فیزیولوژی ورزشی
شیلا نایبی فر؛ الهام قاسمی
دوره 28، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1400، ، صفحه 106-114
چکیده
زمینه و هدف: سنجش آمینوترانسفرازهای کبدی و مقاومت به انسولین، به دنبال فعالیت ورزشی بهمنظور پیشگیری از بیماری کبدی، همواره اهمیت بالایی داشته است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین تأثیر 4 هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف زنجبیل بر سطوح سرمی آنزیمهای کبدی و مقاومت به انسولین پیشکسوتان فوتبال بود. مواد و روشها: در این مطالعه نیمهتجربی،46 ...
بیشتر
زمینه و هدف: سنجش آمینوترانسفرازهای کبدی و مقاومت به انسولین، به دنبال فعالیت ورزشی بهمنظور پیشگیری از بیماری کبدی، همواره اهمیت بالایی داشته است. هدف از انجام این پژوهش، تعیین تأثیر 4 هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف زنجبیل بر سطوح سرمی آنزیمهای کبدی و مقاومت به انسولین پیشکسوتان فوتبال بود. مواد و روشها: در این مطالعه نیمهتجربی،46 مرد پیشکسوت فوتبالیست (50-40 سال) به روش نمونهگیری انتخابی در دسترس و هدفدار، انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در چهار گروه زنجبیل، تمرین- دارونما، تمرین- زنجبیل و کنترل تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت 4 هفته به اجرای تمرینات تناوبی شدید با شدت90 درصد ضربان قلب بیشینه پرداختند؛ در حالی که گروههای مکمل، روزانه سه عددکپسول 1000میلیگرمی زنجبیل مصرف کردند. خونگیری از افراد موردمطالعه، قبل و 48 ساعت پس از مداخله در حالت ناشتایی انجام شد. دادهها با آزمونهای آماری شاپیروویلک، آنالیزواریانس دوراهه و تست تعقیبی توکی در سطح معناداری 0/05≤ p تجزیهوتحلیل شدند. یافتهها: 4 هفته تمرین و مصرف مکمل موجب کاهش معنادار سطوح HOMA، ALT، AST، گلوکز، انسولین، وزن، WC و BMI در سه گروه دارای مداخله (زنجبیل، تمرین-دارونما و تمرین-زنجبیل) نسبت به پیشآزمون گردید (05/0 p≤). میانگین تغییرات این شاخصها در گروه تمرین- زنجبیل بهطور معناداری کاهش بیشتری از سایر گروهها نشان داد (0/05≤p).. نتیجهگیری: به نظر میرسد مصرف زنجبیل همراه با تمرین تناوبی شدید با افزایش سوختوساز چربیها از طریق تأثیر مطلوب بر سطوح آنزیمهای کبدی و مقاومت به انسولین و ترکیبات بدن، عامل کارآمدی در پیشگیری و بهبود کبد چرب غیرالکلی در مردان پیشکسوت فوتبال است.
فیزیولوژی ورزشی
سجاد کریمی پور؛ محمود فضل بخششی؛ شیلا نایبی فر
دوره 27، شماره 5 ، آذر و دی 1399، ، صفحه 700-707
چکیده
زمینه و هدف تحقیقات نشان دادهاند که تمرینات مختلف ورزشی میتوانند تأثیرات متفاوتی بر سطوح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) بگذارند. با این وجود، اطلاعات کافی در مورد اثر تعاملی تمرینات تناوبی شدید ورزشی از طریق تأثیر بر وزن، شاخص توده بدنی و دور کمر به لگن بر BDNF وجود ندارد یا بسیار اندک میباشد. از این رو، هدف از پژوهش حاضر، ...
بیشتر
زمینه و هدف تحقیقات نشان دادهاند که تمرینات مختلف ورزشی میتوانند تأثیرات متفاوتی بر سطوح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) بگذارند. با این وجود، اطلاعات کافی در مورد اثر تعاملی تمرینات تناوبی شدید ورزشی از طریق تأثیر بر وزن، شاخص توده بدنی و دور کمر به لگن بر BDNF وجود ندارد یا بسیار اندک میباشد. از این رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر 6 هفته تمرین تناوبی شدید بر سطوح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز و ترکیب بدنی دانشجویان پسر غیرفعال بود. مواد و روشها در این پژوهش نیمه تجربی، 16 نفر از دانشجویان پسر غیرورزشکار دانشگاه سیستان و بلوچستان، به صورت تصادفی ساده، به دوگروه 8 تایی کنترل و تمرین، تقسیم شدند. گروه تمرین، تمرینات تناوبی شدید به مدت 6 هفته را در یک مسافت 20 متری به صورت رفت و برگشت به مدت 30 ثانیه با شدت 90 درصد ضربان قلب حداکثر و 30 ثانیه استراحت فعال بین هر تکرار انجام دادند. گروه کنترل، طی این مدت هیچگونه فعالیت ورزشی انجام ندادند. مقادیرBDNF به ترتیب 24 و 48 ساعت پیش از اولین و پس از آخرین جلسه پروتکل تمرینی با روش الایزا توسط کیت ویژه سنجش شد. دادهها با استفاده از نرمافزارspssنسخه19 و تغییرات بین گروهی با کمک آزمون تی مستقل و اختلافات درونگروهی با استفاده از آزمون تی همبسته در سطح معناداری 0/05≥p تحلیل شدند. یافتهها در پژوهش حاضر، یافتهها نشان دادندپس از 6 هفته درگروه تمرین تناوبی شدید، وزن (0/008=p) و شاخص توده بدنی (0/005=p) کاهش معنیداری داشتند که همسو با افزایش معنیدار مقادیر سطوح سرمی BDNF (p=0/031) بود، در حالی که هیچ یک از شاخصها در گروه کنترل، تغییر معنیدار را نشان ندادند (0/05<p). بهعلاوه، در مقادیر سرمی BDNF افزایش معنیداری در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل رخ داد (0/002=p). نتیجهگیری با توجه به پارامترهای حاصل از مطالعه به نظر میرسد، تمرین تناوبی شدید میتواند با کاهش وزن وشاخص توده بدنی،سببسازگاری نروتروفینی وافزایش سطوح سرمی BDNF دانشجویان پسر غیرفعال شود.