محبوبه فیروز؛ سید جواد حسینی؛ سیدرضا مظلوم؛ فرزانه حسن زاده؛ سید علی کیمیایی
دوره 22، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1394، ، صفحه 1018-1025
چکیده
مقدمه وهدف:بیماری دیابت به عنوان یکی از بیماری های شایع اختلال متابولیسم، از معضلات بهداشت عمومی در جهان محسوب می شود. مهم ترین عامل زمینه ساز مرگ ومیر بیماران دیابتی عدم انجام خودمراقبتی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.
روش کار:در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 108 بیمار مبتلا به دیابت ...
بیشتر
مقدمه وهدف:بیماری دیابت به عنوان یکی از بیماری های شایع اختلال متابولیسم، از معضلات بهداشت عمومی در جهان محسوب می شود. مهم ترین عامل زمینه ساز مرگ ومیر بیماران دیابتی عدم انجام خودمراقبتی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.
روش کار:در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 108 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت پارسیان مشهد در سال 93 که شرایط ورود به مطالعه را داشتند به صورت در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه خودمراقبتی بیماران دیابتی و پرسشنامه توصیف مشخصات واحدهای پژوهش توسط بیماران تکمیل گردید و داده های اصلی با استفاده از نرم افزارآماری spss 5/11 موردتجزیه وتحلیل قرارگرفت.
یافته ها: یافته های این تحقیق نشان داد که 2/47 درصد از افراد خودمراقبتی ضعیفی داشتند و بین خود مراقبتی و جنس(018/0=p) و فعالیت بدنی(019/0=p) ارتباط معناداری وجود دارد.
نتیجه گیری: باتوجه به نتایج این تحقیق، بیماران مبتلا به دیابت خودمراقبتی ضعیفی داشتند و این خودمراقبتی ضعیف هرساله هزینه های زیادی را بر افراد مبتلا تحمیل می کند. از این جهت یافتن راه کارهای جهت بهبود خودمراقبتی این بیماران الزامی می باشد.
زهرا عابدیان؛ سیدرضا مظلوم؛ زهرا شجاعیان؛ نغمه مخبر
دوره 12، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1384، ، صفحه 37-43
چکیده
زمینه و هدف: تغییرات هورمونی، گر گرفتگی و بحران های حین یائسگی از عوامل موثر بر سلامت روان زنان یائسه بوده و می تواند فرد را مستعد افسردگی سازد. هورمون درمانی جایگزینی جهت درمان علایم یائسگی استفاده می شود ولی تاثیر آن بر افسردگی زنان یائسه مورد سوال است. از این رو پژوهشی با هدف تعیین تاثیر هورمون درمانی جایگزینی بر افسردگی زنان یائسه ...
بیشتر
زمینه و هدف: تغییرات هورمونی، گر گرفتگی و بحران های حین یائسگی از عوامل موثر بر سلامت روان زنان یائسه بوده و می تواند فرد را مستعد افسردگی سازد. هورمون درمانی جایگزینی جهت درمان علایم یائسگی استفاده می شود ولی تاثیر آن بر افسردگی زنان یائسه مورد سوال است. از این رو پژوهشی با هدف تعیین تاثیر هورمون درمانی جایگزینی بر افسردگی زنان یائسه انجام گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 40 زن یائسه مراجعه کننده به کلینیک های یائسگی و زنان شهر مشهد که سابقه هورمون درمانی و بیماری روانی در زمان حال و گذشته و کنتراندیکاسیون جهت هورمون درمانی نداشتند، انتخاب و بر حسب تمایل در دو گروه قرار گرفتند. پس ازارزیابی افسردگی اولیه، گروه هورمون درمانی 625 هزار میلی گرم استروژن کونژوگه و 2.5 میلی گرم مدروکسی پروژسترون استات روزانه و به مدت 6 هفته دریافت کرده و گروه کنترل هیچ هورمونی دریافت نمی کردند. جهت گردآوری داده ها از فرم انتخاب نمونه مشخصات دموگرافیک، آزمون افسردگی یک مقیاس سندرم پیش از قاعدگی، مقیاس حمایت اجتماعی کاسدی، عزت نفس آیزنگ، نگرش نسبت به هورمون درمانی و یائسگی استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های مستقل تی مزدوج و آنالیز واریانس دو طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین نمره افسردگی ابتدای مطالعه در دو گروه هورمون درمانی و کنترل به ترتیب ?.? ± ??.?? و ?.? ± ??.?? و در انتهای مطالعه ?.? ± ??.?? و ?.? ± ??.?بود که مقایسه میانگین نمره افسردگی ابتدا و انتهای مطالعه در هر دو گروه اختلاف معنی دار داشت (?.??>P) اما مقایسه میانگین تفاوت نمره افسردگی ابتدا و انتهای مطالعه در دو گروه هورمون درمانی و کنترل اختلاف معنی دار نداشت.
نتیجه گیری: مصرف و عدم مصرف هورمون درمانی جایگزینی اثری بر میزان افسردگی زنان یائسه ندارد. لذا پیشنهاد می گردد مطالعات درسطح وسیع تر، با روش های هورمونی متفاوت و طول مدت بیشتر مدنظر قرار گیرد.
علی محمد حسن زاده؛ سیدمصطفی موسوی تکیه؛ سیدرضا مظلوم
دوره 11، شماره 3 ، مهر و آبان 1383، ، صفحه 15-20
چکیده
لرز بعد از عمل که شیوع آن تا 66 درصد هم گزارش شده است، میتواند عوارض وخیمی از قبیل افزایش مصرف اکسیژن، انقباض عروقی، اختلال میوکارد و افزایش فشارمغزی ایجاد کند. در این مطالعه، اثر مصرف کلونیدین خوراکی قبل از عمل بر میزان لرز بعد از عمل بررسی شده است. در این کار آزمایی بالینی 86 بیمار کلاس یک و دوی بیهوشی بطور تصادفی انتخاب و دو گروه کلونیدین ...
بیشتر
لرز بعد از عمل که شیوع آن تا 66 درصد هم گزارش شده است، میتواند عوارض وخیمی از قبیل افزایش مصرف اکسیژن، انقباض عروقی، اختلال میوکارد و افزایش فشارمغزی ایجاد کند. در این مطالعه، اثر مصرف کلونیدین خوراکی قبل از عمل بر میزان لرز بعد از عمل بررسی شده است. در این کار آزمایی بالینی 86 بیمار کلاس یک و دوی بیهوشی بطور تصادفی انتخاب و دو گروه کلونیدین و دارونما قرار گرفتند. بیماران گروه کلونیدین، 90 تا 120 دقیقه قبل از عمل قرص کلونیدین خوراکی با دوز 50 µg/kg و بیماران گروه دارونما، در همان زمان قرص مشابه اما فاقد ماده موثر کلونیدین دریافت میکردند. استقرار بیهوشی به روش یکسان انجام میشد و بیماران طی مدت اقامت در ریکاوری بطور مستقیم از نظر بروز لرز مورد مشاهده قرار میگرفتند. نتایج نشان داد که دو گروه از نظر سن، جنس، شاخص توده بدنی، نوع عمل جراحی، طول مدت عمل و مقادیر فشارخون و درجه حرارت همگن بودند. میزان بروز لرز در گروه دارونما 24.1 درصد بود که در گروه کلونیدین به حدود یک چهارم یعنی 6.3 درصد کاهش یافته بود. با توجه به کاهش میزان لرز در اثر مصرف کلونیدین و در عین حال عدم ایجاد عارضه، توصیه میشود قرص خوراکی کلونیدین بعنوان مکمل مراقبتهای قبل و بعد از عمل، برای کاهش لرز و عواقب ناشی از آن بکار رود.
زهرا استاجی؛ لادن نجار؛ سیدرضا مظلوم؛ سعید ابراهیم زاده
دوره 11، شماره 3 ، مهر و آبان 1383، ، صفحه 46-52
چکیده
تزریقات عضلانی یکی از اعمال رایج در پزشکی است و پرستاران بطور مکرر با مشکل درد ناشی از تزریقات عضلانی در بیماران خود مواجه میشوند و همواره در جستجوی روشهایی برای کاهش درد میباشند. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که با هدف تعیین تاثیر روش تزریق عضلانی z و قفل هوا بر میزان درد بیماران مراجعه کننده به کلینیک تزریقات بیمارستان ...
بیشتر
تزریقات عضلانی یکی از اعمال رایج در پزشکی است و پرستاران بطور مکرر با مشکل درد ناشی از تزریقات عضلانی در بیماران خود مواجه میشوند و همواره در جستجوی روشهایی برای کاهش درد میباشند. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که با هدف تعیین تاثیر روش تزریق عضلانی z و قفل هوا بر میزان درد بیماران مراجعه کننده به کلینیک تزریقات بیمارستان حشمتیه سبزوار انجام گردید. در این مطالعه، 585 نفر از زنان مراجعه کننده به کلینیک تزریقات جهت تزریق عضلانی یکی از سه داروی پنیسیلین پروکائین، ب کمپلکس یا دیکلوفناک و در مورد هر کدام از داروهای فوق، 195 نفر به صورت تصادفی انتخاب شده و از این تعداد 65 نفر تزریق عضلانی به روشz ،65 نفر به روش قفل هوا و 65 نفر به روش معمول در محل عضله و نتروگلوتئال در وضعیت خوابیده به یک طرف انجام شد. شدت درد توسط معیار مقیاس دیداری اندازهگیری گردید. نتایج پژوهش نشان میدهد میانگین شدت درد در گروه روش (3.1) Z، قفل هوا (4.1) و روش معمول (4.5) میباشد. آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تفاوت درد گروه روش z و معمول و قفل هوا را معنیدار نشان میدهد. از نظر درجات درد 4.1 درصد از گروه روشz ،7.7 درصد از گروه روش قفل هوا و 14.4 درصد از گروه روش معمول درد شدید داشتهاند که نتایج آزمون مجذور کای (p<0.0001) ارتباط بین درجات شدّت درد و روش تزریق را معنیدار نشان میدهد. همچنین بر اساس آزمون انجام شده بین شدت درد ناشی از تزریق به سه روش فوق و عوامل سن، شغل، تحصیلات و شاخص توده بدن ارتباط معنیداری وجود نداشت. با توجه به نتایج پژوهش، پیشنهاد میشود برای راحتی بیشتر بیماران از روش تزریق عضلانی z استفاده شود.