زنان و زایمان
اشرف صابر مشهدطرقی؛ نجمه تهرانیان؛ سمیه یوسفی؛ انوشیروان کاظم نژاد
دوره 26، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1398، ، صفحه 337-343
چکیده
سابقه و هدف: یکی از هورمون‌هایی که به نظر می‌رسد نقش مهمی در تنظیم رشد بدن ایفا می‌کند، گرلین است. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط سطح سرمی گرلین مادر با شاخص های آنتروپومتریک بدو تولد نوزاد بود.مواد و روش ها: در این مطالعه کوهورت، 35 نفر خانم باردار سه ماهه‌ی اول دارای معیار ورود به مطالعه که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند، ...
بیشتر
سابقه و هدف: یکی از هورمون‌هایی که به نظر می‌رسد نقش مهمی در تنظیم رشد بدن ایفا می‌کند، گرلین است. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط سطح سرمی گرلین مادر با شاخص های آنتروپومتریک بدو تولد نوزاد بود.مواد و روش ها: در این مطالعه کوهورت، 35 نفر خانم باردار سه ماهه‌ی اول دارای معیار ورود به مطالعه که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند، از نظر BMI قبل از بارداری به دو گروه A و B، به ترتیب شامل BMI طبیعی (14 n=) و BMI بالاتر از طبیعی (21 n=) تقسیم‌بندی و همگن شدند. سطح سرمی گرلین در هفته های 12-6 و 20-15 بارداری به روش ELISA سنجش شد. یافته ها: میانگین سطح سرمی غیرناشتای گرلین ( سه ماهه اول و دوم بارداری) دو گروه تفاوت معناداری نداشت (به ترتیب سه ماهه اول و دوم بارداری ، 93/0P1= و 76/0P2=). سطح گرلین به موازات افزایش سن حاملگی از سه ماهه اول به دوم بارداری در هر دو گروه افزایش یافته بود (به ترتیب گروه A وB، 15/0PA= و 24/0PB=) اما هیچ کدام از این مقادیر معنادار نبود. ارتباط معنادار ی بین شاخص های آنتروپومتریک بدو تولد نوزاد با سطح سرمی گرلین سه ماهه اول و دوم بارداری مشخص نشد (05/0P>). نتیجه گیری: فقدان ارتباط مستقیم مشخص بین سطح سرمی گرلین مادر و شاخص های آنتروپومتریک نوزاد از این فرضیه که گرلین نقش اساسی در رشد جنین دارد، حمایت نمی کند.
کودکان و نوزادان
اشرف صابر مشهدطرقی؛ نجمه تهرانیان؛ شیوا پورعلی رودبنه؛ متین السادات اسمعیل زاده
دوره 25، شماره 6 ، بهمن و اسفند 1397، ، صفحه 829-844
چکیده
مقدمه: بافت چربی با سنتز و آزاد‌‌سازی موادی به نام آدیپوکین‌ها با دیگر ارگان‌های مرکزی و محیط ارتباط برقرار می-کند. ویسفاتین (PBEF /Nampt) یک آدیپوسیتوکین و پروتئین پلیوتروپی است که عملکرد آن نه تنها به عنوان یک آنزیم، بلکه به عنوان یک آدیپوسیتوکین، فاکتور رشد و سایتوکین است. در طول سال‌های گذشته، نقش‌های جدیدی برای ویسفاتین در زمینه ...
بیشتر
مقدمه: بافت چربی با سنتز و آزاد‌‌سازی موادی به نام آدیپوکین‌ها با دیگر ارگان‌های مرکزی و محیط ارتباط برقرار می-کند. ویسفاتین (PBEF /Nampt) یک آدیپوسیتوکین و پروتئین پلیوتروپی است که عملکرد آن نه تنها به عنوان یک آنزیم، بلکه به عنوان یک آدیپوسیتوکین، فاکتور رشد و سایتوکین است. در طول سال‌های گذشته، نقش‌های جدیدی برای ویسفاتین در زمینه باروری و تولید‌مثل پدیدار شده است. اهدف این بررسی خلاصه کردن دانش فعلی در این موضوع است.روش کار: در این مطالعه، 137 مقاله خلاصه و کامل از طریق جستجوی الکترونیکی با وارد کردن کلید واژه های مورد نظر در بانک های اطلاعاتی PubMed، Science Direct، Google Scholar، Google از بازه زمانی 1993 تا 2016 به دست آمد که مورد نقد و بررسی قرار گرفتند.یافته ها: حاصل بررسی‌های متعدد از ارتباط قوی ویسفاتین با بیماری‌های مرتبط با مقاومت به انسولین نظیر دیابت تیپ 2، دیابت بارداری، پره اکلامپسی، PCOD حمایت می کند. علاوه بر آن با انحراف رشد جنین از سیر طبیعی ( محدودیت رشد جنین و ماکروزومی)، آغاز پروسه‌ی لیبر به واسطه تحریک پاسخ های التهابی، بلوغ جنسی (اسپرماتوژنز) در جنس مذکر، افزایش تعداد و کیفیت اووسیت در افراد مبتلا به PCOD تحت درمان ناباروری ارتباط دارد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه مروری، مؤید نقش ویسفاتین در تولید‌مثل و باروری است. تحقیقات بیشتری برای درک ارتباط ویسفاتین با اختلالات باروری و عوارض حاملگی، به منظور پیدا کردن درمان های پزشکی ممکن مورد نیاز است.واژگان کلیدی: ویسفاتین، باروری، تولید مثل