محمدتقی شاکری؛ محمدصادق مروی؛ حمیدرضا صفابخش؛ پرستو جمیلی؛ ریحانه بازرگانی
دوره 20، شماره 4 ، آذر و دی 1392، ، صفحه 464-471
چکیده
زمینه و هدف: ویروس لنفوتروپیک سلولT انسانی (HTLV-I) عامل دو بیماری مهم لوسمی ـ لنفومای سلول T بالغین و بیماری پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال ـ میلوپاتی همراه با HTLV-I یا HAM/TSP می‌باشد. یکی از راه‌های انتقال آن تزریق خون می‌باشد که با توجه به قرار داشتن شهر سبزوار در منطقه آندمیک این ویروس، تعیین فراوانی آلودگی به این ویروس در اهداکنندگان خون ...
بیشتر
زمینه و هدف: ویروس لنفوتروپیک سلولT انسانی (HTLV-I) عامل دو بیماری مهم لوسمی ـ لنفومای سلول T بالغین و بیماری پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال ـ میلوپاتی همراه با HTLV-I یا HAM/TSP می‌باشد. یکی از راه‌های انتقال آن تزریق خون می‌باشد که با توجه به قرار داشتن شهر سبزوار در منطقه آندمیک این ویروس، تعیین فراوانی آلودگی به این ویروس در اهداکنندگان خون این شهر ضروری می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی- مقطعی کلیه اهداکنندگان خون پایگاه سبزوار در سال‌های 1386 و 1387 مورد بررسی قرار گرفتند و افرادی که به روش الایزا و تأیید با آزمایش وسترن بلات از نظر آلودگی به HTLV-I سرم مثبت بودند به‌عنوان افراد مبتلا به عفونت و گروهی از اهداکنندگان سالم جهت مقایسه در نظر گرفته شدند. یافته‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS17 و آزمون کای دو و T-Test آنالیز شدند.
یافته‌ها: دربازه زمانی مطالعه تعداد 56 اهداکننده براساس پاسخ نهایی وسترن بلات، آلوده به ویروس HTLV-I تشخیص داده شدند. 44 نفر (6/78 درصد) از مبتلایان به عفونتHTLV-1 مرد و 12 نفر (4/21 درصد) زن بودند و میانگین سنی آنها 02/10±27/40 بود. به‌طور کلی شیوع عفونت در این مطالعه 26/0 درصد برآورد شد. همچنین بین متغیرهای سن، وضعیت تأهل، دفعات اهدای خون و سطح تحصیلات با مثبت بودن آزمون اختلاف معنادار وجود داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به فراوانی کمتر آلودگی در اهداکنندگان مستمرخون، افراد با سن پایین‌تر و در اهداکنندگان با تحصیلات بالاتر، سازمان انتقال خون باید در جذب و حفظ و آموزش جوانان اهداکننده مستمر دارای تحصیلات بالاتر تأکید بیشتری داشته باشد.
لعیا ضرابی؛ علیرضا اسدی؛ فرشته قراط؛ سیدعبدالله بنی هاشم؛ محمد غروی؛ محمدتقی شاکری
دوره 19، شماره 2 ، خرداد و تیر 1391، ، صفحه 173-180
چکیده
زمینه و هدف: در سال های اخیر لزوم تسکین درد و اضطراب بیماران مبتلا به لوسمی حاد حین اقدامات تهاجمی تشخیصی و درمانی مورد تأکید قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه‌ای شدت درد و ناراحتی ناشی از نمونه برداری مغز استخوان تحت بیهوشی عمومی در مقایسه با بی‌حسی موضعی انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه هم گروهی روی 239 بیمار با لوسمی ...
بیشتر
زمینه و هدف: در سال های اخیر لزوم تسکین درد و اضطراب بیماران مبتلا به لوسمی حاد حین اقدامات تهاجمی تشخیصی و درمانی مورد تأکید قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه‌ای شدت درد و ناراحتی ناشی از نمونه برداری مغز استخوان تحت بیهوشی عمومی در مقایسه با بی‌حسی موضعی انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه هم گروهی روی 239 بیمار با لوسمی حاد زیر 18 سال مراجعه کننده به بیمارستان دکتر شیخ مشهد طی دو سال صورت گرفت. کودکانی که طی مراحل درمان، با دو روش بیهوشی عمومی با پروپوفول و تسکین موضعی با لیدوکائین تحت نمونه گیری مغز استخوان قرار گرفته بودند، از لحاظ شدت درد (Visual Analoge Scale)، میزان مقاومت حین انجام عمل، و میزان ترس و اضطراب حین نمونه گیری (مقیاس لیکرت) مقایسه شدند. نتایج با کمک نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون تی و کای دو بررسی شد. یافته ها: از میان 135 بیمار که تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند 1/20 درصد مقاومت خفیف به گذاشتن ماسک بیهوشی نشان دادند. در بررسی 104 بیمار تحت تسکین موضعی 2/80 درصد مقاومت فیزیکی نشان دادند. 4/44 درصد درد شدید و بسیار شدید و 1/86 ترس و اضطراب شدید نشان دادند. در گروه بیهوشی عمومی میزان مقاومت فیزیکی(0.01=P)، درد (0.01=P) و ترس و اضطراب (0.05>P) نسبت به گروه بی حسی موضعی به طور معناداری پایین تر بود.نتیجه گیری: جهت نمونه‌گیری مغز استخوان، روش بیهوشی عمومی نسبت به تسکین موضعی از طرف کودکان و والدین آنها بیشتر مورد پذیرش قرار می گیرد. این روش تا حد زیادی می تواند درد زیاد ناشی از اقدامات تهاجمی را کاهش داده و از مقاومت و ترس کودکان حین انجام نمونه گیری بکاهد.
صدیقه اظهری؛ مرضیه لطف علی زاده؛ سهیلا پیرداده بیرانوند؛ محمدتقی شاکری
دوره 14، شماره 2 ، خرداد و تیر 1386، ، صفحه 83-88
چکیده
زمینه و هدف: در حال حاضر از روش های مختلف دارویی، مکانیکی و جراحی جهت آماده سازی دهانه رحم استفاده می شود. روغن کرچک از جمله فرآورده های گیاهی است که به طور گسترده بدین منظور به کار می رود، اما مطالعات محدودی در ارتباط با کارآیی و ایمنی آن گزارش شده است. پژوهش حاضر به هدف تعیین تاثیر روغن کرچک بر آماده سازی دهانه رحم انجام گرفت.
مواد و ...
بیشتر
زمینه و هدف: در حال حاضر از روش های مختلف دارویی، مکانیکی و جراحی جهت آماده سازی دهانه رحم استفاده می شود. روغن کرچک از جمله فرآورده های گیاهی است که به طور گسترده بدین منظور به کار می رود، اما مطالعات محدودی در ارتباط با کارآیی و ایمنی آن گزارش شده است. پژوهش حاضر به هدف تعیین تاثیر روغن کرچک بر آماده سازی دهانه رحم انجام گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی است و جامعه پژوهش شامل کلیه مادران حامله ترم است که جهت مراقبت های دوران بارداری به مراکز منتخب شهر مشهد در سال 1382 مراجعه نموده اند. مطالعه بر روی 47 خانم باردار با سن حاملگی 42-40 هفته کامل، فقدان انقباضات منظم رحمی، نمره بیشاپ 4 یا کمتر و بدون عوارض طبی و مامایی انجام شد. واحدهای پژوهش ابتدا به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند. سپس به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. در گروه تجربی 60 سی سی روغن کرچک مصرف شد اما در گروه شاهد مداخله ای صورت نگرفت. دو گروه به مدت 24 ساعت از نظر آماده سازی دهانه رحم پی گیری شدند. جهت گردآوری داده ها از فرم های مصاحبه، مشاهده معاینه و فرم ثبت حرکات جنین استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای، فیشر و تی مستقل صورت گرفت.
یافته ها: در شروع مطالعه دو گروه از نظر میانگین نمره بیشاب تفاوت معنی داری نداشتند اما در پایان مطالعه، افزایش معنی داری در میانگین نمره بیشاب گروه تجربی نسبت به گروه شاهد مشاهده شد. درصد شروع زایمان در گروه تجربی نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری داشت اما از نظر میانگین نمرات آپگار و روش زایمان، تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: بنابر یافته های پژوهش، مصرف 60 سی سی روغن کرچک می تواند سبب آماده سازی دهانه رحم شود.
نیره خادم؛ معصومه کردی؛ نسرین باغداری؛ محمدتقی شاکری
دوره 12، شماره 4 ، آذر و دی 1384، ، صفحه 20-27
چکیده
زمینه و هدف: شمارش حرکات جنین و تست بدون استرس روش های ساده و غیرتهاجمی هستند که به عنوان اولین قدم در ارزیابی سلامت جنین های در معرض خطر به کار می روند. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین نتایج تست شمارش حرکات جنین توسط مادر و تست بدون استرس انجام شد.
مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی- همبستگی در بخش زنان و زایمان بیمارستان امام رضا مشهد ...
بیشتر
زمینه و هدف: شمارش حرکات جنین و تست بدون استرس روش های ساده و غیرتهاجمی هستند که به عنوان اولین قدم در ارزیابی سلامت جنین های در معرض خطر به کار می روند. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین نتایج تست شمارش حرکات جنین توسط مادر و تست بدون استرس انجام شد.
مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی- همبستگی در بخش زنان و زایمان بیمارستان امام رضا مشهد انجام گرفت. نمونه شامل 410 تست بدون استرس و شمارش حرکات جنین (205 تست از هر گروه) از 101 مادر پرخطر طی سه ماهه سوم حاملگی می باشد. مادران نیم ساعت پس از صرف صبحانه حرکات جنین را شمارش و ثبت می کردند. هر گاه طی 12 ساعت، حداقل 10 حرکت احساس می شد جنین فعال و در غیر این صورت غیرفعال محسوب می شد. سپس ساعت 9 شب تست بدون استرس انجام می گرفت. در هر موردی که جنین براساس یکی از دو تست غیرفعال و یا بدون عکس العمل بوده، پروفایل بیوفیزیکی انجام می شد و سپس نتایج هر دو تست با پروفایل بیوفیزیکی مقایسه شد.
یافته ها: در 86.3 درصد موارد جنین فعال بود. 78 درصد تست های بدون استرس با عکس العمل و 19 درصد بدون عکس العمل بود. 88 درصد جنین های فعال و 14.3 درصد جنین های غیرفعال تست بدون استرس با عکس العمل داشتند. 85.7 درصد جنین های غیرفعال تست بدون استرس بدون عکس العمل داشتند (P=0.0001). در این تحقیق بین نتیجه تست شمارش حرکات جنین و تست بدون استرس ارتباط معنی دار وجود داشت (P=0.0001). همچنین بین مدت زمان لازم برای احساس 10 حرکت و تست بدون استرس نیز ارتباط معنی دار مشاهده شد (P=0.0005). حساسیت، ویژگی و ارزش پیشگویی منفی تست شمارش حرکات جنین به ترتیب 15 درصد، 85 درصد و 93 درصد بود که این مقادیر در مورد تست بدون استرس به ترتیب معادل 93 درصد، 76 درصد و 98 درصد بود.
نتیجه گیری: در اغلب مواردی که مادر، جنین را فعال گزارش می کرد نتیجه تست بدون استرس با عکس العمل بود. از طرفی تست شمارش حرکات جنین از ویژگی و ارزش پیشگویی منفی قابل قبولی برخوردار است.