بی هوشی و اتاق عمل
علیرضا طلایی؛ علیرضا مسلم؛ آرش حمزه ای؛ مجتبی کیان مهر؛ عباسعلی عباس نژاد
دوره 27، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1399، ، صفحه 1-8
چکیده
زمینه و هدف: بی حسی منطقه ای داخل وریدی توسط استفاده از تورنیکت و تزریق داخل وریدی داروی بی حس کننده در نواحی دیستال ناحیه جراحی در اندام ها ایجاد می شود. این مطالعه با هدف مقایسه زمان شروع بی حسی ایجاد شده با دو غلظت و حجم متفاوت لیدوکائین در بی حسی منطقه ای داخل وریدی اندام فوقانی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یکسو ...
بیشتر
زمینه و هدف: بی حسی منطقه ای داخل وریدی توسط استفاده از تورنیکت و تزریق داخل وریدی داروی بی حس کننده در نواحی دیستال ناحیه جراحی در اندام ها ایجاد می شود. این مطالعه با هدف مقایسه زمان شروع بی حسی ایجاد شده با دو غلظت و حجم متفاوت لیدوکائین در بی حسی منطقه ای داخل وریدی اندام فوقانی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی یکسو کور بر روی 40 بیماری که جهت انجام جراحی ساعد به بیمارستان بهلول گناباد مراجعه نموده اند، انجام شد. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده 40 میلی لیتر لیدوکائین 5/0 درصد و 20 میلی لیتر لیدوکائین 1 درصد تقسیم بندی شدند. ابزار پژوهش چک لیست پژوهشگر ساخته و اسکیل درد (VAS) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های دقیق فیشر، تی مستقل و جفتی در سطح معناداری کمتر از 05/0 استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که فاصله زمانی بین تزریق داروی بیحسی تا شروع بی حسی کامل در گروه دریافت کننده 20 میلی لیتر لیدوکائین 1 درصد نسبت به گروه دریافت کننده 40 میلی لیتر لیدوکائین 5/0 درصد به طور معنی دار کوتاهتر است (001/0>p). ولی فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و تعداد ضربان قلب بعد از برش جراحی بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (05/0