رضا پاپلی؛ فاطمه غیاثی؛ اصغر اکبری؛ محمدعلی جلالی
دوره 21، شماره 2 ، خرداد و تیر 1393، ، صفحه 241-251
چکیده
زمینه و هدف: تغییر در شاخص های آنتروپومتری بدن می تواند سبب کاهش تعادل بدن شود و حتی می تواند به عنوان فاکتوری به افتادن فرد نیز مربوط شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ارتباط بین شاخص توده بدن و شاخص های تعادل استاتیک و دینامیک در اشخاص سالم بود.
مواد و روش ها: پنجاه دانشجوی خانم و آقا از طریق نمونه گیری غیر احتمالی ساده انتخاب ...
بیشتر
زمینه و هدف: تغییر در شاخص های آنتروپومتری بدن می تواند سبب کاهش تعادل بدن شود و حتی می تواند به عنوان فاکتوری به افتادن فرد نیز مربوط شود. بنابراین هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ارتباط بین شاخص توده بدن و شاخص های تعادل استاتیک و دینامیک در اشخاص سالم بود.
مواد و روش ها: پنجاه دانشجوی خانم و آقا از طریق نمونه گیری غیر احتمالی ساده انتخاب شدند. شاخص های تعادلی استاتیک و دینامیک توسط دستگاه بیودکس اندازه گیری شد. اطلاعات آنتروپومتری توسط متر نواری و ترازوی غیردیجیتال اندازه گیری شدند. آزمون تی مستقل و پیرسون برای آنالیز اطلاعات استفاده گردید (05/0>p).
یافته ها: نتایج ، ارتباط معناداری بین شاخص های استاتیک تعادلی و شاخص توده بدن در هر دو گروه مردان و زنان نشان نداد (05/0>p) (به عنوان مثال در شاخص ثبات استاتیک کلی گروه مردان30/0=p، 21/0=r بود). ارتباط معناداری بین شاخص های دینامیک تعادلی و شاخص توده بدن و هم چنین متغیرهای وزن و قد در هر دو گروه مردان و زنان دیده شد (05/0>p) (به عنوان مثال در شاخص ثبات دینامیک کلی گروه مردان 005/0=p، 54/0=r بود). ارتباط غیرمستقیم معناداری بین شاخص های محدوده ثبات دینامیک و شاخص توده بدن دیده شد (به عنوان مثال در شاخص محدوده ثبات دینامیک کلی گروه مردان 02/0=p، 45/0-=r بود).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه ارتباط مستقیم بین شاخص های ثبات دینامیک و اطلاعات آنتروپومتری را تایید می کند. هم چنین ارتباط غیرمستقیم یا معکوس بین شاخص های محدوده ثبات و اطلاعات آنتروپومتری افراد وجود دارد.
مهوش رقیبی؛ حوریه پیشوا؛ اصغر اکبری؛ شیده نارویی
دوره 19، شماره 2 ، خرداد و تیر 1391، ، صفحه 116-126
چکیده
زمینه و هدف: استئوآرتروز یکی از شایع ترین بیماری های مفصلی در سنین سالمندی است. مطالعه حاضر به منظور مقایسه اثربخشی همانندسازی پتانسیل عمل با لیزر کم توان در کاهش درد و بهبود عملکرد بیماران مبتلا به استئوآرتروز زانو انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور در سال 1388 در زاهدان انجام شد. سی زن با استئوآرتروز زانو پس ...
بیشتر
زمینه و هدف: استئوآرتروز یکی از شایع ترین بیماری های مفصلی در سنین سالمندی است. مطالعه حاضر به منظور مقایسه اثربخشی همانندسازی پتانسیل عمل با لیزر کم توان در کاهش درد و بهبود عملکرد بیماران مبتلا به استئوآرتروز زانو انجام شد. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور در سال 1388 در زاهدان انجام شد. سی زن با استئوآرتروز زانو پس از اخذ رضایتنامه کتبی آگاهانه به روش تصادفی از طریق قرعه کشی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه لیزر از لیزر کم توان گالیوم- آرسناید با انرژی 9 ژول به مدت 6 دقیقه و در گروه همانندسازی پتانسیل عمل (APS: Action Potential Simulation) از APS با جریان 1 میلی آمپر برای 16 دقیقه استفاده شد. درمان به مدت 16 جلسه انجام شد. درد با مقیاس دیداری، عملکرد با مقیاس کاوس، دامنه فلکسیون زانو با گونیامتر، عملکرد فیزیکی با مقیاسWOMAC و آتروفی عضلانی و تورم با متر نواری قبل و بعد از درمان اندازهگیری شدند. از آزمون های تی زوج ها و تی مستقل برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد. یافتهها: درد زانو در گروه لیزر از 58/1±75/7 به 5/1±37/5 و گروه APS از 19/1±5/7 به 38/1±75/6 و نمره عملکرد در گروه لیزر از 54/6±42 به 53/6±12/39 و گروه APSاز 21/11±37/43 به 86/8±62/39 کاهش یافت (0.05>P). کاهش درد در گروه لیزر نسبت به گروه APS قابل توجه بود (0.05>P).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که یک دوره لیزر کمتوان و APS سبب کاهش درد و بهبود عملکرد زانو می شوند. هر چند لیزر در کاهش درد نسبت به APS مؤثرتر بود.
فاطمه غیاثی؛ اصغر اکبری
دوره 15، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1387، ، صفحه 52-58
چکیده
زمینه و هدف: مفاصل ساکروایلیاک حلقه واسط بین ستون فقرات، اندام تحتانی و لگن هستند. وجود هر نوع اختلال در ساختار عضلانی اسکلتی پاها یا اندام های تحتانی سبب می شود که مفاصل ساکروایلیاک در معرض تنش قرار گرفته و در نهایت دچار کرنش شوند. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین کف پای صاف و انعطاف پذیری گروه عضلانی همسترینگ با تحرک مفصل ساکروایلیاک ...
بیشتر
زمینه و هدف: مفاصل ساکروایلیاک حلقه واسط بین ستون فقرات، اندام تحتانی و لگن هستند. وجود هر نوع اختلال در ساختار عضلانی اسکلتی پاها یا اندام های تحتانی سبب می شود که مفاصل ساکروایلیاک در معرض تنش قرار گرفته و در نهایت دچار کرنش شوند. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین کف پای صاف و انعطاف پذیری گروه عضلانی همسترینگ با تحرک مفصل ساکروایلیاک می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی-تحلیلی مقطعی بر روی دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی زاهدان طی سال های 82-84 انجام شد و تعداد 700 دانشجو از طریق نمونه گیری در دسترس مورد معاینه قرار گرفتند. قوس طولی داخلی، طول همسترینگ و تحرک مفصل ساکروایلیاک به ترتیب با استفاده از آزمون های خط feis's، SLR، laseque، prone knee flexion و long sitting flexion ارزیابی شد. از آزمون های مجذور کای و دقیق فیشر برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته ها: در این مطالعه، 150 مورد کف پای صاف، 153 مورد کف پای طبیعی، 100 مورد همسترینگ کوتاه و 100 نمونه همسترینگ طبیعی دیده شد. در 49.3 درصد (74 نفر) از افرادی که کف پای صاف داشتند، اختلال حرکتی در مفصل ساکروایلیاک وجود داشت. در حالی که کف پای طبیعی و اختلال حرکتی مفصل ساکروایلیاک در 37.9 درصد (58 نفر) مشاهده گردید (P0.05).
نتیجه گیری: اختلال حرکتی مفصل لگن در افراد با کف پای صاف نسبت به افراد سالم بیشتر دیده می شود. در حالی که این نوع اختلال به دنبال فقدان انعطاف پذیری گروه عضلانی همسترینگ ایجاد نمی شود.