محمدرضا نوری دلوئی؛ نازنین رحیمی راد؛ سعیده کاوسی
دوره 25، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1397، ، صفحه 1-11
چکیده
سابقه و هدف: با توسعه و پیشرفت روزافزون در زمینة ایمنی‌درمانی تومورها، امروزه توجه خاصی به درمان‌های ایمنی انواع سرطان‌ها معطوف شده است. درمان‌های بر پایة گیرنده‌های کایمری آنتی‌ژن‌ها (CARs)، یکی از انواع درمان‌های مبتنی بر سلول‌های Tی تغییریافته به‌شمار می‌رود که به‌صورت هدف‌مند تنها روی سلول‌های توموری فرد و نه سلول‌های ...
بیشتر
سابقه و هدف: با توسعه و پیشرفت روزافزون در زمینة ایمنی‌درمانی تومورها، امروزه توجه خاصی به درمان‌های ایمنی انواع سرطان‌ها معطوف شده است. درمان‌های بر پایة گیرنده‌های کایمری آنتی‌ژن‌ها (CARs)، یکی از انواع درمان‌های مبتنی بر سلول‌های Tی تغییریافته به‌شمار می‌رود که به‌صورت هدف‌مند تنها روی سلول‌های توموری فرد و نه سلول‌های طبیعی اثر میگذارد. مواد و روشها: پژوهشها در دهههای اخیر حاکی از این است که درمان‌های بر پایة CAR T-cellها انقلابی را در حوزة درمان انواع سرطان‌ها بهوجود آورده است و دستاوردهای ارزشمندی را در درمان بدخیمیهای خونی مانند لوسمیها و لنفوماها و تومورهای جامد مشتمل بر نوروبلاستوما و گلیوبلاستوما بهارمغان آورده است. یافتهها: در مقالة پیشرو، پس از نگاهی اجمالی به ساختار و کارکرد CAR T- cellها، برخی آنتی‌ژن‌های بیانشونده در سطح سلول‌های توموری و CAR T- cellهای هدف گیرندة آنها بررسی شده است. در ادامه، چندین نمونه از درمان‌های موفق با کمک این فناوری ارائه و سرانجام، در مورد امنیت این روش‌های درمانی و چالشها و افقهای پیش رو بحث شده است.
محمدرضا نوری‌‌دلویی؛ نازنین رحیمی راد؛ سعیده کاوسی
دوره 24، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1396، ، صفحه 1-12
چکیده
درمان‌های برپایة گیرنده‌های آنتی‌ژن کایمری(CAR) سلول‌های T، به‌عنوان یکی از روش‌های نوین ایمنی درمانی، تحول شگرفی را در درمان سرطان پدید آورده‌اند. ازآنجا که CAR از یک آنتی بادی ایجاد می‌شوند، سلول حاصل دارای ویژگی هدف‌گیری مطلوب یک آنتی‌بادی مانند نیازنداشتن به شناسایی توسط مجموعة سازگاری بافتی (MHC) و توانایی شناسایی آنتی‌ژن‌های ...
بیشتر
درمان‌های برپایة گیرنده‌های آنتی‌ژن کایمری(CAR) سلول‌های T، به‌عنوان یکی از روش‌های نوین ایمنی درمانی، تحول شگرفی را در درمان سرطان پدید آورده‌اند. ازآنجا که CAR از یک آنتی بادی ایجاد می‌شوند، سلول حاصل دارای ویژگی هدف‌گیری مطلوب یک آنتی‌بادی مانند نیازنداشتن به شناسایی توسط مجموعة سازگاری بافتی (MHC) و توانایی شناسایی آنتی‌ژن‌های خودی است. این مزایای بالقوه، به شناسایی آنتی‌ژن‌های ویژة سلول‌های توموری منجر میشود که با فراخواندن سیتوکینها و مولکولهای کمک تحریکی دیگر، سلول‌های توموری را از بین میبرد. در مقالة پیشرو، ساختار پایهای و کارکرد CARها و چگونگی انتخاب اهداف آنتیژنی آنها توصیف شده و پیشرفت و توسعة این فن از ابتدا تاکنون برای بهبود کارکرد در ریزمحیط تومور بررسی شد. در ادامه، چندین نمونه از درمان‌های موفق با کمک این فناوری ارائه شده و در انتها، نگاه اجمالی به عوارض جانبی این روش شده است.