علی اکبر بلوریان؛ ابراهیم شیرزاده
دوره 14، شماره 3 ، مهر و آبان 1386، ، صفحه 179-184
چکیده
زمینه و هدف: پینگکولا بر زیبایی اثر گذاشته و در برخی موارد باعث پترژیوم می شود. سوزش، تحریک، آبریزش و احساس جسم خارجی در چشم، گاهی ایجاد آستیگماتیسم قابل توجه در قرنیه و ایجاد کاهش بینایی از نشانه های اصلی ایجاد شده به وسیله پترژیوم می باشند. با توجه به این که بیشتر داده های موجود در مورد پترژیوم و پینگکولا بر اساس مطالعات بیمارستانی ...
بیشتر
زمینه و هدف: پینگکولا بر زیبایی اثر گذاشته و در برخی موارد باعث پترژیوم می شود. سوزش، تحریک، آبریزش و احساس جسم خارجی در چشم، گاهی ایجاد آستیگماتیسم قابل توجه در قرنیه و ایجاد کاهش بینایی از نشانه های اصلی ایجاد شده به وسیله پترژیوم می باشند. با توجه به این که بیشتر داده های موجود در مورد پترژیوم و پینگکولا بر اساس مطالعات بیمارستانی است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع و اثر متغیرهای جمعیتی روی شیوع پترژیوم و پینگکولا در نواحی روستایی شهرستان سبزوار می باشد.
مواد و روش ها: این بررسی یک مطالعه توصیفی اپیدمیولوژی و مقطعی است. جامعه آماری شامل کلیه کسانی است که در روستاهای سبزوار اقامت داشتند. نمونه گیری از نوع خوشه ای بوده که به طور تصادفی از چهل روستای سبزوار (خوشه) انتخاب شده اند. حجم نمونه 2508 نفر می باشد و زمان مطالعه طی سال های 83-1381 بود. افراد مورد مطالعه تحت مصاحبه و معاینه کامل چشم پزشکی قرار گرفتند. تشخیص پترژیوم و پینگکولا به صورت کلینیکی بود. ارتباط بین اثر متغیرهای جمعیتی و پترژیوم و پینگکولا مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون های مورد استفاده عبارت بودند از آزمون مجذور کای، آزمون تی و آزمون رگرسیون لوجستیک.
یافته ها: متوسط سن 1014 نفر مرد (40.5 درصد) و 1494 زن (59.5 درصد) مورد مطالعه به ترتیب 27.84±22.07 سال و 26.90±19.05 سال بود. از 2508 نفر معاینه شده، 396 مورد دارای پترژیوم و پینگکولا بودند. شیوع کلی توام آن ها 15.8 درصد به دست آمد. شیوع جنسیتی شامل 187 نفر مرد (18.44 درصد) و 209 زن (14 درصد) بود. شیوع در مردان بالاتر از زنان بود. توزیع پترژیوم و پیگکولا در چشم ها غیر قرنیه (آسیمتریک) بود به طوری که نسبت پترژیوم و پینگکولای چشم راست به چشم چپ 0.64 به دست آمد. توزیع پترژیوم و پینگکولا بر اساس شغل نشان داد که کشاورزان، کارگران و افراد خانه دار به ترتیب بیشترین شیوع را به صورت زیر داشتند: 39.5 درصد، 33.3 درصد و 23 درصد.
نتیجه گیری: شیوع کلی پترژیوم و پینگکولا در جمعیت روستایی سبزوار 15.8 درصد است. این ممکن است مربوط به نقش فاکتورهای خطر متغیرهای جمعیتی، موقعیت جغرافیایی، شرایط آب و هوایی و نژادی و فامیلیال باشد.
ابراهیم شیرزاده؛ علی اکبر بلوریان
دوره 14، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1386، ، صفحه 38-43
چکیده
زمینه و هدف: کاتاراکت به کدورت های عدسی که باعث اختلال در عمل بینایی شود اطلاق می شود و عموما به یکی از چهار تیپ تقسیم می شود: مادرزادی، ناشی از تروما، ثانویه به یک بیماری و در نهایت نوع وابسته به سن. کاتاراکت عموما یک بیماری میان سالی و پیری است و عامل اصلی کم بینایی و نابینایی در کشورهای جهان است. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع کاتاراکت ...
بیشتر
زمینه و هدف: کاتاراکت به کدورت های عدسی که باعث اختلال در عمل بینایی شود اطلاق می شود و عموما به یکی از چهار تیپ تقسیم می شود: مادرزادی، ناشی از تروما، ثانویه به یک بیماری و در نهایت نوع وابسته به سن. کاتاراکت عموما یک بیماری میان سالی و پیری است و عامل اصلی کم بینایی و نابینایی در کشورهای جهان است. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع کاتاراکت در جمعیت روستایی شهرستان سبزوار است.
مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی اپیدمیولوژی و مقطعی است. نمونه گیری از نوع خوشه ای است بوده که به طور تصادفی از چهل روستای سبزوار انتخاب شدند و جامعه آماری شامل کلیه کسانی بوده است که در روستاهای سبزوار اقامت داشتند. زمان مطالعه سال های 83-1381 بوده است. 2805 نفر با فاصله سنی 11 روز تا 92 سال شرکت کننده یک معاینه غربال گری اولیه در خانه های بهداشت و یا مراکز بهداشتی درمانی روستایی را داشته اند که این معاینه شامل انجام تست قدرت بینایی، رفلکس قرمز، رتینوسکپی و معاینه سگمان قدامی با چراغ قوه قلمی و افتالموسکپ بوده است. افرادی که اختلال بینایی داشته و یا رفلکس قرمزشان مختل بود، برای معاینه کامل چشم پزشکی به متخصص چشم ارجاع می شدند.
یافته ها: میانگین سن مردان 27.84±22.507 سال (فاصله سنی 11 روز تا 84 سال و میانه سن 18 سال) و زنان 26.9±19.05 سال (فاصله سنی 14 روز تا 92 سال و میانه سن 21 سال) بود. شیوع کلی کاتاراکت 6 درصد بود. شیوع کاتاراکت در مردان و زنان به ترتیب عبارت بود از 7.8 درصد و 4.8 درصد. کاتاراکت وابسته به سن از جمله افراد با سابقه جراحی کاتاراکت با 5.62 درصد شایع ترین نوع بود. همچنین شایع ترین نوع کاتاراکت در هر دو جنس بر اساس محل آن (بافت شناسی)، نوع میکسد در دو چشم بود و شامل 52 نفر (34.4 درصد) بود.
نتیجه گیری: با توجه به اطلاعات به دست آمده مبنی بر محدود بودن وجود مطالعات اپیدمیولوژیک مشابه در ایران، انجام مطالعات مشابه بیشتر می تواند در تخمین بزرگی کاتاراکت و اختلال بینایی ناشی از آن در نواحی مختلف روستایی مفید باشد چون تخمین بزرگی این اختلال قابل درمان و کنترل آن می تواند دارای مزایای فردی، اجتماعی و اقتصادی زیادی باشد.