فیزیولوژی ورزشی
فاطمه فلاح؛ فرهاد رحمانی نیا؛ رامین شعبانی؛ زهرا حجتی ذی‌دشتی
دوره 27، شماره 5 ، آذر و دی 1399، ، صفحه 674-682
چکیده
زمینه و هدف در زنان مسن، افزایش برخی از نشانگرهای پیش‌التهابی، از عوامل خطر برای توسعه بیماری‌ها است. مطالعه حاضر، به بررسی تأثیر۱۲هفته پیاده‌روی با دو شدت متفاوت بر عوامل التهابی در زنان مسن پرداخته است.
مواد و روشها سی زن مسن تمرین‌نکرده (۶۰-۷۰ ساله) به صورت تصادفی به سه گروه پیاده‌روی با سرعت متوسط (۱۱ نفر)، گروه پیاده‌روی ...
بیشتر
زمینه و هدف در زنان مسن، افزایش برخی از نشانگرهای پیش‌التهابی، از عوامل خطر برای توسعه بیماری‌ها است. مطالعه حاضر، به بررسی تأثیر۱۲هفته پیاده‌روی با دو شدت متفاوت بر عوامل التهابی در زنان مسن پرداخته است.
مواد و روشها سی زن مسن تمرین‌نکرده (۶۰-۷۰ ساله) به صورت تصادفی به سه گروه پیاده‌روی با سرعت متوسط (۱۱ نفر)، گروه پیاده‌روی سریع (۱۰ نفر) و گروه شاهد (۹ نفر) تقسیم شدند. گروه پیاده‌روی سرعت متوسط، با شدت ۵۰ تا ۵۵ درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره (HRRmax) و گروه پیاده‌روی سریع، با شدت ۷۰ تا ۷۵ درصد HRRmax پیاده‌روی کردند. هر دو گروه پیاده‌روی ۱۲ هفته و ۳ جلسه در هفته، از ۳۰ تا ۶۰ دقیقه تمرین کردند و گروه شاهد، بدون تمرین باقی ماند. حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max)، ترکیب‌بدن، تعداد لکوسیت‌ها (WBC) و سطوح پلاسمایی فاکتور نکروز تومور-آلفا (TNF-α)، قبل و بعد از دوره مطالعه اندازه‌گیری شد. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آنالیز واریانس یک‌راهه، آزمون شفه و آزمون تی همبسته استفاده شد (P≤0/05).
یافته‌ها VO2max، به طور معنی‌داری در گروه پیاده‌روی سریع افزایش یافت. در هر دو گروه تمرین، وزن بدن، درصد چربی ( 1../.p =)، شاخص توده بدنی (3../.p=) به طور معنی‌داری کاهش و درصد عضله (.../۰=) افزایش یافت. درصد چربی احشایی فقط در گروه پیاده‌روی سریع، کاهش معنی‌داری یافت (28./.p=). همچنین در مقایسه با سطوح پایه، گروه پیاده‌روی سریع، کاهش معنی‌داری را در تعداد WBC نشان داد (4../۰=) تفاوت معنی‌داری در سطوح پلاسمایی TNF-α میان گروه‌ها وجود نداشت.
نتیجه‌گیری نتایج نشان داد که برنامه پیاده‌روی منظم می‌تواند بر ترکیب بدن در زنان سالخورده، تأثیر بگذارد اما ممکن است در کاهش نشانگرهای التهابی سیستمیک، مؤثر نباشد.
فیزیولوژی ورزشی
میثم پورمحمدی؛ مرضیه نظری؛ رامین شعبانی
دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 227-235
چکیده
اهداف: فعالیت شدید و بلند مدت منجر به آسیب و پاسخ های دستگاه ایمنی و التهاب می شود، بدین دلیل وجود یک واسطه ضد التهابی طبیعی مانند چای سبز مورد توجه قرار می گیرد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مصرف چای سبز و انجام تمرینات هوازی شدید بر ترکیب بدن، میزان آنزیم کراتین فسفو کیناز و لاکتات دهیدروژناز در مردان غیر فعال می پردازد.مواد و روشها: 38 ...
بیشتر
اهداف: فعالیت شدید و بلند مدت منجر به آسیب و پاسخ های دستگاه ایمنی و التهاب می شود، بدین دلیل وجود یک واسطه ضد التهابی طبیعی مانند چای سبز مورد توجه قرار می گیرد. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر مصرف چای سبز و انجام تمرینات هوازی شدید بر ترکیب بدن، میزان آنزیم کراتین فسفو کیناز و لاکتات دهیدروژناز در مردان غیر فعال می پردازد.مواد و روشها: 38 مرد جوان غیر فعال با میانگین سن 63/1±87/19 سال در این پژوهش یک سوکور شرکت کرده و بصورت تصادفی به چهار گروه چای سبز -تمرین هوازی، تمرین هوازی ، چای سبز و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها روزانه 3 میلی گرم چای سبز یا دارونما را همراه سه وعده غذایی مصرف کرده و علاوه بر آن گروه های چای سبز- تمرین هوازی و تمرین هوازی ، سه جلسه در هفته به مدت یک ماه به تمرین هوازی با شدت 55 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه پرداختند. نمونه های خونی قبل و پس از چهار هفته و 24 ساعت پس از آزمون اِل اِستاد از شرکت کنندگان گرفته و شاخص های کراتین فسفوکیناز و لاکتات دهیدروژناز اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آزمون t وابسته و آزمون کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها : نتایج نشان داد که درصد چربی در گروه چای سبز- تمرین هوازی همراه با کاهش معنی دار بود (001/0>p) اما در بقیه متغیرها معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: به نظرمی رسد که مصرف چای سبز به همراه تمرین هوازی در کوتاه مدت می تواند اثرات مفیدی بر درصد چربی زیر جلد داشته باشد.
فیزیولوژی ورزشی
فاطمه رستمی؛ رامین شعبانی
دوره 26، شماره 2 ، خرداد و تیر 1398، ، صفحه 185-193
چکیده
زمینه و هدف: به نظر می رسد که فعالیت بدنی بتواند از طریق افزایش تولید سطوح در گردش آیریزین، بر بهبود هموستاز گلوکز و چربی های خونی موثر باشد. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی آیریزین، هموستاز گلوکز و چربی های خون دختران تمرین نکرده بود. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی در 20 زن داوطلب یکی از دانشگاه ...
بیشتر
زمینه و هدف: به نظر می رسد که فعالیت بدنی بتواند از طریق افزایش تولید سطوح در گردش آیریزین، بر بهبود هموستاز گلوکز و چربی های خونی موثر باشد. لذا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی آیریزین، هموستاز گلوکز و چربی های خون دختران تمرین نکرده بود. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی در 20 زن داوطلب یکی از دانشگاه های شهر رشت در دو گروه انجام شد. گروه کنترل فعالیت های معمول روزمره خود را انجام دادند، اما گروه تجربی در تمرینات هوازی 65 دقیقه ای، سه جلسه در هفته به مدت مدت هشت هفته متوالی شرکت کردند. چربی های خونی، هموستاز گلوکز و آیریزین در گردش در ابتدا و بعد از 8 هفته مداخله ارزیابی شدند. بررسی داده توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداری 05/0P< انجام شد. یافته ها: در گروه تمرینی، بعد از هشت هفته مداخله انسولین (02/0=p) و HOMA (04/0=p) کاهش و HDL-C (00/0=p) افزایش یافت، اما میزان قند خون ناشتا، تری گلیسرید، کلسترول، LDL-C و آیریزین تغییر معنی داری را نشان نداد (05/0p>). در گروه کنترل، به دنبال دوره هشت هفته ای مطالعه قند خون ناشتا (04/0=p)، انسولین (01/0=p)، HOMA (00/0=p)، تری گلیسرید (03/0=p) و آیریزین (03/0=p) افزایش یافتند. بعد از مداخله، شرکت کنندگانی که تمرینات ورزشی را انجام داده بودند، میزان کلسترول (00/0=p)، تری گلیسرید (02/0=p)، انسولین (00/0=p) و HOMA (00/0=p) کمتر و HDL-C (00/0=p) بالاتری در مقایسه با گروه کنترل داشتند. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی در زنان بی تحرک با بهبود هموستاز گلوکز و HDL-C به صورت مستقل از تغییرات آیریزین همراه است.