محمد کاظمی عرب آبادی؛ غلام حسین حسن شاهی راویز؛ نرگس یقینی؛ رضا نصرت آبادی؛ وحید پولادوند؛ علی شمسی زاده
دوره 17، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1389، ، صفحه 33-38
چکیده
زمینه و هدف: سایتوکین ها از جمله عوامل مربوط به سیستم ایمنی می باشند که اثر آن ها بر ایجاد دیابت به اثبات رسیده است. میزان بیان سایتوکین ها مانند IFN-y در افراد و جوامع مختلف، متفاوت می باشد. با توجه به این که نفروپاتی ایجاد شده در طی دیابت نوعی بیماری التهابی بوده و از طرفی نقش سایتوکین IFN-y در ایجاد التهاب به خوبی شناخته شده است، هدف از ...
بیشتر
زمینه و هدف: سایتوکین ها از جمله عوامل مربوط به سیستم ایمنی می باشند که اثر آن ها بر ایجاد دیابت به اثبات رسیده است. میزان بیان سایتوکین ها مانند IFN-y در افراد و جوامع مختلف، متفاوت می باشد. با توجه به این که نفروپاتی ایجاد شده در طی دیابت نوعی بیماری التهابی بوده و از طرفی نقش سایتوکین IFN-y در ایجاد التهاب به خوبی شناخته شده است، هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین میزان سطح سرمی سایتوکین IFN-y در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 دارای عوارض نفروپاتی می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، نمونه خون محیطی از 100 بیمار دیابتی نوع 2 مبتلا به نفروپاتی و 100 نفر از افراد غیر دیابتی سالم با کسب مجوز از کمیته اخلاق دانشگاه و رضایت کتبی از بیماران، جمع آوری شد که پس از انتقال به آزمایشگاه، بلافاصله سرم از خون محیطی جدا شده و توسط کیت های تجاری شرکت بیوسنس از نظر میزان سطح سرمی IFN-y مورد بررسی قرار گرفتند. داده های به دست آمده در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از آزمون آماری آنالیز واریانس جهت انجام مقایسه ها استفاده گردید؛ مقدار P کمتر از 0.05 معنادار تلقی شد.
یافته ها: میانگین سطح سرمی IFN-y در بیماران دیابتی دارای عوارض نفروپاتی و افراد سالم به ترتیب به میزان7.74 ±16.09 و2.00 pg/ml ±4.03 بود که طبق بررسی های آماری، اختلاف بین دو گروه بیماران دیابتی دارای عوارض نفروپاتی و گروه سالم معنادار نبود.
نتیجه گیری: با توجه به معنادار نبودن اختلاف بین دو گروه به نظر می رسد که سطح سرمی IFN-y با نفروپاتی در بیماران دیابتی نوع 2 ارتباطی ندارد.
رضا وزیری نژاد؛ غلام حسین حسن شاهی راویز؛ سیدمحمدعلی سجادی؛ عبداله جعفرزاده؛ محمدرضا میرزایی؛ علی طاطی
دوره 14، شماره 2 ، خرداد و تیر 1386، ، صفحه 103-109
چکیده
زمینه و هدف: سیستم ایمنی و سیستم اندوکرین به ترتیب برای دفاع از بدن در مقابل عفونت ها و تنظیم فعالیت های فیزیولوژیکی، متعهد گردیده اند. مطالعات روز افزون موید آن است که این سیستم ها بر همدیگر اثر می گذارند و از یکدیگر متاثر می شوند. بر اساس مشاهدات آزمایشگاهی و کلینیکی نیز اختلالات سیستم ایمنی در ناهنجاریهای تیروئید گزارش شده است. هدف ...
بیشتر
زمینه و هدف: سیستم ایمنی و سیستم اندوکرین به ترتیب برای دفاع از بدن در مقابل عفونت ها و تنظیم فعالیت های فیزیولوژیکی، متعهد گردیده اند. مطالعات روز افزون موید آن است که این سیستم ها بر همدیگر اثر می گذارند و از یکدیگر متاثر می شوند. بر اساس مشاهدات آزمایشگاهی و کلینیکی نیز اختلالات سیستم ایمنی در ناهنجاریهای تیروئید گزارش شده است. هدف این مطالعه بررسی تعدادی از فاکتورهای ایمونولوژیک در زنان هیپرتیروئید می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، نمونه های خون از 50 زن هیپرتیروئید و 50 زن هم سن یوتیروئید جمع آوری شد. عمل تیروئید بر اساس اندازه گیری هورمون های TSH, T1, T2 ارزیابی گردید. تعدادی از پارامترهای ایمونولوژیک شامل شمارش کلی و افتراقی گلبول های سفید (با روش رنگ آمیزی گیمسا بر روی گسترش خونی)، غلظت سرمی IgA, IgM, IgG (با روش SRID)، میزان سرمی IgE (با روش ELISA)، غلظت سرمی اجزای C4, C3 سیستم کمپلمان (با روش SRID) و فراوانی موارد مثبت CRP (با روش آگلوتیناسیون لاتکس) در دو گروه اندازه گیری و مقایسه شدند.
یافته ها: میزان سرمی IgE, IgM, IgA, IgG در سرم افراد هیپرتیروئید به ترتیب 301±264 IU/ml, 118±28 mg/dl, 296±87 mg/dl, 2312.4±585 mg/dl و در افراد یوتیروئید به ترتیب 109.8±115 IU/ml, 140.1±68.9 mg/dl, 243±116 mg/dl, 1539±974 mg/dl تعیین شد. آنالیز آماری نشان داد که میزان سرمی IgE, IgA, IgG در افراد هیپرتیروئید به طور معنی داری از افراد یوتیروئید بالاتر است. فراوانی موارد مثبت CRP در افراد هیپرتیروئید 20 درصد و در افراد یوتیروئید 4 درصد تعیین گردید. فراوانی موارد مثبت CRP نیز در افراد هیپرتیروئید به طور معنی داری از افراد یوتیروئید بالاتر بود. اختلاف آماری معنی داری بین میزان سرمی C4, C3, IgM و شمارش کلی و افتراقی گلبول های سفید در افراد هیپرتیروئید و یوتیروئید مشاهده نشد.
نتیجه گیری: این نتایج بیانگر آن است که تغییرات ایمونولوژیک متعددی از قبیل افزایش مقادیر سرمی IgE, IgA, IgG و افزایش فراوانی موارد مثبت سرمی CRP در زنان هیپرتیروئید رخ می دهد.