سیدجواد میرنجفی زاده؛ یعقوب فتح اللهی؛ امیر شجاعی؛ اعظم عسگری؛ فاطمه رستمی
دوره 21، شماره 5 ، آذر و دی 1393، ، صفحه 951-959
چکیده
زمینه و هدف: امروزه تحریک مغناطیسی از طریق جمجمه (rTMS) در درمان بعضی از اختلالات عصبی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛امّا، تأثیرآن بر فعّالیّت نورونی و شکل‌پذیری سیناپسی به خوبی مشخص نشده است. هدف از این تحقیق بررسی اثر اعمال مزمن rTMS بر توانایی شکل‌پذیری سیناپسی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: rTMS به مدّت 14 روز به ناحیه هیپوکمپ اعمال شد. یک هفته ...
بیشتر
زمینه و هدف: امروزه تحریک مغناطیسی از طریق جمجمه (rTMS) در درمان بعضی از اختلالات عصبی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛امّا، تأثیرآن بر فعّالیّت نورونی و شکل‌پذیری سیناپسی به خوبی مشخص نشده است. هدف از این تحقیق بررسی اثر اعمال مزمن rTMS بر توانایی شکل‌پذیری سیناپسی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: rTMS به مدّت 14 روز به ناحیه هیپوکمپ اعمال شد. یک هفته پس از پایان اعمال rTMS میزان تقویّت سیناپسی طولانی مدّت (LTP) در حیوانات بررسی و با گروه کنترل مقایسه گردید. برای القای LTP، تحریک با فرکانس بالا (HFS) در مسیر پرفورنتاعمال شد و از لایه گرانولار شکنج دندانه‌دار پتانسیل‌های میدانی ثبت شد. در هر حیوان ثبت پتانسیل‌های میدانی پایه به مدّت 10 دقیقه قبل از اعمال HFS انجام شد. دامنه اسپایک تقویّت به عنوان شاخص قدرت سیناپسی اندازه‌گیری گردید. افزایش این کمیّت پس از اعمال HFSبه میزان حدّاقل 20 درصد به عنوان شاخص تقویّت سیناپسی در نظر گرفته شد. برای مقایسه اثرات rTMS بر کمیّت‌های اندازه گیری شده از آزمون‌تی و یا آزمونآنوا دو طرفه و آزمون متعاقب بونفرونی(Bonferroni) (نرم افزار پریزم 8 ) استفاده کردیم.
یافته‌ها: داده‌های به دست آمده نشان داد که اعمال rTMS به مدّت 14 روز باعث کاهش دامنه اسپایک تقویّت در مقایسه با گروه کنترل می‌شود (05/0p
جواد میرنجفی زاده؛ علی گرجی؛ یعقوب فتح اللهی؛ مهیار جان اجمدی؛ پرویز شهابی؛ هادی کاظمی
دوره 18، شماره 3 ، مهر و آبان 1390، ، صفحه 148-157
چکیده
زمینه و هدف: مهار گسترش یابنده (Spreading depression; SD) یک دپولاریزاسیون نورونی-گلیالی است که در بروز اختلالات نورولوژیک همچون صرع و میگرن همراه با اورا نقش مهمی دارد. شروع و گسترش SD تحریک پذیری شبکه عصبی را تعدیل می کند. هدف مطالعه حاضر بررسی خصایص الکتروفیزیولوژیک سلول های عصبی ناحیه آمیگدال جانبی در دوره تحریک پذیری ثانویه بود. مواد و روش ...
بیشتر
زمینه و هدف: مهار گسترش یابنده (Spreading depression; SD) یک دپولاریزاسیون نورونی-گلیالی است که در بروز اختلالات نورولوژیک همچون صرع و میگرن همراه با اورا نقش مهمی دارد. شروع و گسترش SD تحریک پذیری شبکه عصبی را تعدیل می کند. هدف مطالعه حاضر بررسی خصایص الکتروفیزیولوژیک سلول های عصبی ناحیه آمیگدال جانبی در دوره تحریک پذیری ثانویه بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از 6 راس موش صحرایی نر استفاده شد. بعد از خارج کردن مغز حیوانات تحت بیهوشی عمیق، در برش هیپوکمپ – بادامه - قشر نو موش صحرایی با KCl، مهار منتشر شونده ایجاد می گردید. در این برش، با کاربرد آنتاگونیست گیرنده GABAA (بیکوکولین) در غلظت زیر آستانه تشنج (µmol/L 25/1) به مدت 45 دقیقه، SD در ثبت خارج سلولی منجر به ایجاد پتانسیل های میدانی Ictal و Interictal و در ثبت داخل سلولی، منجر به القاء انحراف دپولاریزاسیون متناقض (Paroxysmal Depolarization Shift; PDS) می شود. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی زوجی و آنالیز واریانس یک طرفه توسط نرم افزار Sigma Stat 3 استفاده گردید. یافته ها: بعد از ایجاد مهار منتشر در ناحیه آمیگدال جانبی، پتانسیل استراحت غشاء قبل (5/0±3/60-) و بعد (78/0±8/52-) از ایجاد مهار منتشر در راستای دپولاریزاسیون بود (001/0