حسن روان سالار؛ سیدمهدی زرگریان؛ محمدرضا بهروزی خواه؛ آرش اکابری
دوره 17، شماره 3 ، مهر و آبان 1389، ، صفحه 207-212
چکیده
زمینه و هدف: بیماری اتوایمیون تیروئیدی از شایع ترین اختلالات تیروئیدی در مناطق با دریافت کافی ید می باشد و ارزیابی آنتی بادی های تیروئید پراکسیداز (TPO Ab) و آنتی تیروگلوبولین (TG Ab) و آنتی میکروزومال (TM Ab) در اغلب بیماران هیپوتیروئیدی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا مطالعه حاضر جهت تعیین فراوانی نقش آنتی تیروئید آنتی بادی ها در افراد ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماری اتوایمیون تیروئیدی از شایع ترین اختلالات تیروئیدی در مناطق با دریافت کافی ید می باشد و ارزیابی آنتی بادی های تیروئید پراکسیداز (TPO Ab) و آنتی تیروگلوبولین (TG Ab) و آنتی میکروزومال (TM Ab) در اغلب بیماران هیپوتیروئیدی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. لذا مطالعه حاضر جهت تعیین فراوانی نقش آنتی تیروئید آنتی بادی ها در افراد هیپوتیروئیدی شهرستان سبزوار طراحی و اجرا گردید.
مواد و روش ها: این یک مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی است که در آن 382 نفر از افراد بالای 20 سال با TSH بالاتر از نرمال و T3 و T4 پایین تر از نرمال، به روش نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس انتخاب گردیدند. میزان TGAb ,TPOAb ,TSH و TMAb آن ها به روش الیزا اندازه گیری شد. داده ها توسط روش های آماری مجذور کای، تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون به وسیله نرم افزارSPSS 15 مورد بررسی قرار گرفت وP
ژرالد لارچر؛ محمود محمودی؛ فریده زینی؛ حسین معلایی؛ سیدمهدی زرگریان
دوره 15، شماره 3 ، مهر و آبان 1387، ، صفحه 169-175
چکیده
زمینه و هدف: قارچ های کراتینولیتیک از جمله قارچ های موجود در خاک هستند که فعالیت آنزیمی آن ها باعث تجزیه مواد کراتینیزه در خاک شده و یکی از عوامل مهم بیماری زا محسوب می گردد و به منظور تعیین فعالیت آنزیمی در قارچ های کراتینولیتیک و بررسی اثرات شرایط اقلیمی در فعالیت آنزیمی این مطالعه صورت گرفت.
مواد و روش ها: این تحقیق از نوع توصیفی ...
بیشتر
زمینه و هدف: قارچ های کراتینولیتیک از جمله قارچ های موجود در خاک هستند که فعالیت آنزیمی آن ها باعث تجزیه مواد کراتینیزه در خاک شده و یکی از عوامل مهم بیماری زا محسوب می گردد و به منظور تعیین فعالیت آنزیمی در قارچ های کراتینولیتیک و بررسی اثرات شرایط اقلیمی در فعالیت آنزیمی این مطالعه صورت گرفت.
مواد و روش ها: این تحقیق از نوع توصیفی مقطعی بوده و در سال 2004 میلادی بر روی 90 قارچ کراتینولیتیکی که به صورت تصادفی از ایران و سایر کشورها انتخاب شده بودند، انجام گرفت. نمونه ها در محیط ژاپکس تغییر یافته مایع کشت داده شد. سپس فعالیت آنزیمی عصاره میسلیومی آن ها با استفاده از سوبستراهای Azocasein، سوبسترای کروموژنیک سنتتیک و کراتین آزور تعیین گردید. داده ها با استفاده از جداول دو بعدی توصیف گردید و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس بدون تکرار یک طرفه و توکی تحت نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: این مطالعه نشان داد که مریودنتیوم کراتینوفیلوم با 94.6 u/ml و میکروسپوروم کوکئی با 81.6 u/ml دارای بالاترین فعالیت آزوکازئینولیتیک بوده و سوبستراهای کروموژنیک N-Bz-Phe-Val-Arg-rNA, N-Suc-Ala-Ala-Ala-Pro-Phe-rNA و N-Suc-Ala-Ala-Ala-Pro-Leu-rNA را به ترتیب هیدرولیز نمودند. بین روش های بررسی فعالیت آنزیمی اختلاف معناداری وجود دارد (P
محمدرضا مهاجری؛ رحیم گل محمدی؛ سیدمهدی زرگریان
دوره 14، شماره 3 ، مهر و آبان 1386، ، صفحه 141-146
چکیده
زمینه هدف: در سرطان کولورکتال آسیب های ژنتیکی و عادت های غذایی نقش اصلی را دارند. پروتئین p53 که محصول ژن p53 می باشد، مهم ترین عامل سرکوب کننده تومور است. میزان جهش و بیان ژن p53 در نمونه های سرطانی کولورکتال در نواحی مختلف متفاوت گزارش شده است. در حالت طبیعی، نیمه عمر پروتئین p53 کوتاه بوده و در شکل جهش یافته، نیمه عمر پروتئین افزایش می یابد ...
بیشتر
زمینه هدف: در سرطان کولورکتال آسیب های ژنتیکی و عادت های غذایی نقش اصلی را دارند. پروتئین p53 که محصول ژن p53 می باشد، مهم ترین عامل سرکوب کننده تومور است. میزان جهش و بیان ژن p53 در نمونه های سرطانی کولورکتال در نواحی مختلف متفاوت گزارش شده است. در حالت طبیعی، نیمه عمر پروتئین p53 کوتاه بوده و در شکل جهش یافته، نیمه عمر پروتئین افزایش می یابد که با روش ایمونوهیستوشیمی قابل ردیابی است. هدف از این مطالعه تعیین پایداری پروتئین p53 با استفاده از شاخص های پاتولوژی در نواحی مختلف روده بزرگ در سرطان کولورکتال می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 80 نمونه سرطانی کولورکتال انجام شد که در طول سال های 82 تا 86 به بیمارستان های شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. بعد از ثابت کردن نمونه ها در فرمالین، پاساژ بافتی و ماسک زدایی بیان ژن p53 با روش ایمونوهیستوشیمی در نمونه های فوق مشخص شد. داده ها با آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: از 80 نمونه مورد مطالعه، در 27 نمونه (34 درصد) پایداری پروتئین p53 مشاهده شد. بین پایداری پروتئین p53 با مرحله بندی تومور، درجه تمایز و نواحی مختلف روده بزرگ و رکتوم ارتباط معنی داری مشاهده نشد ولی ارتباط بین جهش و پایداری پروتئین معنی دار بود.
نتیجه گیری: در مطالعه حاضر پایداری پروتئین p53 در تعداد زیادی از نمونه های جهش دار مشاهده شد. بنابراین مشخص شدن پروتئین p53 را در نمونه های سرطانی می توان نشانه مهمی از جهش قلمداد نمود که در پیش آگهی و روند درمانی سرطان مهم است.
سیدمهدی زرگریان؛ رحیم گل محمدی
دوره 14، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1386، ، صفحه 7-14
چکیده
زمینه و هدف: بررسی تغییرات ژنتیکی در سرطان ها از دید مولکولی جهت تشخیص، پیگیری و درمان، لازم و ضروری است. برای انجام کارهای مولکولی اولین قدم استخراج DNA است. به کارگیری روش های عملی آسان و ارزان که بتواند استخراج DNA را برای کارهای مولکولی آسان تر کند، مفید خواهد بود معمولا پس از جراحی، نمونه های سرطانی به طور روتین در فرمالین ثابت و در ...
بیشتر
زمینه و هدف: بررسی تغییرات ژنتیکی در سرطان ها از دید مولکولی جهت تشخیص، پیگیری و درمان، لازم و ضروری است. برای انجام کارهای مولکولی اولین قدم استخراج DNA است. به کارگیری روش های عملی آسان و ارزان که بتواند استخراج DNA را برای کارهای مولکولی آسان تر کند، مفید خواهد بود معمولا پس از جراحی، نمونه های سرطانی به طور روتین در فرمالین ثابت و در پارافین قالب گیری می شوند و استخراج DNA با کیفیت مناسب از چنین نمونه های مهم است. هدف ما در این پژوهش مقایسه استخراج DNA به دو روش Chelex و فنل کلروفرم از بلوک های پارافینی سرطان کولورکتال و تاثیر آن در PCR-SSCP می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی است که بر روی 60 نمونه سرطان کولورکتال انجام شد. 10 نمونه در ناحیه رکتوم و 50 نمونه در بخش های مختلف روده بزرگ قرار داشتند. DNA نمونه ها به دو روش فنل کلروفرم و Chelex استخراج گردید. با اسپکتروفتومتری کمیت و کیفیت DNA اندازه گیری شد. سپس با پرایمرهای ویژه ژن P53 با PCR تکثیر گردید و متعاقب آن، الکتروفورز انجام شد. دو روش Chelex و فنل کلروفرم با ضریب توافق کاپا تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: از 60 نمونه مورد مطالعه، 15 نفر خانم و 45 نفر مرد بودند. سن بیماران در نمونه مورد مطالعه بین 44 تا 91 سال و میانگین سن آن ها 62 سال بود. در روش Chelex از نمونه های فیکس شده در فرمالین، در 44 نمونه DNA با کیفیت مناسب استخراج شد که PCR آن ها مثبت بود. در حالی که در روش فنل کلروفرم در همین نمونه ها در 32 نمونه DNA مناسب برای PCR مثبت وجود داشت. بین روش Chelex و فنل کلروفرم ارتباط معنی داری مشاهده شد (p