مهناز سیدالشهدایی؛ نورالدین محمدی؛ مجتبی راد؛ حمید حقانی
دوره 20، شماره 5 ، بهمن و اسفند 1392، ، صفحه 801-807
چکیده
مقدمه: دلیریوم سندرومی است که با اختلال هوشیاری و تغییر در شناخت مشخص می شود که درصد بالایی از بیماران پس از عمل جراحی از آن رنج می برند. دلیریوم از عوارض نورولوژیکی شایع بعد از عمل جراحی قلب می باشد، که جزء نقایص شناختی محسوب می گردد. بررسی عوامل خطر (ترانسفوزیون بیش از یک واحد خون و استفاده از پمپ قلبی ریوی) پس از عمل جراحی قلب باز می ...
بیشتر
مقدمه: دلیریوم سندرومی است که با اختلال هوشیاری و تغییر در شناخت مشخص می شود که درصد بالایی از بیماران پس از عمل جراحی از آن رنج می برند. دلیریوم از عوارض نورولوژیکی شایع بعد از عمل جراحی قلب می باشد، که جزء نقایص شناختی محسوب می گردد. بررسی عوامل خطر (ترانسفوزیون بیش از یک واحد خون و استفاده از پمپ قلبی ریوی) پس از عمل جراحی قلب باز می تواند گام ارزشمندی در جهت برجسته کردن اهمیت پیشگیری و تشخیص سریع سندرم دلیریوم داشته باشد.
هدف: این مطالعه با هدف تعیین عوامل خطر مرتبط (ترانسفوزیون بیش از یک واحد خون و استفاده از پمپ قلبی ریوی) با دلیریوم متعاقب عمل جراحی قلب باز انجام شد.
روش: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بوده و تعداد 370 نفر در آن شرکت داشتند. بیماران تحت مطالعه 85-19 ساله بودند که در این پژوهش ، کلیه بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه متعاقب عمل جراحی قلب باز مورد مطالعه قرار گرفتند. روش جمع آوری داده ها با استفاده از نمونه گیری در دسترس بوده است . پژوهشگر پس از انجام عمل جراحی و جداسازی بیمار از دستگاه تهویه مکانیکی، با حضور در بالین بیماران روزانه وضعیت روانی آنها را با استفاده از مقیاس غربالگری مشاهده ای دلیریوم تا ترخیص بیمار از بخش مراقبت ویژه و انتقال آنان به بخش جراحی مورد ارزیابی قرار داد . داده ها با استفاده از 16 spss و آزمون تی زوج و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که از بین 370 بیمار شرکت کننده در این مطالعه 86 نفر آنها مبتلا به دلیریوم بودند که میانگین سنی آنان 28/13± 95/57 بوده است. یافته های این مطالعه نشان داد که بین عوامل خطر (ترانسفوزیون بیش از یک واحد خون استفاده از پمپ قلبی ریوی بررسی شده و بروز سندرم دلیریوم رابطه معنی دار آماری وجود نداشت.
نتیجه گیری: علیرغم شیوع بالای دلیریوم در شرکت کنندگان، هیچ کدام از عوامل خطر (ترانسفوزیون بیش از یک واحد خون و استفاده از پمپ قلبی ریوی) مرتبط با دلیریوم که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند با بروز دلیریوم ارتباط معنی دار آماری نداشتند. بنابراین بروز دلیریوم بعد از عمل جراحی قلب باز در بیماران با توجه به این عوامل قابل پیش گویی نمی باشد. به عبارت دیگر، شانس بروز دلیریوم در کلیه بیماران صرف نظر از وجود و یا عدم وجود این عوامل در آنها یکسان می باشد و عواملی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند، نمی توانند به عنوان پیش گویی کننده بروز دلیریوم در آنان مطرح باشند.
سیمین تعاونی؛ مینا امیری پبدنی؛ حمید حقانی
دوره 20، شماره 2 ، خرداد و تیر 1392، ، صفحه 204-212
چکیده
زمینه و هدف: یکی از مهم‌ترین ابعاد رضایت زناشویی، حیطه جنسی است. رضایت از رابطه جنسی در سلامت روحی افراد نقش به‌سزایی دارد. تغییرات هورمونی که در دوران یائسگی اتفاق می‌افتد، می‌تواند منجر به کاهش رضایت جنسی گردد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر کپسول جینکوبیلوبا بر رضایت جنسی زنان یائسه مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی - درمانی انجام ...
بیشتر
زمینه و هدف: یکی از مهم‌ترین ابعاد رضایت زناشویی، حیطه جنسی است. رضایت از رابطه جنسی در سلامت روحی افراد نقش به‌سزایی دارد. تغییرات هورمونی که در دوران یائسگی اتفاق می‌افتد، می‌تواند منجر به کاهش رضایت جنسی گردد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر کپسول جینکوبیلوبا بر رضایت جنسی زنان یائسه مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی - درمانی انجام گردید.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی سه سویه کور کنترل شده به همراه گروه دارونما ، 80 زن داوطلب سالم 60ـ50 ساله به سه مرکز بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه و در مطالعه شرکت کردند. شرکت‌کنندگان به مدت یک ماه 240-120 میلی‌گرم کپسول جینکوبیلوبا دریافت نمودند. ابزار اندازه‌گیری مطالعه، مقیاس اندازه‌گیری عملکرد جنسی ساباتسبرگ بود که بخشی از آن رضایت جنسی زنان را مورد سنجش قرار داد. سپس داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش 16 و با آزمون‌های دقیق فیشر، تی مستقل و من ویتنی آنالیز گردید.
یافته‌ها: پس از مداخله، بین دو گروه جینکو بیلوبا و دارونما از نظر میزان رضایت جنسی تفاوت آماری معناداری وجود نداشت (31/0P=). همچنین میزان رضایت جنسی زنان نسبت به قبل از یائسگی تفاوت آماری معناداری نداشت (96/0P=).
نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضرمصرف جینکو بیلوبا به مدت 1 ماه تأثیری بر رضایت جنسی زنان یائسه نداشت. با توجه به اینکه عوامل متعددی می‌تواند روابط جنسی زنان یائسه را تحت تأثیر قرار دهند، عدم تأثیر جینکوبیلوبا بر رضایت جنسی می‌تواند به دلیل عدم تأثیر آن بر روی فاکتورهای از جمله عوامل روانی باشد.
فریده اقدام پور؛ عصمت مهرابی؛ محسن تقی زاده؛ معصومه خیرخواه؛ حمید حقانی؛ فرشته جهدی
دوره 18، شماره 4 ، آذر و دی 1390، ، صفحه 243-249
چکیده
زمینه و هدف: گیاه صبر زرد از روزگاران کهن برای درمان بیماری های مختلف به کار می رفته است اما تحقیقات محدودی درباره اثر ضد دردی این گیاه وجود دارد. از آن جایی که تا کنون اثر پماد آن بر روی شدت درد ناحیه اپی زیاتومی مورد بررسی قرار نگرفته است، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پماد صبر زرد بر شدت درد زخم اپی زیاتومی زنان نخست زا انجام گردید.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: گیاه صبر زرد از روزگاران کهن برای درمان بیماری های مختلف به کار می رفته است اما تحقیقات محدودی درباره اثر ضد دردی این گیاه وجود دارد. از آن جایی که تا کنون اثر پماد آن بر روی شدت درد ناحیه اپی زیاتومی مورد بررسی قرار نگرفته است، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر پماد صبر زرد بر شدت درد زخم اپی زیاتومی زنان نخست زا انجام گردید.
مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سوکور بر روی 74 زن نخست زای واجد شرایط ورود به پژوهش انجام گردید که جهت زایمان طبیعی به بیمارستان لولاگر تهران مراجعه کرده بودند. نمونه ها به طور مستمر و به روش تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه آزمون (مصرف کننده پماد گیاه صبر زرد) و کنترل (مصرف کننده روتین بیمارستان) قرار گرفتند. پس از زایمان، مادران گروه آزمون از پماد صبر زرد به میزان 3 سی سی معادل 60 میلی گرم هر 8 ساعت و گروه کنترل از روتین بیمارستان ( محلول بتادین) روی اپی زیاتومی به مدت 5 روز استفاده کردند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ثبت مشخصات دموگرافیک، فرم ثبت مسکن مصرفی و مقیاس دیداری درد (VAS) بود که شدت درد محل اپی زیاتومی قبل از مداخله، 4 ساعت، 8 ساعت و 5 روز پس از مداخله در دو گروه بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و مجذور کای توسط نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین نمره درد قبل از مداخله در گروه استفاده کننده از پماد گیاه صبر زرد 57/1±24/6 و در گروه کنترل 77/1±02/6 بود که 5 روز پس از زایمان در گروه مطالعه 45/1±86/1 و در گروه کنترل 19/2±97/3 گزارش شد و اختلاف بین دو گروه معنادار بود (001/0>p)، در حالی که نمره درد 4 ساعت پس از مداخله در دو گروه اختلاف معناداری نداشت(62/0=p).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصله، استفاده از پماد صبر زرد شدت درد زخم اپی زیاتومی و میزان نیاز به مسکن را به میزان قابل توجهی کاهش داد.
عفت السادات مرقاتی خویی؛ فاطمه شیخان؛ فرشته جهدی؛ حمید حقانی
دوره 16، شماره 3 ، مهر و آبان 1388، ، صفحه 127-133
چکیده
زمینه و هدف: درد متعاقب اپی زیاتومی کیفیت زندگی و سلامت روانی مادر و نحوه ارتباط با نوزاد و مراقبت از وی را تحت تاثیر قرار می دهد. امروزه استفاده از مکمل درمانی از جمله اسطوخدوس کاربرد ویژه ای در مامایی و پزشکی یافته است اما تحقیقات محدود و نظرات ضد و نقیضی درباره این اسانس وجود دارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر اسانس اسطوخدوس بر شدت ...
بیشتر
زمینه و هدف: درد متعاقب اپی زیاتومی کیفیت زندگی و سلامت روانی مادر و نحوه ارتباط با نوزاد و مراقبت از وی را تحت تاثیر قرار می دهد. امروزه استفاده از مکمل درمانی از جمله اسطوخدوس کاربرد ویژه ای در مامایی و پزشکی یافته است اما تحقیقات محدود و نظرات ضد و نقیضی درباره این اسانس وجود دارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر اسانس اسطوخدوس بر شدت درد زخم اپی زیاتومی زنان نخست زا انجام گردید.
مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سو کور، بر روی 60 زن نخست زای واجد شرایط ورود به پژوهش که جهت زایمان طبیعی به بیمارستان کمالی کرج مراجعه کرده بودند، انجام گردید. نمونه ها به طور مستمر به روش تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه مورد (مصرف کننده اسانس اسطوخدوس به روش حمام نشیمنگاهی) و کنترل (مصرف کننده روتین بیمارستان) قرار گرفتند. پس از زایمان، مادران گروه آزمون از اسانس روغنی اسطوخدوس به روش حمام نشیمنگاهی 2 بار در روز (هر بار 6 قطره در 5 لیتر آب) و گروه کنترل از روتین بیمارستان (محلول بتادین) به مدت 5 روز استفاده کردند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ثبت مشخصات دموگرافیک، فرم ثبت مسکن مصرفی و مقیاس بصری درد (VAS) بود. 4 ساعت، 12 ساعت و 5 روز بعد از اپی زیاتومی، دو گروه از نظر شدت درد محل اپی زیاتومی توسط مقیاس دیداری درد بررسی شدند. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و مجذور کای توسط نرم افزار آماری SPSS ویرایش 14 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و سایر متغیرهای مداخله گر، اختلاف آماری معنادار نداشتند. میانگین نمره درد 4 ساعت پس از اپی زیاتومی در گروه اسانس اسطوخدوس 7/1±7/2 و در گروه کنترل 59/1±23/4 بود که 5 روز پس از زایمان در گروه مطالعه 94/1±43/2 و در گروه کنترل 79/1±60/4 گزارش شد و اختلاف معنادار بود (p