سارا جهانگیری؛ موسیالرضا تدین فر؛ علیرضا رحمانی؛ محمد حسن رخشانی
دوره 23، شماره 5 ، آذر و دی 1395، ، صفحه 776-781
چکیده
اهداف یبوست مشکل غالب معدهایرودهای بعد از سکته مغزی است که سبب افزایش فشار داخل جمجمه میشود. درمان یبوست از طریق درمان علامتی شامل مصرف ملینها و فیبرهاست. این درمانها عوارض و محدودیتهایی دارند. با توجه به تأثیر پروبیوتیکها در درمان برخی مشکلات گوارشی، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر مصرف پروبیوتیک بر یبوست بیماران سکته ...
بیشتر
اهداف یبوست مشکل غالب معدهایرودهای بعد از سکته مغزی است که سبب افزایش فشار داخل جمجمه میشود. درمان یبوست از طریق درمان علامتی شامل مصرف ملینها و فیبرهاست. این درمانها عوارض و محدودیتهایی دارند. با توجه به تأثیر پروبیوتیکها در درمان برخی مشکلات گوارشی، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر مصرف پروبیوتیک بر یبوست بیماران سکته مغزی بستری در بخش مراقبتهای ویژه انجام شده است.مواد و روش ها این مطالعه به روش کارآزمایی بالینیتصادفی روی 65 نفر از بیماران سکته مغزی انجام گرفت. جامعه آماری شامل بیماران دارای لوله بینیمعدی و نداشتن دفع در سه روز متوالی بود. افراد به طور تصادفی به دو گروه مداخله (n=33) و کنترل (n=32) تقسیم شدند و تعداد دفعات اجابت مزاج آنان قبل از مطالعه اندازهگیری شد. بیماران گروه مداخله، علاوه بر درمان معمولی، به مدت یک هفته هر 12 ساعت مکمل پروبیوتیک وگروه کنترل تنها درمان معمولی را دریافت کردند. درپایان تمامی بیماران از نظر بهبود یبوست بررسی شدند. اطلاعات با استفاده از مدل رگرسیون پواسون دادههای همبسته به کمک نسخه 1/9 نرمافزار SAS تجزیهوتحلیل شد.یافته ها در گروه مداخله میانگین تعداد دفعات اجابت مزاج بیش از یک بار در روز 22/1 و در گروه کنترل 62/0 به دست آمد (0001/0P<).نتیجه گیری این مطالعه نشان داد مصرف پروبیوتیک سبب افزایش دفعات اجابت مزاج در بیماران سکته مغزی میشود. بنابراین، میتوان از پروبیوتیکها برای درمان یبوست این بیماران استفاده کرد.
موسی الرضا تدین فر؛ حسین خسروجردی؛ مهدی آمدنی؛ علی تاج آبادی؛ یاسر تبرائی
دوره 22، شماره 4 ، مهر و آبان 1394، ، صفحه 589-595
چکیده
زمینه و هدف: درد بعد از آپاندکتومی رایج ترین نارضایتی بیماران می باشد. شایعترین درمان آن، استفاده از مسکّن های مخدّر است. عوارض جانبی آن ها، محقّقین را بر آن داشت تا با جایگزینی داروهای مناسب تر بتوانند بر دردهای بعد از عمل این بیماران غالب گردند. این پژوهش با هدف مقایسه اثر تسکینی پرومتازین و مورفین در بیماران آپاندکتومی انجام شد. ...
بیشتر
زمینه و هدف: درد بعد از آپاندکتومی رایج ترین نارضایتی بیماران می باشد. شایعترین درمان آن، استفاده از مسکّن های مخدّر است. عوارض جانبی آن ها، محقّقین را بر آن داشت تا با جایگزینی داروهای مناسب تر بتوانند بر دردهای بعد از عمل این بیماران غالب گردند. این پژوهش با هدف مقایسه اثر تسکینی پرومتازین و مورفین در بیماران آپاندکتومی انجام شد. مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی سه سوکور در 60 بیمار تحت عمل آپاندکتومی49 -15 ساله بستری در بیمارستان امداد شهید دکتر بهشتی شهر سبزوار در سال 1391 انجام شد.واحدها به روش نمونه گیری آسان انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شده، به گروه کنترل مسکّن مخدّر و به گروه مداخله پرومتازین تزریق گردید. براساس مقیاس استاندارد عددی درد، در ساعت اوّل پس از دریافت دارو، درد بیماران بررسی شد. اطّلاعات با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و کای دو توسّط نرم افزار SPSS نسخه 18 با سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل گردید. یافتهها: بین دو گروه در تسکین درد یک ساعت بعد از عمل، اختلاف معنی داری مشاهده شد (001/0P=). میزان درد بعد از تزریق پرومتازین 33/1±30/3 شد که کمتر از مورفین (23/1±07/6) بود. در تسکین درد نیم ساعت بعد از عمل نیز اختلاف معنی دار گردید (001/0p=) و میزان درد نیم ساعت بعد از تزریق پرومتازین 33/1± 96/3 شد که کم تر از مورفین (30/1±47/6) بود. نتیجهگیری: با توجّه به نتایج، برنامه ریزی های اساسی به منظور استفاده از فنوتیازین ها مانند پرومتازین به جای مخدّرها توصیه می شود.
محمد سیاوشی؛ موسی الرضا تدین فر؛ مهتاب خواجه؛ سید احسان صفاری
دوره 22، شماره 4 ، مهر و آبان 1394، ، صفحه 660-667
چکیده
زمینه و هدف: درد شدیدی درحین شستوشو و تعویض پانسمان بیماران سوختگی ایجاد میشود. کاربرد روشی مکمل و بیعارضه برای کاهش درد بیماران سوختگی درحین تعویض پانسمان، اهمّیّت ویژهای دارد. این مطالعه بهمنظور بررسی تأثیر تحریک الکتریکی عصب ازطریق پوست (TENS) بر شدت درد بیماران بستری در بخش سوختگی حین تعویض پانسمان انجام شد. موادّ ...
بیشتر
زمینه و هدف: درد شدیدی درحین شستوشو و تعویض پانسمان بیماران سوختگی ایجاد میشود. کاربرد روشی مکمل و بیعارضه برای کاهش درد بیماران سوختگی درحین تعویض پانسمان، اهمّیّت ویژهای دارد. این مطالعه بهمنظور بررسی تأثیر تحریک الکتریکی عصب ازطریق پوست (TENS) بر شدت درد بیماران بستری در بخش سوختگی حین تعویض پانسمان انجام شد. موادّ و روشها: این مطالعه، از نوع کارآزمایی ـ بالینی بوده که در سال 1393، بر روی 60 نفر از بیماران بستری در بخش سوختگی بیمارستان واسعی سبزوار انجام گرفت. بیماران به روش تخصیص تصادفی به سه گروه کنترل (20 نفر)، آزمون (20 نفر) و پلاسبو (20 نفر) تقسیم شدند. در روز دوم پس از مراجعه به بیماران بستری شده، گروه کنترل قبل از تعویض پانسمان مورفین، گروه آزمون مورفین و TENS و گروه پلاسبو، مورفین و TENS پلاسبو دریافت کرده و پانسمان شدند. در انتهای پانسمان با استفاده از مقیاس عددی درد 10-0 میزان درد بیماران مورد بررسی قرارگرفت. دادهها با استفاده از آزمونهای فریدمن، منویتنی و کروسکال والیس با نرمافزار SPSS نسخهی 18 تجزیه و تحلیل شدند. ضمناً سطح معناداری در آزمونهای آماری مورد استفاده در این پژوهش 5 صدم درنظرگرفته شد. یافتهها: میانگین درد در روز دوم پس از مراجعه در گروه کنترل 52/0±45/5، در گروه آزمون 48/0±00/5و در گروه پلاسبو 56/0±00/7بود. درد در بین سه گروه دارای اختلاف معناداری بود (00/0P=). نتیجهگیری:به کارگیری TENS به همراه مورفین در کاهش درد بیماران سوختگی حین تعویض پانسمان مؤثر است.
موسی الرضا تدین فر؛ حسین خسروجردی؛ مهدی آمدنی؛ علی تاج آبادی؛ یاسر تبرائی
دوره 21، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1393، ، صفحه 379-385
چکیده
زمینه و هدف: درد بعد از آپاندکتومی، رایجترین نارضایتی بیماران میباشد. شایعترین درمان آن، استفاده از مسکنهای مخدر است. عوارض جانبی آنها، محققان را بر آن داشت تا با جایگزینی داروهای مناسبتر، بتوانند بر دردهای بعد از عمل این بیماران غالبگردند. این پژوهش، با هدف مقایسه اثر تسکینی دیکلوفناک و مورفین در بیماران آپاندکتومی ...
بیشتر
زمینه و هدف: درد بعد از آپاندکتومی، رایجترین نارضایتی بیماران میباشد. شایعترین درمان آن، استفاده از مسکنهای مخدر است. عوارض جانبی آنها، محققان را بر آن داشت تا با جایگزینی داروهای مناسبتر، بتوانند بر دردهای بعد از عمل این بیماران غالبگردند. این پژوهش، با هدف مقایسه اثر تسکینی دیکلوفناک و مورفین در بیماران آپاندکتومی انجامشد.
مواد و روشها: مطالعهی حاضر، یک کارآزمایی بالینی است که بر روی 60 بیمار تحت عمل جراحی آپاندکتومی صورتگرفت. جامعهی پژوهش، بیماران آپاندکتومی شده بین 49-15 سال بودند که درسال 1391 در بیمارستان امدادی شهید دکتر بهشتی شهرستان سبزوار بستری شده-بودند. جهت انجام پژوهش، واحدها در دو گروه 30 نفره به صورت تصادفی سه سوکور قرار گرفته و به گروه اول مسکن مخدر و به گروه دوم دیکلوفناک دادهشد. براساس مقیاس استاندارد عددی درد، در ساعت اول پس از دریافت دارو، درد بیماران بررسیشد. اطلاعات با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و کای دو توسط نرمافزار SPSS نسخه 18 با سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیلگردید.
یافتهها: بین دو گروه دریافتکنندهی دیکلوفناک و مورفین در تسکین درد یک ساعت بعد از عمل، اختلاف معناداری مشاهده نشد (098/0p=)، ولی در نیم ساعت بعد آن، اختلاف معنادار بود (001/0p=)، بهطوری که میزان درد، نیم ساعت بعد از تزریق دیکلوفناک (26/2) ± 04 /5 کمتر از آمپول مورفین (30/1) ± 47/6 بود.
نتیجهگیری: داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی در تسکین درد بعد از آپاندکتومی مؤثرترند. لذا برنامهریزیهای اساسی برای تغییر در این وضعیت و جایگزینی آنها با اوپیوئیدها توصیهمیشود.
محسن کوشان؛ محمدحسن رخشانی؛ محبوبه محبی؛ موسی الرضا تدین فر
دوره 20، شماره 5 ، بهمن و اسفند 1392، ، صفحه 681-688
چکیده
زمینه و هدف: بسیاری از بیمارانی که تحت بیهوشی و جراحی هستند، اضطراب و استرس درمان نشدهای را در روز جراحی تجربهمیکنند که این امر، روی سطوح روانی و فیزیولوژیکی بیماران تأثیر میگذارد. مطالعهی حاضر، با هدف بررسی تأثیر تجسمهدایت شده بر اضطراب بیماران تحت جراحی آپاندکتومی انجام شده است.
مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی ...
بیشتر
زمینه و هدف: بسیاری از بیمارانی که تحت بیهوشی و جراحی هستند، اضطراب و استرس درمان نشدهای را در روز جراحی تجربهمیکنند که این امر، روی سطوح روانی و فیزیولوژیکی بیماران تأثیر میگذارد. مطالعهی حاضر، با هدف بررسی تأثیر تجسمهدایت شده بر اضطراب بیماران تحت جراحی آپاندکتومی انجام شده است.
مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفیشده، 60 بیمار کاندید عمل جراحی آپاندکتومی که درسال1392، در بیمارستان شهید بهشتی سبزوار بستری شده، به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیمشدهاند. مداخله به صورت 18 دقیقه سیدی صوتی تجسمهدایت شده و یک ساعت قبل از عمل صورتگرفتهاست. دادهها توسط نرمافزار SPSS 20، تجزیه و تحلیلشده و از آزمونهای مجذور کای، تیزوجی و تحلیل کواریانس استفادهگردیدهاست. سطح اطمینان، 95% در نظرگرفته شده است.
یافتهها: میانگین میزان اضطراب آشکار و پنهان قبل از مداخله، درگروه تجسمهدایتشده بهترتیب 88/7±90/51 و 43/8±76/42 بوده که بعد از مداخله به 48/6±53/38 و 88/7±70/40 کاهشیافتهاست. میانگین میزان اضطراب آشکار و پنهان قبل از مطالعه در گروه کنترل بهترتیب 49/6±03/52 و 29/8±86/43 بوده که در پایان مطالعه به 97/7±60 و 18/8±36/44 افزایشیافتهاست. آزمون آماری تیزوجی تفاوت آماری معناداری را بین میزان اضطراب آشکار قبل و بعد از مطالعه در هر گروه نشان دادهاست (001/0>p).
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه نشان داده یک جلسه تجسمهدایت شده قبل از عمل میتواند اضطراب آشکار و پنهان قبل از عمل جراحی را در بیماران کاهشدهد.
محمدحسن رخشانی؛ محدثه محسن پور؛ سمیرا فوجی؛ موسی الرضا تدین فر
دوره 20، شماره 5 ، بهمن و اسفند 1392، ، صفحه 689-695
چکیده
زمینه و هدف: یکی از شایعترین روشهای تشخیصی و درمانی در بیماران قلبی، کاتتریسم قلبی است. روشهای آرامسازی مثل تجسم هدایت شده سبب ایجاد راحتی، احساس آرامش و تغییر پاسخهای فیزیولوژیک میشود. مطالعهی حاضر با هدف تعیین تاثیر تجسم هدایت شده بر اضطراب بیمارانی که در انتظار کاتتریسم قلبی هستند، انجام گرفتهاست.
مواد و روشها: این ...
بیشتر
زمینه و هدف: یکی از شایعترین روشهای تشخیصی و درمانی در بیماران قلبی، کاتتریسم قلبی است. روشهای آرامسازی مثل تجسم هدایت شده سبب ایجاد راحتی، احساس آرامش و تغییر پاسخهای فیزیولوژیک میشود. مطالعهی حاضر با هدف تعیین تاثیر تجسم هدایت شده بر اضطراب بیمارانی که در انتظار کاتتریسم قلبی هستند، انجام گرفتهاست.
مواد و روشها: این مطالعه، به روش مداخلهای (کارآزمایی تصادفی شده) در دو گروه کنترل و مداخله بر روی 62 نفر از بیمارانی که درسال1392 و برای اولین بار در بیمارستان واسعی سبزوار، تحت آنژیوگرافی عروق کرونر قرار گرفتهاند، انجام شدهاست. در گروه مداخله، روش تجسم هدایت شده (یک روش آرامسازی) اجراگردیدهاست. ابزار جمعآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد اضطراب اشپیل برگر بودهاست. جهت تجزیه و تحلیل دادهها، ازنرم افزارهای SAS نسخه 1/ 9 و SPSS نسخه 16 و جهت بررسی اطلاعات دموگرافیک، از آمار توصیفی و نیز جهت بررسی تحلیلی، از آزمونهای تی مستقل ،کای دو و آنالیز کوواریانس استفاده شده است. (در همهی آنالیزها سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شدهاست).
یافتهها: میانگین سنی افراد شرکت کننده در این مطالعه 9/8 ± 064/57 میباشد. 32/40 درصد(25 نفر) از شرکت کنندگان زن و 67/59 درصد(37 نفر) مرد هستند. میانگین اضطراب آشکار و پنهان در گروه مداخله بعد از مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش یافته و با 001/0p< در هر دو مورد، این اختلاف معنیدار شدهاست.
نتیجهگیری: تجسم هدایت شده و آرامسازی در کاهش اضطراب بیماران کاندید آنژیوگرافی قلب مؤثر هستند. ازاین رو پیشنهاد میشود که قبل از کاتتریزاسیون قلب، از این روش استفاده گردد.
سارا باغانی؛ علی خورسند وکیل زاده؛ موسی الرضا تدین فر؛ محمدحسن رخشانی؛ مهدی اسدی
دوره 20، شماره 5 ، بهمن و اسفند 1392، ، صفحه 696-705
چکیده
زمینه و هدف: آپاندیسیت، شایعترین علت شکمِ حاد در دنیا و دردِ پس از عملِآن، همانند سایر اعمال جراحی، یکیاز شایعترین مشکلات آن می باشد. امروزه، برای کاهش عوارض دارویی گرایش زیادی به سمت روشهای غیردارویی و طب مکمل پیدا شده است. «رفلکسولوژی»، یکی از این درمانها بوده که با اعمال فشار بر روی مناطق مشخص در کفِ دست، پا و گوش میتواند ...
بیشتر
زمینه و هدف: آپاندیسیت، شایعترین علت شکمِ حاد در دنیا و دردِ پس از عملِآن، همانند سایر اعمال جراحی، یکیاز شایعترین مشکلات آن می باشد. امروزه، برای کاهش عوارض دارویی گرایش زیادی به سمت روشهای غیردارویی و طب مکمل پیدا شده است. «رفلکسولوژی»، یکی از این درمانها بوده که با اعمال فشار بر روی مناطق مشخص در کفِ دست، پا و گوش میتواند استرس و درد را در نقاط خاصی از بدن کاهش دهد. هدف از این پژوهش، تعیین تأثیر این ماساژ بر کاهش درد پس از عمل جراحی آپاندکتومی میباشد.
مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی در سال 1392 در بخش اورژانس جراحی بیمارستان امامرضا (ع) شهر مشهد انجام شده و در آن، میزان درد 105 بیمار، قبل، بلافاصله، یکساعت، شش ساعت و 24 ساعت بعد مداخله، در سه گروه مداخله، پلاسبو و شاهد با هم مقایسه گردیدهاست. بیماران در هر سه گروه، بر اساس نیاز، مسکن دریافت میکردهاند. درگروه آزمون، پای راست در ناحیه ای مشخص، به مدت ده دقیقه، و بر روی نقطه شن من گوش به مدت یک دقیقه، فشار داده شدهاست. این فشار در بیماران گروه پلاسبو، بر روی پشت پای چپ و لاله گوش راست اعمال گردیدهاست. بیماران گروه شاهد نیز، تنها مراقبتهای روتین را دریافت نمودهاند. نتایج در سطح اطمینان 95% مورد بررسی قرار گرفتهاست. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS 21 صورت پذیرفتهاست.
یافتهها: میانگین میزان درد در ابتدای مطالعه در گروههای مختلف بر اساس آزمون آماری آنالیز واریانس دادههای تکرارپذیر، تفاوت آماری معنیداری نداشته (439/0p=)، اما اختلاف میزان درد بین گروه مداخله با سایر گروهها بعد ماساژ درمانی، معنیدار بودهاست)001/0p ≤).
نتیجهگیری: «رفلکسولوژی»، پس از عمل جراحی آپاندیس، برکاهش درد موثراست. لذا به پرستاران پیشنهاد میشود از این روش به عنوان یک روش درمانی جهت کاهش درد در این بیماران استفاده کنند.
موسی الرضا تدین فر؛ نغمه رزاقی؛ آرش اکابری
دوره 17، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1389، ، صفحه 39-47
چکیده
زمینه و هدف: همسرآزاری به عنوان یک معضل بهداشت عمومی و روانی به انواع گوناگونی از آزارهای صورت گرفته نسبت به همسر اطلاق می شود. همسرآزاری رایج ترین شکل خشونت علیه زنان می باشد که تاثیر منفی بر اولویت های بهداشتی مهم نظیر سلامت و ایمنی مادران، تنظیم خانواده و بهداشت روانی دارد. این پژوهش با هدف بررسی شیوع انواع همسرآزاری و عوامل مرتبط ...
بیشتر
زمینه و هدف: همسرآزاری به عنوان یک معضل بهداشت عمومی و روانی به انواع گوناگونی از آزارهای صورت گرفته نسبت به همسر اطلاق می شود. همسرآزاری رایج ترین شکل خشونت علیه زنان می باشد که تاثیر منفی بر اولویت های بهداشتی مهم نظیر سلامت و ایمنی مادران، تنظیم خانواده و بهداشت روانی دارد. این پژوهش با هدف بررسی شیوع انواع همسرآزاری و عوامل مرتبط با آن انجام شده است.
مواد و روش ها: این پژوهشی توصیفی-تحلیلی مقطعی بر روی زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی سبزوار در سال 1386 با حجم نمونه 396 نفر و به روش نمونه گیری آسان، با استفاده از پرسشنامه ای برگرفته از مقیاس شاخص همسرآزاری، انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های مجذور کای، فیشر و تی استیودنت به وسیله نرم افزار SPSS 11 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: شایع ترین خشونت های اعمال شده علیه زنان خشونت روانی با 29.2 درصد، خشونت های جنسی 28 درصد و خشونت فیزیکی 10.8 درصد گزارش شده است. سطح تحصیلات زن و شوهر، شغل شوهر، ازدواج مجدد شوهر، اعتیاد شوهر، تجربه رفتار خشونت آمیز در کودکی زن و شوهر، داشتن نسبت فامیلی، بیماری جسمی و عصبی زن، محل تولد زن و شوهر و تعداد فرزندان با انواع همسرآزاری ارتباط معناداری نشان داد (p
رقیه زردشت؛ موسی الرضا تدین فر؛ فاطمه رهنما؛ رویا اکبرزاده؛ زهرا استاجی؛ لادن نجار
دوره 13، شماره 3 ، مهر و آبان 1385، ، صفحه 134-139
چکیده
زمینه و هدف: سبک زندگی روشی است که فرد در طول زندگی انتخاب کرده و از عوامل بسیار مهم در سلامت جسم و روان آدمی به شمار می آید و متاثر از فرهنگ، نژاد، مذهب، عوامل جغرافیایی، اقتصادی و اجتماعی، عقاید و باورهاست. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوه زندگی مردم سبزوار انجام گرفت تا با آگاهی از روش زندگی آنان، راهنمای مناسب جهت آموزش اصلاح شیوه ...
بیشتر
زمینه و هدف: سبک زندگی روشی است که فرد در طول زندگی انتخاب کرده و از عوامل بسیار مهم در سلامت جسم و روان آدمی به شمار می آید و متاثر از فرهنگ، نژاد، مذهب، عوامل جغرافیایی، اقتصادی و اجتماعی، عقاید و باورهاست. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوه زندگی مردم سبزوار انجام گرفت تا با آگاهی از روش زندگی آنان، راهنمای مناسب جهت آموزش اصلاح شیوه زندگی در اختیار برنامه ریزان قرار گیرد.
مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی- تحلیلی انجام شد. جمعیت آماری شامل ساکنین 18 تا 65 سال شهر سبزوار در سال های 84 و 85 که 1537 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها به وسیله پرسشنامه، ترازو و متر جمع آوری شد و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: بر اساس یافته های مطالعه 46.9 درصد واحدهای پژوهش مرد و 52.4 درصد زن بودند. از نظر سبک زندگی، مصرف دخانیات 12.2 درصد، میزان فعالیت بدنی 37.8 درصد، اختلالات خواب 54.6 درصد، BMI غیر طبیعی در مردان 43.2 درصد و در زنان 56.7 درصد و مصرف روغن جامد 43.3 درصد بود و 14.4 درصد از مردم سبزوار از سبزیجات و میوه جات استفاده می کنند.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه شیوه زندگی مردم سبزوار (زندگی کم تحرک، چاقی، مصرف دخانیات، رژیم غذایی نامناسب) یک مشکل بهداشتی قابل ملاحظه بوده و ضرورت اجرای برنامه های مداخله ای مستمر جهت تغییر رفتارهای فردی و شیوه زندگی را ایجاب می کند.