فیزیولوژی ورزشی
نفیسه مفیدی صدر؛ رویا عسکری؛ امیر حسین حقیقی
دوره 26، شماره 2 ، خرداد و تیر 1398، ، صفحه 203-211
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین ترکیبی بر تراکم استخوان و برخی از شاخص‌های خونی در زنان یائسه چاق و دارای اضافه وزن بود.مواد و روشها:29 زن یائسه غیرفعال با دامنه سنی 58 – 46 سال در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی‌ها در یکی از دو گروه تمرین ترکیبی (مقاومتی – هوازی) و کنترل (بدون تمرین) قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمرینی، ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین ترکیبی بر تراکم استخوان و برخی از شاخص‌های خونی در زنان یائسه چاق و دارای اضافه وزن بود.مواد و روشها:29 زن یائسه غیرفعال با دامنه سنی 58 – 46 سال در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی‌ها در یکی از دو گروه تمرین ترکیبی (مقاومتی – هوازی) و کنترل (بدون تمرین) قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمرینی، وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی، تراکم استخوان مهرههای کمری و سر استخوان ران (به شیوه دگزا)، کلسیم و فسفر سرم اندازه-گیری شدند. پروتکل تمرینی شامل تمرین مقاومتی بالاتنه و پایینتنه در 3 ست با 12 – 8 تکرار و نیز تمرین هوازی نیز شامل دویدن و طنابزنی به صورت متناوب ، به مدت 12 هفته و در هفته 3 جلسه بود. دادههای دارای توزیع طبیعی با استفاده از روشهای آماری آنوا و تی زوجی و دادههای بدون توزیع طبیعی با استفاده از کروسکال والیس و ویلکاگسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها:گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری را در کلسیم سرمی، تراکم استخوان مهرههای کمری و گردن ران نشان داد (05/0>P). کاهش معناداری در وزن، درصد چربی و شاخص توده بدن مشاهده شد (05/0>P). فسفر سرمی تغییر معناداری نداشت (05/0
فیزیولوژی ورزشی
رامبد خواجه ای؛ امیر حسین حقیقی؛ محمدرضا حامدی نیا؛ امیر رشیدلمیر
دوره 25، شماره 4 ، مهر و آبان 1397، ، صفحه 507-517
چکیده
زمینه و هدف:رایج‌ترین فعالیت ورزشی مورد استفاده در مراکز بازتوانی قلبی برنامه تمرین هوازی است که جهت افزایش توان هوازی و کاهش توده چربی بیماران قلبی عروقی شدیداً توصیه شده است.هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان ژن LXR و سطوح نیمرخ لیپیدی در مردان میانسال پس از جراحی عروق کرونری می‌باشد.مواد و روشها:آزمودنی‌های ...
بیشتر
زمینه و هدف:رایج‌ترین فعالیت ورزشی مورد استفاده در مراکز بازتوانی قلبی برنامه تمرین هوازی است که جهت افزایش توان هوازی و کاهش توده چربی بیماران قلبی عروقی شدیداً توصیه شده است.هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان ژن LXR و سطوح نیمرخ لیپیدی در مردان میانسال پس از جراحی عروق کرونری می‌باشد.مواد و روشها:آزمودنی‌های را20مرد میانسال که قبلاً عمل CABG انجام داده بودند،تشکیل دادند که به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل(10نفر) و تمرین هوازی(10نفر) تقسیم شدند.گروه تمرینی، تمرینات هوازی را به مدت هشت هفته/ سه جلسه در هفته/ با شدت60 تا 80 درصد ضربان قلب انجام دادند.48ساعت قبل از شرو ع تمرین و48ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی از تمامی آزمودنی‌ها خونگیری به‌عمل آمد و پس از جداسازی پلاسما و مونوسیت‌ها، اندازه‌گیری شاخص‌های مورد مطالعه انجام شد.تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های پارامتریک و ناپارامتریک درسطح معنی‌داری 05/0p≤ انجام گردید.یافته‌ها: افزایش معنی‌دار بیان ژن LXR و HDL و کاهش معنی دار مقادیر پلاسمایی کلسترول تام، نسبت آپوB به آپوA، LDL و تری‌گلیسرید در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل و افزایش معنی دار بیان ژن LXR و HDL و کاهش معنادار سطوح LDL، تری‌گلیسرید، کلسترول تام و نسبت آپوB به آپوA را نسبت به پیش‌آزمون در گروه تجربی مشاهده شد .نتیجهگیری: بهبود سطوح نیمرخ لیپیدی و افزایش بیان ژن LXR متعاقب هشت هفته تمرینات هوازی، آن را به عنوان بخشی از مراحل بازتوانی قلبی که می‌تواند در کاهش روند آترواسکلروز و پیشگیری از عود مجدد بیماری مثمرثمر باشد مطرح می کند.
فیزیولوژی ورزشی
رامبد خواجه ای؛ امیر حسین حقیقی؛ محمدرضا حامدی نیا؛ امیر رشیدلمیر
دوره 24، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1396، ، صفحه 79-88
چکیده
اهدافبازتوانی قلبی از مهم‌ترین اقدامات جهت اثربخشی عمل جراحی قلب و کاهش عوارض آن در بیماران قلبی- عروقی است. تمرینات ورزشی به سبب کم‌هزینه و جذاب بودن مشوقی برای شرکت بیماران در این برنامه‌هاست. فعالیت ورزشی روی ترکیبات سلول خونی، به‌ویژه تعداد گلبول‌های سفید خون، سوخت‌وساز، متابولیت‌ها، پپتید و بیان ژن در انواع مختلف اثر دارد؛ ...
بیشتر
اهدافبازتوانی قلبی از مهم‌ترین اقدامات جهت اثربخشی عمل جراحی قلب و کاهش عوارض آن در بیماران قلبی- عروقی است. تمرینات ورزشی به سبب کم‌هزینه و جذاب بودن مشوقی برای شرکت بیماران در این برنامه‌هاست. فعالیت ورزشی روی ترکیبات سلول خونی، به‌ویژه تعداد گلبول‌های سفید خون، سوخت‌وساز، متابولیت‌ها، پپتید و بیان ژن در انواع مختلف اثر دارد؛ لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بربیان ژن ABCG5 مونوسیت‌ها در مردان میانسال پس از عمل بای‌پس قلبی است. مواد و روش‌هاجامعة آماری را 20 مرد بیمار میانسال تشکیل دادند که قبلاً عمل بای‌پس عروق کرونر انجام داده بودند. این افراد، پس از انتخاب، به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل (10 نفر) و تمرین هوازی (10 نفر) تقسیم شدند. قبل و بعد از جلسه‌های تمرینی از آزمودنی‌های دو گروه خونگیری به‌عمل آمد. جداسازی مونوسیت‌ها به‌روش سانتریفیوژ و تخلیص m-RNA به‌وسیلة Real-Time PCR انجام شد. داده‌ها با آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری (نرم‌افزار SPSS نسخة 16) تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌هاگروه تجربی در نتیجة هشت هفته تمرین هوازی افزایش معناداری در بیان mRNA ژن ABCG5 در مقایسه با گروه کنترل تجربه کردند. نتیجه‌گیریبه‌نظر می‌رسد تمرین ورزشی به‌عنوان بخشی از مراحل بازتوانی قلبی در بیماران تحت عمل پیوند بای‌پس شریان کرونر با تحت تأثیر قراردادن بیان ژن ABCG5 که در سوخت‌وساز چربی درگیر است، فرایند انتقال معکوس کلسترول را بهبود می‌بخشد.
امیرحسین حقیقی؛ هادی یاراحمدی؛ ملیحه شجاعی
دوره 20، شماره 5 ، بهمن و اسفند 1392، ، صفحه 623-634
چکیده
زمینه و هدف: ویسفاتین، یک آدیپوکین شناخته شده جدید است که با چاقی افزایش می یابد. این موضوع مشخص نیست که آیا تمرینات استقامتی که تغییر در بافت چربی و لیپیدهای خون را تحریک می کند می تواند سطح ویسفاتین پلاسما را نیز کاهش دهد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر 9 هفته تمرین هوازی بر سطح ویسفاتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق بود.
مواد ...
بیشتر
زمینه و هدف: ویسفاتین، یک آدیپوکین شناخته شده جدید است که با چاقی افزایش می یابد. این موضوع مشخص نیست که آیا تمرینات استقامتی که تغییر در بافت چربی و لیپیدهای خون را تحریک می کند می تواند سطح ویسفاتین پلاسما را نیز کاهش دهد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر 9 هفته تمرین هوازی بر سطح ویسفاتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق بود.
مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه تجربی است. 28 زن چاق داوطلب شدند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (14 نفر با میانگین های وزن 2/10± 0/82 کیلوگرم و شاخص توده بدن 3/3±2/34 کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (14 نفر با میانگین های وزن 5/9± 9/79 کیلوگرم و شاخص توده بدن 9/3±0/34 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. پروتکل تمرین هوازی به صورت 4 جلسه در هفته و به مدت 9 هفته بود. هر جلسه تمرین شامل دویدن نرم با شدت 65 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب و به مدت 15 دقیقه بود. برای پیروی از اصل اضافه بار، از هفته دوم به بعد، در هر جلسه نیم دقیقه به زمان دویدن افزوده شد تا این که در جلسه آخر، زمان دویدن به 31 دقیقه رسید. قبل و بعد از دوره ی تمرینی، خون گیری انجام و داده ها با استفاده از آزمون های t مستقل و آنالیز کوواریانس تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج کاهش معنادار ویسفاتین سرم (05/0P) را بین دو گروه کنترل و تجربی نشان داد ، همچنین انجام تمرینات هوازی باعث کاهش معنادار شاخص توده بدن، وزن بدن، نسبت محیط کمر به لگن، درصد چربی بدن و افزایش معنادار حداکثر اکسیژن مصرفی شد (05/0P
سید علیرضا حسینی کاخک؛ زهرا عطار نژاد؛ امیر حسین حقیقی
دوره 20، شماره 4 ، آذر و دی 1392، ، صفحه 563-572
چکیده
زمینه و هدف: آدیپونکتین آدیپوسایتوکینی است که در مقاومت به انسولین و دیابت نقش دارد. هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرات دو جلسه متفاوت ورزش در آب بر آدیپونکتین و مقاومت انسولینی در زنان دیابتی نوع دو بود.
مواد و روشها: در یک مطالعه تجربی با طرح تحقیق متقاطع هشت زن دیابتی نوع دو (سن 9/4 ±6/56 سال) به‌طور تصادفی در سه گروه کنترل، تمرین (یک) با حجم ...
بیشتر
زمینه و هدف: آدیپونکتین آدیپوسایتوکینی است که در مقاومت به انسولین و دیابت نقش دارد. هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرات دو جلسه متفاوت ورزش در آب بر آدیپونکتین و مقاومت انسولینی در زنان دیابتی نوع دو بود.
مواد و روشها: در یک مطالعه تجربی با طرح تحقیق متقاطع هشت زن دیابتی نوع دو (سن 9/4 ±6/56 سال) به‌طور تصادفی در سه گروه کنترل، تمرین (یک) با حجم پایین (50-45 دقیقه) و تمرین (دو) با حجم متوسط (70-65 دقیقه) قرار گرفتند. خونگیری بلافاصله و 24 ساعت بعد از تمرین انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه با اندازه‌گیری مکرر با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (05/0PP). بلافاصله پس از تمرین افزایش معنادار بیشتری در گلوکز در گروه یک در مقایسه با گروه دو مشاهده شد (02/0>P). 24 ساعت پس از تمرین تفاوت معناداری بین سه گروه در گلوکز وجود نداشت (88/0P=). شاخص HOMA-IR در دو گروه تمرینی بلافاصله پس از تمرین به‌طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش کمتری نشان داد (01/0>P). در 24 ساعت پس از تمرین تفاوت معناداری در شاخص HOMA-IR بین گروه‌ها وجود نداشت (06/0P=).
نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان داد که یک جلسه ورزش کوتاه‌مدت در آب مقاومت به انسولین را بدون ایجاد تغییرات معنادار در آدیپونکتین کاهش می‌دهد.
امیرحسین حقیقی؛ هادی یاراحمدی؛ عبدالحامد دریجانی
دوره 20، شماره 3 ، مهر و آبان 1392، ، صفحه 310-319
چکیده
زمینه و هدف: سیگار کشیدن می‌تواند آدیپونکتین سرم را کاهش داده و باعث افزایش مقاومت به انسولین گردد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه ورزش هوازی وامانده‌ساز بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری بود.
مواد و روشها: روش تحقیق حاضر به‌صورت نیمه‌تجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان سیگاری دانشگاه ...
بیشتر
زمینه و هدف: سیگار کشیدن می‌تواند آدیپونکتین سرم را کاهش داده و باعث افزایش مقاومت به انسولین گردد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه ورزش هوازی وامانده‌ساز بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری بود.
مواد و روشها: روش تحقیق حاضر به‌صورت نیمه‌تجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان سیگاری دانشگاه حکیم سبزواری بودند که از میان آنها 12 دانشجوی مرد سیگاری به‌طور داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی در یک طرح متقاطع در سه گروه کنترل، ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب، قرار گرفتند. برنامه ورزش هوازی در دو وضعیت وامانده‌ساز بر روی نوارگردان با شدت‌های 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب و 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب آزمودنی‌ها بود. در طول این مدت گروه کنترل هیچگونه فعالیتی انجام نمی‌داد. برای محاسبه تغییرات حجم پلاسما و اندازه‌گیری شاخص‌های آدیپونکتین، گلوکز، انسولین و نیمرخ لیپیدی، نمونه‌های خونی، قبل و بلافاصله پس از اجرای آزمون جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه تحلیل شدند.
یافته‌ها: پس از اصلاح نتایج نسبت به تغییرات حجم پلاسما، مشخص شد که تفاوت معناداری بین سه وضعیت کنترل، ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش هوازی وامانده‌ساز با شدت 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب، در میزان آدیپونکتین(825/0P=) و شاخص مقاومت به انسولین(756/0P=) وجود ندارد. همچنین، بین سه وضعیت در شاخص‌های گلوکز(633/0P=)، انسولین(768/0P=)، لیپوپرتئین با چگالی پایین (075/0P=)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (131/0P=)، کلسترول تام(559/0P=) و تری‌گلیسرید سرمی(641/0P=)، تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یک جلسه ورزش هوازی وامانده‌ساز با دو شدت متفاوت بر میزان آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان سیگاری تأثیری ندارد. با این‌حال، برای رسیدن به نتایج قطعی‌تر، انجام تحقیقات دیگری ضروری است.
هادی یاراحمدی؛ امیر حسین حقیقی؛ محمدرضا حامدی نیا؛ مهدی زارعی
دوره 19، شماره 4 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 371-381
چکیده
زمینه و هدف: به‌منظور بهبود عادات مرتبط با تغذیه و فعالیت بدنی و نیز اتخاذ استراتژی های پیشگیرانه در راستای کاهش اپیدمی چاقی نوجوانی، ایجاد بینش بهتر در ارتباط با تعامل تغذیه و فعالیت بدنی نوجوانان ضروری به نظر می‌رسد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی و رفتارهای کم تحرک با الگوی رژیم غذایی در دانش‌آموزان پسر 12-14 ...
بیشتر
زمینه و هدف: به‌منظور بهبود عادات مرتبط با تغذیه و فعالیت بدنی و نیز اتخاذ استراتژی های پیشگیرانه در راستای کاهش اپیدمی چاقی نوجوانی، ایجاد بینش بهتر در ارتباط با تعامل تغذیه و فعالیت بدنی نوجوانان ضروری به نظر می‌رسد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی و رفتارهای کم تحرک با الگوی رژیم غذایی در دانش‌آموزان پسر 12-14 ساله شهر سبزوار بود. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی روی 650 دانش آموزان پسر 14-12 ساله شهر سبزوار که به‌صورت نمونه‌گیری طبقه‌بندی تصادفی انتخاب شدند، انجام شد. سطح فعالیت بدنی آزمودنی‌ها با استفاده از پرسشنامه PAQ-C و کالری دریافتی و مصرف درشت مغذی‌ها با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک نیمه کمی ارزیابی شد. رفتارهای کم تحرک نیز با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها با کمک آزمون آماری ضریب همبستگی اسپیرمن، پیرسون و آزمون آنالیز واریانس با استفاده از نرم‌افزار SPSS 13 صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین سطح فعالیت بدنی و کالری دریافتی و مصرف درشت مغذی‌ها ارتباط معناداری وجود ندارد. تفاوت معناداری در کالری دریافتی و مصرف درشت مغذی‌ها بین سطوح مختلف فعالیت بدنی مشاهده نشد. فقط در آزمودنی‌های گروه سنی 12 سال کالری دریافتی و مصرف درشت مغذی‌ها در آزمودنی‌های با سطح پایین فعالیت بدنی به‌طور معناداری نسبت به آزمودنی‌های با سطح فعالیت بدنی متوسط بالاتر بود (03/0=p). بین رفتارهای کم تحرک با کالری دریافتی و مصرف درشت مغذی‌ها ارتباط معناداری مشاهده نشد. نتیجهگیری: یافته‌های مطالعه حاضر پیشنهاد می‌کند که تفاوتی در تفاوتی در کالری دریافتی و مصرف درشت مغذی‌ها بین سطوح مختلف فعالیت بدنی در دانش‌آموزان پسر 14-12 سبزواری وجود ندارد. با این حال میزان این شاخص‌ها در دانش‌آموزان با سطح فعالیت بدنی پایین نسبت به دانش آموزان فعال‌تر سبزواری بالاتر بود.