفی نقش سایتوکین IFN-y در ایجاد التهاب به خوبی شناخته شده است، هدف از ...
بیشتر
زمینه و هدف: سایتوکین ها از جمله عوامل مربوط به سیستم ایمنی می باشند که اثر آن ها بر ایجاد دیابت به اثبات رسیده است. میزان بیان سایتوکین ها مانند IFN-y در افراد و جوامع مختلف، متفاوت می باشد. با توجه به این که نفروپاتی ایجاد شده در طی دیابت نوعی بیماری التهابی بوده و از طرفی نقش سایتوکین IFN-y در ایجاد التهاب به خوبی شناخته شده است، هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین میزان سطح سرمی سایتوکین IFN-y در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارای عوارض نفروپاتی می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، نمونه خون محیطی از 100 بیمار دیابتی نوع 2 مبتلا به نفروپاتی و 100 نفر از افراد غیر دیابتی سالم با کسب مجوز از کمیته اخلاق دانشگاه و رضایت کتبی از بیماران، جمع آوری شد که پس از انتقال به آزمایشگاه، بلافاصله سرم از خون محیطی جدا شده و توسط کیت های تجاری شرکت بیوسنس از نظر میزان سطح سرمی IFN-y مورد بررسی قرار گرفتند. داده های به دست آمده در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از آزمون آماری آنالیز واریانس جهت انجام مقایسه ها استفاده گردید؛ مقدار P کمتر از 0.05 معنادار تلقی شد.
یافته ها: میانگین سطح سرمی IFN-y در بیماران دیابتی دارای عوارض نفروپاتی و افراد سالم به ترتیب به میزان7.74 ±16.09 و2.00 pg/ml ±4.03 بود که طبق بررسی های آماری، اختلاف بین دو گروه بیماران دیابتی دارای عوارض نفروپاتی و گروه سالم معنادار نبود.
نتیجه گیری: با توجه به معنادار نبودن اختلاف بین دو گروه به نظر می رسد که سطح سرمی IFN-y با نفروپاتی در بیماران دیابتی نوع 2 ارتباطی ندارد.