محمدتقی شاکری؛ محمدصادق مروی؛ حمیدرضا صفابخش؛ پرستو جمیلی؛ ریحانه بازرگانی
دوره 20، شماره 4 ، آذر و دی 1392، ، صفحه 464-471
چکیده
زمینه و هدف: ویروس لنفوتروپیک سلولT انسانی (HTLV-I) عامل دو بیماری مهم لوسمی ـ لنفومای سلول T بالغین و بیماری پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال ـ میلوپاتی همراه با HTLV-I یا HAM/TSP می‌باشد. یکی از راه‌های انتقال آن تزریق خون می‌باشد که با توجه به قرار داشتن شهر سبزوار در منطقه آندمیک این ویروس، تعیین فراوانی آلودگی به این ویروس در اهداکنندگان خون ...
بیشتر
زمینه و هدف: ویروس لنفوتروپیک سلولT انسانی (HTLV-I) عامل دو بیماری مهم لوسمی ـ لنفومای سلول T بالغین و بیماری پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال ـ میلوپاتی همراه با HTLV-I یا HAM/TSP می‌باشد. یکی از راه‌های انتقال آن تزریق خون می‌باشد که با توجه به قرار داشتن شهر سبزوار در منطقه آندمیک این ویروس، تعیین فراوانی آلودگی به این ویروس در اهداکنندگان خون این شهر ضروری می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی- مقطعی کلیه اهداکنندگان خون پایگاه سبزوار در سال‌های 1386 و 1387 مورد بررسی قرار گرفتند و افرادی که به روش الایزا و تأیید با آزمایش وسترن بلات از نظر آلودگی به HTLV-I سرم مثبت بودند به‌عنوان افراد مبتلا به عفونت و گروهی از اهداکنندگان سالم جهت مقایسه در نظر گرفته شدند. یافته‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS17 و آزمون کای دو و T-Test آنالیز شدند.
یافته‌ها: دربازه زمانی مطالعه تعداد 56 اهداکننده براساس پاسخ نهایی وسترن بلات، آلوده به ویروس HTLV-I تشخیص داده شدند. 44 نفر (6/78 درصد) از مبتلایان به عفونتHTLV-1 مرد و 12 نفر (4/21 درصد) زن بودند و میانگین سنی آنها 02/10±27/40 بود. به‌طور کلی شیوع عفونت در این مطالعه 26/0 درصد برآورد شد. همچنین بین متغیرهای سن، وضعیت تأهل، دفعات اهدای خون و سطح تحصیلات با مثبت بودن آزمون اختلاف معنادار وجود داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به فراوانی کمتر آلودگی در اهداکنندگان مستمرخون، افراد با سن پایین‌تر و در اهداکنندگان با تحصیلات بالاتر، سازمان انتقال خون باید در جذب و حفظ و آموزش جوانان اهداکننده مستمر دارای تحصیلات بالاتر تأکید بیشتری داشته باشد.
محمدرضا حامدی نیا؛ امیرحسین حقیقی؛ پرستو جمیلی
دوره 13، شماره 4 ، آذر و دی 1385، ، صفحه 204-210
چکیده
زمینه و هدف : پروتئین واکنش پذیر C (CRP)، یک شاخص حساس و غیراختصاصی التهاب است که ارتباط آن با بیماری عروق کرونر مشخص گردیده است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی بر میزان پروتئین واکنش پذیرC در مردان چاق بود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است. تعداد 24 نفر (16 مرد چاق و 8 مرد لاغر) با دامنه سنی 35 تا 48 سال به صورت داوطلبانه ...
بیشتر
زمینه و هدف : پروتئین واکنش پذیر C (CRP)، یک شاخص حساس و غیراختصاصی التهاب است که ارتباط آن با بیماری عروق کرونر مشخص گردیده است. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی بر میزان پروتئین واکنش پذیرC در مردان چاق بود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی است. تعداد 24 نفر (16 مرد چاق و 8 مرد لاغر) با دامنه سنی 35 تا 48 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. مردان چاق به صورت تصادفی در دو گروه زیر قرار گرفتند: 1) گروه تمرین مقاومتی 2) گروه کنترل. گروه سوم هم مردان لاغر بودند. از همه آزمودنی ها در حالت ناشتا خون گیری به عمل آمد. گروه آزمایش مدت 13 هفته و هر هفته سه جلسه تمرینات مقاومتی داشتند. برنامه تمرینات مقاومتی به صورت دایره ای، در یازده ایستگاه و با شدت 50 الی60 درصد یک تکرار بیشینه (IRM) انجام گرفت.
یافته ها: تمرینات مقاومتی باعث کاهش معنی دار میزان CRP در مردان چاق گردید (از 1.65±0.6 به 0.53±0.73). همچنین مشخص شد که در حالت پایه غلظت های سرمی CRP در مردان چاق به طور معنی داری بالاتر از مردان لاغراست (1.65±0.6 در مقابل 0.26±0.21). به علاوه همبستگی مثبت و معنی داری بین میزان CRP با شاخص های چاقی (r=0.75) و اجزای مختلف سندرم متابولیکی مشاهده گردید.
نتیجه گیری: تمرینات مقاومتی به علت داشتن اثرات ضد التهابی احتمالا سبب کاهش خطر حوادث قلبی عروقی بعدی در مردان چاق می گردد.