اسکندر رحیمی؛ مهدی مقرنسی؛ محسن پذیرایی
دوره 19، شماره 2 ، خرداد و تیر 1391، ، صفحه 146-155
چکیده
زمینه و هدف: افزایش هموسیستئین اخیراً به‌عنوان یکی از عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی مطرح شده است. همچنین تمرینات ورزشی منظم و مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا 3 در کاهش این بیماری‌ها مؤثر دیده شده است. هدف این پژوهش، مطالعه اثر تعاملی 8 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا 3 بر غلظت هموسیستئین پلاسما در مردان سالمند بود. مواد و ...
بیشتر
زمینه و هدف: افزایش هموسیستئین اخیراً به‌عنوان یکی از عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی مطرح شده است. همچنین تمرینات ورزشی منظم و مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا 3 در کاهش این بیماری‌ها مؤثر دیده شده است. هدف این پژوهش، مطالعه اثر تعاملی 8 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا 3 بر غلظت هموسیستئین پلاسما در مردان سالمند بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع تجربی و نمونه آماری آن 36 مرد سالمند غیر ورزشکار با دامنه سنی 37/3±37/57 سال بود. این مردان از بین سالمندان شهرستان گناوه به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی ساده به 4 گروه 9 نفری (تمرین با مصرف مکمل امگا 3، تمرین با مصرف دارونما، مصرف مکمل امگا 3 و مصرف دارونما) تقسیم شدند. پس از اخذ رضایت‌نامه آگاهانه کتبی برنامه تمرینی شامل 8 هفته تمرین هوازی و هر هفته 3 جلسه، به مدت (30 تا 45 دقیقه) و شدت مشخص (55 تا 70 درصد HRmax) اجرا شد. مقدار مصرف روزانه مکمل اسیدهای چرب امگا 3 ، 2000 میلی‌گرم بود. خونگیری پس از 14 ساعت ناشتایی قبل از شروع تحقیق و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. داده‌ها با آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، تی وابسته، آنالیز واریانس یک طرفه با نرم‌افزار 17 SPSS تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد تمرینات هوازی با شدت متوسط و مصرف مکمل اسید چرب امگا 3، نتوانست کاهش معناداری در غلظت هموسیستئین پلاسمای گروه‌ها به‌وجود آورد، اگرچه کاهش 6/3 درصدی در گروه تمرین با مصرف مکمل امگا 3 و کاهش 4/12 درصدی در گروه تمرین با مصرف دارونما (به‌دلیل مقادیر پایه بیشتر این گروه) و کاهش 8/2 درصدی در گروه مصرف مکمل امگا 3 مشاهده شد (0.05≤p). نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد تمرین هوازی و مصرف همزمان مکمل اسیدهای چرب امگا 3 با کاهش غیر معنادار، اما محسوس در غلظت هموسیستئین پلاسما به‌عنوان عامل خطرزای جدید بیماری‌های قلبی-عروقی همراه بود.
محسن کوشان؛ فرشته گلستانه؛ محمد سیداحمدی؛ مهدی مقرنسی؛ فهیمه کیوانلو
دوره 18، شماره 2 ، خرداد و تیر 1390، ، صفحه 91-97
چکیده
زمینه و هدف: زنان معتاد در مقایسه با دیگر زنان، مسائل و مشکلات روانی بیشتری دارند که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از روش های پیشگیرانه کم هزینه و سهل الوصول مانند تمرینات ایروبیک می تواند باعث ارتقاء سلامت روانی زنان معتاد شده و از ابتلای آن ها به اختلالات روانی جلوگیری کند. پژوهش حاضر، به منظور بررسی تاثیر یک دوره تمرین ایروبیک ...
بیشتر
زمینه و هدف: زنان معتاد در مقایسه با دیگر زنان، مسائل و مشکلات روانی بیشتری دارند که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از روش های پیشگیرانه کم هزینه و سهل الوصول مانند تمرینات ایروبیک می تواند باعث ارتقاء سلامت روانی زنان معتاد شده و از ابتلای آن ها به اختلالات روانی جلوگیری کند. پژوهش حاضر، به منظور بررسی تاثیر یک دوره تمرین ایروبیک بر سلامت روان زنان معتاد زندان مرکزی زاهدان انجام گرفت.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع تجربی بوده و جامعه تحقیق را زنان معتاد زندان مرکزی زاهدان در سال 1387 تشکیل می دادند. از بین آن ها تعداد 30 نفر به طور تصادفی ساده به دو گروه مساوی (15 نفر گروه کنترل، 15 نفر گروه تجربی) تقسیم شدند. ابزار جمع آوری داده ها، شامل پرسشنامه سلامت عمومی 28 سؤالی گلدبرگ (28 GHQ) و پرسشنامه جمعیت شناختی بود. گروه تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه با مدت زمان 45 دقیقه در برنامه تمرینی ایروبیک شرکت کردند. برای بررسی تاثیر برنامه تمرینی ایروبیک بر سلامت روان زنان معتاد، گروه های کنترل و تجربی قبل و بعد از 8 هفته تمرین ایروبیک به پرسشنامه سلامت عمومی پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آزمون های تی مستقل و همبسته با نرم افزار SPSS.15 انجام گرفت.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که پس از 8 هفته برنامه تمرینی ایروبیک میزان علائم جسمانی (از 37/6±20/12 به 83/2±53/4)، اضطراب (از 50/4±47/14به 13/2±33/4)، افسردگی (از 78/6±67/11 به 25/3±60/3) و سلامت روانی (از 50/15±20/48 به 71/6±87/18) آزمودنی های گروه تجربی به طور معناداری (05/0≥p) بهبود یافته است. اما در کارکرد اجتماعی (از 34/4±33/10 به 80/3±07/7) آزمودنی ها تغییر معناداری (05/0≤p) مشاهده نشد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که تمرینات ایروبیک نقش مؤثری در بهبود سلامت روانی زنان معتاد دارد.