روانشناسی و روانپزشکی
مسعود رضایی کوچکسرایی؛ عبدالله مفاخری؛ محمود جاجرمی
دوره 30، شماره 3 ، مرداد و شهریور 1402، ، صفحه 414-427
چکیده
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه و درمان شناختی رفتاری بر کارکردهای شناختی و بهزیستی روانشناختی بیماران وابسته به مت آمفتامین بود.مواد و روشها: پژوهش نیمهتجربی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را بیماران مرد وابسته به متآمفتامین مراجعهکننده ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه و درمان شناختی رفتاری بر کارکردهای شناختی و بهزیستی روانشناختی بیماران وابسته به مت آمفتامین بود.مواد و روشها: پژوهش نیمهتجربی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را بیماران مرد وابسته به متآمفتامین مراجعهکننده به کلینیک ترک اعتیاد گام شهرستان قائمشهر در سال 1399 تشکیل دادند که از بین آنها 45 نفر به شیوه نمونهگیری در دسترس بهعنوان نمونه انتخاب شدند و بهصورت تصادفی ساده به 3 گروه 15 نفره (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. برای گروه آزمایش اول از تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه و برای گروه آزمایش دوم نیز درمان شناختی رفتاری به مدت 12 جلسه انجام شد و گروه کنترل نیز هیچ درمانی دریافت نکرد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزارSPSS24 و از روشهای آمار توصیفی و تحلیلی (تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی) استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه و درمان شناختی رفتاری باعث افزایش کارکردهای شناختی و بهزیستی روانشناختی بیماران وابسته به متآمفتامین میشود (0/05> P). همچنین درمان شناختی رفتاری نسبت به تحریک الکتریکی مستقیم از روی جمجمه بر کارکردهای شناختی و بهزیستی روانشناختی بیماران وابسته به متآمفتامین اثربخشتر است.نتیجهگیری: میتوان از درمان شناختی رفتاری در راستای کاهش مشکلات روانشناختی و بهبود کارکرد شناختی بیماران وابسته به مت آمفتامین استفاده کرد.
روانشناسی و روانپزشکی
ابراهیم نامنی؛ محمود جاجرمی؛ علی اکبر سلیمانیان
دوره 28، شماره 4 ، مهر و آبان 1400، ، صفحه 608-620
چکیده
زمینه و هدف: درمان وجودی به بررسی آگاهی انسان از خود و توانایی او در نگریستن به ماورای مشکلات خویش و مسائل وجودی میپردازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی درمان وجودی و درمان مبتنی بر شفقت بر بهزیستی روانشناختی و آشفتگی زناشویی زنان متعارض انجام گرفت. مواد و روشها: طرح پژوهش نیمهآزمایشی و از نوع پیشآزمون، پسآزمون و ...
بیشتر
زمینه و هدف: درمان وجودی به بررسی آگاهی انسان از خود و توانایی او در نگریستن به ماورای مشکلات خویش و مسائل وجودی میپردازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی درمان وجودی و درمان مبتنی بر شفقت بر بهزیستی روانشناختی و آشفتگی زناشویی زنان متعارض انجام گرفت. مواد و روشها: طرح پژوهش نیمهآزمایشی و از نوع پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل تمام زنان متأهلی بود که به دلیل اختلافات زناشویی در ششماهه اول سال 1398 به مراکز مشاوره شهرستان سبزوار مراجعه کرده بودند و از میان آنها 45 زن بهصورت دردسترس انتخاب شدند. گروه آزمایشی بهمدت 8 جلسه درمان هفتگی 90 دقیقهای تحت درمان قرار گرفت و گروه گواه طی این مدت هیچ مداخلهای دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسشنامه، آشفتگی زناشویی اشنایدر (1997) و مقیاس بهزیستی روانشناختی (1989) بود. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی استفاده شد. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد تأثیر درمان وجودی بر بهزیستی روانشناختی بیشتر از درمان مبتنی بر شفقت میباشد و بالعکس تأثیر درمان مبتنی بر شفقت بر آشفتگی زناشویی بیشتر از درمان وجودی میباشد. شایان ذکر است ماندگاری اثر درمان پس از دو ماه حفظ شده است (0/05›p). نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش میتوان برای افزایش بهزیستی روانشناختی و کاهش آشفتگی زناشویی از درمان وجودی و درمان مبتنی بر شفقت استفاده کرد.
روانشناسی و روانپزشکی
ابراهیم نامنی؛ حسن عبداله زاده؛ حمیده پیرانی؛ محمود جاجرمی
دوره 25، شماره 5 ، آذر و دی 1397، ، صفحه 600-607
چکیده
زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) به شیوه گروهی بر سرکوبی افکار منفی و درماندگی آموخته شده در زنان نابارور انجام گرفت. روش کار : این پژوهش، به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر اجرا شد. جامعه آماری مورد مطالعه، شامل همه زنان نابارور مراجعه کننده به متخصصین زنان و زایمان ...
بیشتر
زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) به شیوه گروهی بر سرکوبی افکار منفی و درماندگی آموخته شده در زنان نابارور انجام گرفت. روش کار : این پژوهش، به صورت نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر اجرا شد. جامعه آماری مورد مطالعه، شامل همه زنان نابارور مراجعه کننده به متخصصین زنان و زایمان شهر نیشابور در بهار 96 می باشد. 24 زن نابارور به روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند و به دو گروه آزمایش(12 نفر) و کنترل(12 نفر) به صورت تصادفی گمارش شدند. از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد. اعضای گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان گروهی مبتنی بر رویکرد پذیرش و تعهد قرار گرفتند. داده ها از طریق پرسشنامههای سرکوبی افکار وگنر و زاناکس (1994)» و سبک اسناد اسلامی شهربابکی (1369) مورد جمع آوری قرار گرفت. داده های پژوهش به روش تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک متغیره توسط نرم افزار SPSS 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری با سطح معناداری (0/001< p) نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه در مرحله پس آزمون وجود دارد که نشان دهنده اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سرکوبی افکار و درماندگی آموخته شده (سبک اسناد) زنان نابارور می باشد. نتیجه گیری: از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند از درمان های مناسب جهت کاهش افکار منفی و درماندگی آموخته شده در زنان نابارور باشد.