طب سنتی
محمد نعمت شاهی؛ طهورا افشاری صالح؛ محبوبه نعمتشاهی؛ فرشته قراط؛ عاطفه اسدی
دوره 30، شماره 2 ، خرداد و تیر 1402، ، صفحه 233-243
چکیده
زمینه و هدف: کروناویروسها زیرمجموعه کروناویریدهها هستند که از سرماخوردگی معمولی تا بیماریهای شدیدتر را شامل میشود. با توجه به اینکه این ویروس در برخی بیماران حتی بدون بیماری زمینهای علائم شدید ایجاد میکند، احتمال میرود که با خصوصیات فردی بیماران در ارتباط باشد از این رو هدف این مطالعه، بررسی رابطه انواع مزاج ذاتی و گروه ...
بیشتر
زمینه و هدف: کروناویروسها زیرمجموعه کروناویریدهها هستند که از سرماخوردگی معمولی تا بیماریهای شدیدتر را شامل میشود. با توجه به اینکه این ویروس در برخی بیماران حتی بدون بیماری زمینهای علائم شدید ایجاد میکند، احتمال میرود که با خصوصیات فردی بیماران در ارتباط باشد از این رو هدف این مطالعه، بررسی رابطه انواع مزاج ذاتی و گروه خونی بیماران مبتلا به کووید ۱۹ با شدت بیماری بود.مواد و روشها: این مطالعه بهصورت مقطعی در سال 1399 در بیمارستان واسعی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام شد. 100 نفر از افراد با پی سی آر مثبت در بازه زمانی مطالعه انتخاب شدند. برای هر فرد پرسشنامه مزاجشناسی تکمیل شد. بهمنظور بررسی گروه خونی 3 سیسی خون وریدی از بیماران گرفته شد.یافتهها: در بررسی ارتباط جنس با شدت بیماری مردان 42/2درصد و زنان 38/9درصد در بخش بستری شدند و بیشتر زنان بهصورت سرپایی بررسی شدند ولی این تفاوت معنیدار نبود. در مقایسه گروههای خونی، گروه خونی O منفی، کمترین و گروه خونی A مثبت، بیشترین شیوع را داشتند. از نظر شیوع مزاجهای تر و خشک، 29/6درصد دارای مزاج تر، 43/2درصد متعادل و 27/2 درصد دارای مزاج خشک بودند. در بررسی مزاج سرد و گرم، 21درصد مزاج سرد 49/4 درصد متعادل و 29/6درصد مزاج گرم داشتند. در بررسی ارتباط مزاج سرد و گرم با شدت بیماری بین 3 گروه مزاجی، ارتباط معنیدار نبود (P = 0.21). همچنین در بررسی ارتباط مزاج تر و خشک با شدت بیماری، بین سه گروه ارتباط معنیدار نبود (P=0.09) .نتیجهگیری: با توجه به این مطالعه، شدت کرونا در مزاجهای افراد با مزاج گرم و تر، بیشتر از سایر مزاجها بود و نیز گروه خونی O منفی، کمترین و گروه خونی Aمثبت، بیشترین شیوع را داشتند که این میتواند در پیشآگهی بیماران، کمککننده باشد.
بی هوشی و اتاق عمل
مهدی میرحمیدی؛ عاطفه اسدی؛ محبوبه نعمت شاهی؛ محمد نعمت شاهی؛ منیژه یوسفی مقدم؛ داوود سروش؛ علی تاج آباذی؛ عادله عبدالعلی زاده؛ حسین فهیمی
دوره 27، شماره 2 ، خرداد و تیر 1399، ، صفحه 295-302
چکیده
زمینه :تیوپنــتال ســدیم یک داروی متداول در بیهوشــی است ولی ایده آل نمی باشد، چراکه در پورفـیری حاد و ... ممــنوع است. در مقابل پـروپوفول جدیدتریـن دارو در بیهوشی می باشد که به علـت شـروع اثـر سریع، مدت اثر کوتاه و... مصرف آن رو به افزایش اسـت. این مطالعه به مقایسه القائ بیهوشی توسط سدیم تیوپنتال با پروپوفول درمیزان نیاز به مخدر بعد از ...
بیشتر
زمینه :تیوپنــتال ســدیم یک داروی متداول در بیهوشــی است ولی ایده آل نمی باشد، چراکه در پورفـیری حاد و ... ممــنوع است. در مقابل پـروپوفول جدیدتریـن دارو در بیهوشی می باشد که به علـت شـروع اثـر سریع، مدت اثر کوتاه و... مصرف آن رو به افزایش اسـت. این مطالعه به مقایسه القائ بیهوشی توسط سدیم تیوپنتال با پروپوفول درمیزان نیاز به مخدر بعد از عمل جراحی شکستگی تیبیوفیبولارپرداخته است.روش بررسی:این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که روی 173 بیماردر بیمارستان امداد سبزوارانجام گرفت. بیماران بطور تصادفی به دو گروه مطالعه وکنترل تقسیم شدند.القاء بیهوشی در گروه مطالعه با 2/2 kg/mgپروپوفول و گروه کنترل با5 kg/mgتیوپنتال سدیم انجام شد. در هر دو گروه فشار خون وضربان قلب، قبل وبعد از القاءو دقایق 1 ، 5 و 11 بعد از انتوباسیون ثبت شد. در 1-2-3-4 ساعت بعد از عمل باچارت بررسی شدت درد بررسی و داده ها ثبت گردید .یافته ها:در گروه پروپوفول در ساعت چهارم 44 نفردرد خفیف و 9 نفردرد متوسط داشتند ولی درد شدید گزارش نشد( P=0,44)ودر گروه تیوپنتال در ساعت چهارم 53 نفردرد خفیف،11 نفردرد متوسط و 5 نفر درد شدید را داشتند . (P=0,04)نتیجه گیری:در این مطالعه پروپوفول آستانه درد بعدازجراحی را افزایش داد، به نظر می رسد می توان آنرا به عنوان جایگزین مناسبی برای تیوپنتال معرفی کرد.کلیدواژه: تیوپنتال - پروپوفول- مخدر –درد- القای بیهوشی
آموزش بهداشت
سید مجتبی موسوی بزار؛ زهرا کیوانلو؛ عقیل الله کیخسروی؛ محمد نعمت شاهی؛ عاطفه اسدی؛ محبوبه نعمت شاهی
دوره 26، شماره 4 ، مهر و آبان 1398، ، صفحه 413-420
چکیده
زمینه و هدف :کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، یکی از شاخص های سنجش سلامتی بیماران می باشد و به اندازه گیری عملکرد، رفاه و سلامت عمومی بیمار در هر یک از سه حوزه (جسمی، روانی و اجتماعی) اشاره دارد.سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی پایین تر از افراد سالم می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی فاکتورهای مرتبط باکیفیت زندگی در بیماران دیالیزی می ...
بیشتر
زمینه و هدف :کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، یکی از شاخص های سنجش سلامتی بیماران می باشد و به اندازه گیری عملکرد، رفاه و سلامت عمومی بیمار در هر یک از سه حوزه (جسمی، روانی و اجتماعی) اشاره دارد.سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی پایین تر از افراد سالم می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی فاکتورهای مرتبط باکیفیت زندگی در بیماران دیالیزی می باشد.مواد و روش ها:این مطالعه مقطعی بر روی 50 بیمار همودیالیزی 15-87 ساله درشهر مشهد در سال 1396انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست اطلاعات جمعیتی و پرسشنامه SF-36انجام گردید. آنالیز داده ها باSPSS نسخه21انجام شد.برای توصیف متغیرها ازشاخص فراوانی و میانگین وانحراف معیاراستفاده گردید تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی اسپیرمن و آزمون کروسکال-والیس و من -ویتنی انجام شد. یافته ها:میانگین نمره کیفیت زندگی2/8±3/43بود که در بعد جسمی11.9± 8/42و در بعد روانی4/10±9/43می باشد. بیشترین میانگین نمره کیفیت زندگی در مردان 1/6±5/42 ،در افراد مجرد 5/6±43 ، در استفاده کنند گان از وسایل نقلیه عمومی4/8±9/44و افراد با سطح تحصیلات در حد سیکل 7/6±5/43بود ولی میانگین نمره کیفیت زندگی به جزسن (04/0=,p3/0-=r ) وطول مدت هرجلسه دیالیز(007/0=,p 2/0-=r ) باهیچکدام ازویژگیهای فردی، فاکتورهای آزمایشگاهی وفاکتورهای کلینیکی ارتباطی رانشان نداد. وضعیت تاهل(03/0=p) و طول مدت هر جلسه به ساعت (03/0=p) و سن(04/0=p) با بعد جسمی کیفیت زندگی ارتباط معنی داری داشت . نتیجه گیری: کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز پایین بوده و نیازمند توجه بیشتر مسئولان به حمایتهای اجتماعی و رسیدگی به وضعیت رفاهی این افراد است.